Sunday, August 27, 2017
Monday, July 24, 2017
මේ උමතුව පරාජය කළ යුතුය
සයිටම් විරෝධී අරගලය හමුවේ රජය හැසිරෙන්නේ උමතුවෙනි. දින කිහිපයකට පෙර වෛද්‍ය ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරි කමි‍ටුවේ කැඳවුම් කරු රයන් ජයලත් නොනිල හමුදා යොදවා පැහැර ගැනීමට තැත් කළ රජය ඊයේ ලිප්ටන් වට රවුමේ සාමකාමි උද්ඝෝෂණයක යෙදුනු සරසවි සිසුන් සාමය කඩ වෙතැයි කියා පහර දී පලවා හැරියේය. ඊට පෙර සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය තුලදී සිසුනට අමානුෂික ලෙස පහර දී සිසු නායකයන් සිර ගත කර ඇත. මාතර දී සිසුවෙකු පැහැර ගැනීමට උත්සාහ කළේය.
රෝගීන් නොමැතිව මැස්සන් ඇහිරෙමින් පාඩු පිට පාඩු ලබමින් තිබූ නෙවිල් ප්‍රනාන්දු රෝහල රජයට පවරාගත්තේ රජයේ වියදමින් රෝහල පවත්වාගෙන යන අතරේ ලාබය නෙවිල් ප්‍රනාන්දුගේ සාක්කුවට වැටෙන ලෙසය. එපමණක් නොව පෞද්ගලික අධ්‍යාපනයට සමාජයෙන් එල්ල වූ විරෝධතාවට පිලිතුරක් ලෙස ඉදිරිපත් කලේ සයිටම් හොර කඩය කොටස් , වෙළඳ පලේ විකුණන බවය. රජය සිතා සිටිනුයේ එක්කෝ මේ රටේ ජනතාව අමු මෝඩයන් පිරිසක් බවයි. නො එසේනම් රජය කරවන්නේ කිසිත් නොතේරෙන අමුම ගොන් මැට්ටන් පිරිසකි.පිස්සන් රැලකි.
නෙවිල් ප්‍රනාන්දු නම් තක්කඩි වෙලෙන්දාගේ අධ්‍යාපන කඩය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මොවුන් මේ තරම් පිලිකුල් සහගත ලෙස., අමන ලෙස හැසිරෙන්නේ මන්ද?
මෙය නිසැකවම සයිටම් හොර උපාධි කඩය පිළිබඳ ප්රශ්නයක් නොවේ. එය වර්තමාන රජයේ අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කිරීම සඳහා වූ වැඩ පිලිවෙල ආරක්ෂා කිරීම හා බැඳුනු දෙයකි. සයිටම් පරාජය යනු තම අධ්‍යාපන වෙලඳාම් කරණයේ පරාජයයි. සයිටම් කඩයේ ප්රමිතිය රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වලටත් වඩා උසස් යැයි ඊනියා උසස් අධ්‍යාපන ඇමති කියන්නේ ඒ නිසාය. පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල හා බැඳුනු අධික ලාභය තුලින් රජයේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියේ මානව සම්පත සූරාගෙන ඒවා වැසී යන තත්වයට පත් කිරීම මොවුන්ගේ අරමුණක් බව නිසැකය. රජයේ විශ්ව විද්‍යාල මුදල් හිඟ කමින් පීඩා විඳිත්දී සයිටමයට මිලියන සිය ගණන් ආධාර දෙන්නේත් , පාඩු පිට දුවන රෝහල් රජයට පවරා ගන්නේත් ඒ සඳහාමය.
නිදහස් අධ්‍යාපනය , වනසා දමන මේ කුමන්ත්‍රණය, මේ උමතුව පරාජය කළ යුතුය. එය ,නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් පල ලැබු මෙරට සියලු වෘත්තිකයන්ගේ, බුද්ධිමතුන්ගේ අද දවසේ අනිවාර්ය වගකීමයි. ඒ වෙනුවෙන් අපගේ සියලු බේද හැර දා එක් විය යුතුය. එක්ව සටන් කළ යුතුය. මේ කූට අධ්‍යාපන වෙලෙන්දන් අවසාන වශයෙන්ම පරාජය කළ යුතුය. එම වගකීම තවත් පරම්පරාවකට පැවරිය නොහැක.
Tuesday, June 27, 2017
ශ්රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය අවශ්‍යයිද?
ශ්රී ලංකාවේ මෑත ඉතිහාසය තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල යන සංකල්පය
ආන්දෝලනාත්මක මාතෘකාවක් බවට පත්ව ඇත. සැබැවින්ම, එය ජාතික ප්රශ්නයක් බවට
පත් වී ඇතිබව කිවහොත් වඩාත් නිවැරදිය. කෙසේ වුවත්, ශ්රී ලංකාවේ පෞද්ගලික
වෛද්‍ය විද්‍යාල ස්ථාපිත විය යුතුද, නොවිය යුතුද යන්න පිළිබඳ සමාජයේ විවිධ
මත පවතින බව දැකිය හැක. විද්වතුන් අතර පවා පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය
පිළිබඳ එකිනෙකට වෙනස් ප්‍රතිපත්ති සහ මතවාද පවතින බව පෙනේ. එසේ නම්, ශ්රී
ලංකාව තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ස්ථාපිත කිරීම නිසා ඇතිවිය හැකි
ප්‍රතිඵල පිළිබඳව තර්කානුකූලව සිතා බැලීම කාලෝචිත දෙයක් ලෙස සැලකිය හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල හා සබැඳි, අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවය පිළිබඳ පවතින පොදු දුර්මත කිහිපයක් පහතින් දක්වා ඇත. මෙම ලිපිය තුළදී එම දුර්මත වල පවතින සත්‍ය, අසත්‍යතාවය එකින් එක සාකච්ඡාවට බඳුන්වනු ඇත.
මෙහිදී, ශ්රී ලංකාවේ උසස් පෙළ විභාගයෙන් සමත් වන සහ එයින් විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළු වන ශිෂ්‍යයන් සංඛ්‍යාව එකින් එක සසඳා බලමු. සාමාන්‍යයෙන්, එක් වසරකදී උසස් පෙළ විභාගයට කළා අංශයෙන් පෙනී සිටින ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගෙන් 70,000 ක් පමණ විභාගය සමත් වේ. එනම්, S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වඩා සුදුසුකම් ලබයි. ඉන් සිසුන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළත් කර ගනී. එනම්, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන්නන් අතරින් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් කරගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 10% ක් පමණි. මෙහිදී, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන සිසුන්ගෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවන්නේ දහයෙන් එකකට පමණක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සාමාන්‍යයෙන්, වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විභාගය සමත්වන්නන් ගණන 21,000 ක් පමණ වේ. ඉන් ආසන්න වශයෙන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු කරගැනීම සිදුවේ. එනම්, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ විභාගය සමත්වන සිසුන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් 33% ක් විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු වේ. මෙහිදී, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වන සෑම සිසුන් 3 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙකුට විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුලත් වීමට හැකියාව ලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. එමෙන්ම, වසරකදී වෛද්‍ය විද්‍යාල වලට බඳවාගන්නා සිසුන් ගණන ආසන්න වශයෙන් 1325 ක් පමණ වන බැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වන සෑම සිසුන් 5 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙක් වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයෙක් වේ. මෙම කරුණු සලකා බලන විට, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමතුන්ගෙන් 6.3% කට පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකියාව ලැබේ.
සැබැවින්ම, විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට පවතින අවස්ථා සීමා වී ඇත්තේ, ජීව විද්‍යා අංශයට වඩා කළා අංශය තුළය. මෙතරම් විශාල සිසුන් සංඛ්යාවක් කළා අංශය තෝරාගන්නේ, ශ්රී ලංකාව තුළ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් අධ්‍යාපනය ලබාගත හැකි පාසල් ගණන සහ පහසුකම් අඩුවීම හේතුවෙනි.
වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව පිළිබඳව මදක් සලකා බලමු. වසරකදී ජීව විද්‍යා අංශයෙන් B සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වැඩි ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව 2388 ක් පමණ වේ. එනම්, මෙම සංඛ්‍යාවෙන් ආසන්න වශයෙන් 55% ක් පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලබයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් A 3 ක් ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන්, ඉතාම ස්වල්ප දෙනෙකුට හැර අන් සියළු දෙනාට වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවේ. එබැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන් විශාල ප්‍රතිශතයකට වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා පිවිසීමට අවස්ථාව ලැබේ. සැබැවින්ම, අනෙක් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාළා වලට ඇතුළු වන්නේ ආසන්න වශයෙන් 700 ක් පමණි. ශ්රී ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වල ඇතැම් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාලා වලට සිසුන් ඇතුළත් වන්නේ නැති තරම්ය. මෙසේ සලකා බලන විට, ශ්රී ලංකාව තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලබාගැනීමට පවතින අවස්ථා දැඩිව සීමාවීමක් දක්නට නොලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ලෝකයේ දියුණු රටවල ශ්රී ලංකාවටත් වඩා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා සීමිත වේ. අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයට සමාන අධ්‍යාපන ක්රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානියේ (United Kingdom) වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අවස්ථා කෙබඳු දැයි මදක් විමසා බලමු. එක්සත් රාජධානිය තුළ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීම සඳහා අවම සුදුසුකම වන්නේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීමය. උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අයගෙන් ද වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලැබෙන්නේ 5 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි. එක්සත් රාජධානියේ ඇති හොඳම විශ්ව විද්යාලයක් වන ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියෙන් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට ඇතුළු විය හැක්කේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අය 17 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි.
ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ හාවඩ් විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීම සඳහා අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් පාඨමාළාව සඳහා තෝරාගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 2% ක් (7000 කින් 165 ක්) පමණි. ඉන්දියාවේ පවතින All India Institute of Medical Sciences නැමැති වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළු වීමට අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් 0.08% කට පමණක් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට වාසනාව (90,000 කින් 72 කට) ලැබේ. එසේ නම්, ලෝකයේ අනෙක් රටවල් සැලකූ විට, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා ශ්රී ලංකාවටත් වඩා සීමාසහිත සහ තරඟකාරී බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
උසස් පෙළ විභාගය සුදුස්සන් තෝරාගැනීම සඳහා දුර්වල ක්‍රමවේදයක්ද?
දැනට සිදුකර ඇති පර්යේෂණ වලින්, ශ්රී ලංකාවේ ජීව විද්‍යා අංශයේ උසස් පෙළ ප්රශ්න ගුණාත්මක බවින් ඉහළ මට්ටමක පවතින බව පෙන්වා දී ඇත. බුද්ධිමය හැකියාව (Cognitive ability) මැන බැලීම සඳහා යම් ප්රශ්න පත්‍රයක් කොතරම් සමත්ද යන්න සෙවීමට එහි අසීරුතා දර්ශකය (Difficulty index) නම් අගයක් ගණනය කරනු ලැබේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, 2015 ජීව විද්‍යාව බහුවරණ ප්රශ්න පත්‍රයේ 90% කටත් වඩා ප්රශ්න මෙම දර්ශකයේ නිර්දේශ කරන පරාසය තුළ පවතින බව සොයාගෙන ඇත.
එමෙන්ම, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයේ විෂය නිර්දේශයෙන් සහ විභාගයෙන් පුළුල් පරාසයක විෂය ක්ෂේත්‍රයක් ආවරණය වන බවද පර්යේෂණ වලින් තහවුරු වී ඇත. විශේෂයෙන්ම, මෙම විෂය නිර්දේශය තුළින් වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී ඉගෙනගන්නා විෂයයන් ගණනාවක මූලික කරුණු ආවරණය වේ. එමෙන්ම, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වීම සඳහා ඉහළ කැපකිරීමක් සහ අධිෂ්ඨාන ශක්තියක් අවශ්‍ය වේ. එයද, අනාගත වෛද්‍යවරයෙකු සඳහා තිබිය යුතු ගුණාංගයන් ලෙස දැක්විය හැක.
ශ්රී ලංකාවේ පවතින අධ්‍යාපන ක්‍රමයට බොහෝදුරට සමාන අධ්‍යාපන ක්රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානිය තුළ සිදුකරන ලද පර්යේෂණ වලින් හෙලිවී ඇත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා විභාගයේ ප්‍රතිඵල සමග වෛද්‍ය පීඨයකදී සිසුවෙකු දක්වන කුසලතාවය සමානුපාතික වන බවයි. එනම්, ඉහළ කුසලතා ඇති ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙකු බිහිකිරීම සඳහා තෝරාගත යුත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ඇති සිසුන් බව ද ඔබට අවබෝධ වනු ඇත.
සැමට සාධාරණය ඉටුවන ඇතුළත් කරගැනීමේ ක්‍රියාවලියක් ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය තුළ පවතිනවාද?
උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමට යමෙකුට ඇති අයිතිය සාධක දෙකක් මත රඳා පැවතිය යුතු බව ලෝක මානව හිමිකම් ප්‍රකාශනයේ (Universal Declaration of Human Rights) 26.1 වගන්තියෙහි සඳහන් වේ. එම සාධක දෙක කුසලතාවය සහ සමානාත්මතාවය වේ. ශ්රී ලංකාවේ පවතින විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීමේ ක්‍රමවේදය ඉහත කරුණු සමග කොතරම් ගැලපෙනවා දැයි මදක් විමසා බලමු.
උසස් පෙළ විභාගයේ ප්‍රතිඵල අනුව දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීම ඇතැම් අයගේ විවේචනයට ලක්වීම රහසක් නොවේ. මෙම ක්‍රමයේ යම් යම් අඩුපාඩු පැවතියත්, බොහෝදුරට සමානාත්මතාවය රැකදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව පවතී. විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළත් කරගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 40% ක් උසස් පෙළ විභාගයේ සමස්ථ ලංකා ප්‍රතිඵල අනුව ද, 55% ක් දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ද, ඉතිරි 5% අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලින් ද තෝරාගැනීම දැනට පවත්නා ක්‍රමයයි. දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයේදී විශ්ව විද්‍යාලයට තෝරාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 55% ක් එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයේ ජනගහණ අනුපාතය අනුව බඳවාගැනීම සිදුවේ.
ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වලට සිසුන් බඳවාගැනීමේදී සමස්ථ ලංකා කුසලතාවය මත පදනම්ව පමණක් සිසුන් බඳවාගන්නේ යැයි මොහොතකට සිතමු. එවිට, මන්නාරම, මුලතිවු, මොණරාගල වැනි දිස්ත්‍රික්ක වලින් එකඳු සිසුවෙක් වත් වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු නොවේ. එසේ නම්, ශ්රී ලංකාවේ අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලට පවා යම් සමානාත්මතාවයක් ලබාදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව ලැබී තිබෙනවා නොවේද? තවද, දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ඇතුළු වන වෛද්‍ය සිසුන්ගේ උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල දිස්ත්‍රික්කයෙන් දිස්ත්‍රික්කයට වෙනස් වුවද, වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී සමාන පහසුකම් ඇතිව ඉගෙනගන්නා විට ඔවුන්ගේ කුසලතාවයන් බොහෝදුරට සමාන බව ද පෙනී යන කාරණයකි.
වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට සිසුන් ඇතුළත් කරගැනීම සඳහා සුදුසු ක්‍රමවේදය කුමක්ද?
විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව දක්වන පරිදි උසස් පෙළ විභාගය සමත් වූවා යැයි සැලකීමට අවශ්‍ය වන අවම සුදුසුකම වන S සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීම, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට සුදුසුකමක් ලෙස සැලකීමට හැකියාව තිබෙනවාද? මෙය අතීතයේදී නම් නිවැරදි විය හැකි සංකල්පයකි. නමුත්, වර්තමානයේදී සිසුන් ලබාගන්නා උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල සහ ඔවුන්ගේ හැකියාවන් වසරින් වසරට වැඩිදියුණු වන බව පෙනේ. එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයන්ගේ අවම කුසලතාවයන් ද වසරින් වසර ඉහළ යන බව පෙනේ. මෙය කුසලතා උද්ධමනය (Grade inflation) ලෙස හැඳින්වේ. එමනිසා, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීම සඳහා අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ C සාමාර්ථ 3 ක් කිරීම තවදුරටත් වළංගු සංකල්පයක් නොවන බව කිව හැක. කුසලතා උද්ධමනයට සමානුපාතිකව වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීමට අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම නිර්ණය කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවයක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ශ්රී ලංකාවට නුසුදුසු වන්නේ ඇයි?
සැබැවින්ම, ශ්රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සුදුසුද සහ එහි අවශ්‍යතාවයක් තිබේද යන්න සලකා බැලිය යුතුය. ශ්රී ලංකාව ලෝකයේ පවතින වෙනත් රටවල් අතරින් සුවිශේෂී තැනක් අයත්කර ගැනීමට හේතුවී ඇත්තේ, රටට මහඟු දායාදයන් දෙකක් වූ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවය බවට කිසිඳු විවාදයක් නොමැත. සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය මැනීමට භාවිතා කරන ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ දර්ශක අනුව දකුණු ආසියාවේ පළමු ස්ථානය සහ ලෝකයේම රටවල් 190 ක් අතරින් 76 වන ස්ථානය අයත්කරගෙන සිටින්නේ ශ්රී ලංකාවයි. එනමුත්, ශ්රී ලංකාවට අවශ්‍ය වෛද්‍යවරුන් බිහිකරන්නේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 8 ක් මගින් පමණි. අපේ අසල්වැසි ඉන්දියාවේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 217 ක් සහ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල 249 ක් පවතී. නමුත්, සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය නිර්ණය කරන දර්ශක වලට අනුව ඉන්දියාවට අයත්ව ඇත්තේ දකුණු ආසියාවේ තුන්වන ස්ථානය සහ ලෝකයෙන් 112 වන ස්ථානයයි. එසේ නම්, අප කලයුත්තේ ශ්රී ලංකාවේ පවතින ගුණාත්මක නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමය රැකගැනීම නොවේද? එහි අඩුපාඩු ඇත්නම්, ඒවා නිවැරදි කරගනිමින් තවත් ගුණාත්මකභාවය වැඩිදියුණු කරගැනීමට කටයුතු කරගැනීම නොවේද?
ශ්රී ලංකාව තුළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දැඩි හිඟයක් පවතිනවාද?
දැනට ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වූ වෛද්‍යවරුන් 25,600 ක් පමණ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්රයේ සේවය කරන අතර, එයින් 70% ක් පමණ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ සේවය කරයි. එමනිසා, ශ්රී ලංකාවේ ජනගහණයෙන් පුද්ගලයන් 1000 කට එක් වෛද්‍යවරයෙක් බැගින් ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් ද රටක පැවතිය යුතු වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතයක් පිළිබඳව ප්‍රකාශයට පත්කර නැත. නමුත්, යම් රටක පැවතිය යුතු සහ පවතින වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය සාධක කිහිපයක් මත රඳා පවතී. ඒවා නම්:
එමෙන්ම, වසරකට නව වෛද්‍යවරුන් 1500 බැගින් ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වීම එනම්, සෞඛ්‍ය සේවයට එකතු වීම සිදුවේ. එමනිසා, තව වසර 5 කින් පමණ ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වී සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන 35,000 ට ආසන්න වනු ඇත. වසර 2020 දී, වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය පුදගලයන් දහසකට 1.6 ක් වනු ඇතැයි අනුමාන කෙරේ.
අනාගතයේදී මෙවැනි වෛද්‍යවරුන් සංඛ්යාවක් ශ්රී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය සේවාවට අන්තර්ග්‍රහණය කරගැනීම සිතන තරම් පහසු දෙයක් නොවනු ඇත. මක්නිසාද, රටේ වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාව වැඩිවන වේගයට සාපේක්ෂව සෞඛ්‍ය සේවයේ භෞතික සම්පත් සහ අනෙකුත් යටිතළ පහසුකම් වර්ධනය වන්නේ ඉතා සෙමිනි. එමෙන්ම, ශ්රී ලංකාවේ දළ ජාතික නිෂ්පාදනය වර්ධනය වීමද එතරම් සතුටුදායක මට්ටමක නොපවතින අතර, දැනට දළ ජාතික නිෂපාදනයෙන් සෞඛ්‍යයට වෙන්කරන්නේ 3.5% ක් පමණි.
වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර සිටීමෙන් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය වැඩිවෙනවාද?
සෞඛ්‍ය සේවයේ කාර්ය මණ්ඩල ව්‍යුහය මදක් සංකීර්ණ වී ඇති සෙයක් පෙනේ. වෛද්‍යවරුන්, හෙදියන්, භෞත චිකිත්සකයන් වැනි සේවා ගණ අතර අනුපාතය නිසි ප්‍රමාණයට වඩා වෙනස් ව පවතී. දැනටත් එක් වෛද්‍යවරයෙකුට සිටින්නේ හෙදියන් දෙදෙනෙකු බැගින්ය. එය ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ අනුමත අගයට වඩා බෙහෙවින් අඩු අගයකි. ඒ අනුව, වෛද්‍යවරුන්ට සාපේක්ෂව හෙද කාර්ය මණ්ඩලයේ සහ අනෙකුත් සම සෞඛ්‍ය සේවා ගණ වල විශාල හිඟයක් පවතී. එමනිසා, දැනට සිටින වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව අනෙකුත් සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය වැඩිකරගැනීම සැලකිල්ලට ගතයුතු කාරණයක් වී හමාරය. සෞඛ්‍ය සේවය වැඩිදියුණු කලයුත්තේ සමස්ථයක් වශයෙන් ගෙන මිස, වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාව පමණක් ඉහළ දැමීමෙන් නොවේ.
2015 වසරේදී ශ්රී ලංකාවේ දිස්ත්‍රික්ක කිහිපයක ජනගහණයේ පුද්ගලයන් 1000 කට සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන පහතින් දක්වා ඇත.
ඒ අනුව, සෞඛ්‍ය සේවයේ සිටින වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව, රට පුරා වෛද්‍යවරුන්ගේ ව්‍යාප්තිය ගැටළුවක් වී ඇති බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
අනෙකුත් ක්ෂේත්ර පෞද්ගලිකකරණයට ලක්වන පමණින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය විය යුතුද?
පෞද්ගලිකකරණය යනු ලෝකයේ නවතම ප්‍රවණතාවය නොවේ. බොහොමයක් සංවර්ධිත රටවල් සහ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ක්‍රමයෙන් පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය, නිදහස් අධ්‍යාපනයට පරිවර්තනය කිරීම නවතම ප්‍රවණතාවය බවට පත්වෙමින් පවතී. ක්‍රමයෙන් අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය වීමේදී ඇතිවන තරඟකාරීත්වයත් සමග එහි ගුණාත්මකභාවය රඳවාගැනීම සිදු නොවන අතර, අසල්වැසි ඉන්දියාව වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීම නිසා සිදුකරගෙන ඇති අනර්ථය එයට හොඳම නිදසුනකි.
සැබැවින්ම, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යන්න අනෙක් පාඨමාළා වලින් හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයකි. එය ගණුදෙනු කරන්නේ මිනිස් ජීවිත සහ මරණය සමගය. වෛද්‍යවරයෙකුට රෝගියෙකුගේ ජීවිතය සම්බන්ධව වගකීමෙන් යුතුව තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථා එමටය. ඇතැම් විටෙක, වෛද්‍යවරයෙකුට කිසිඳු පුද්ගලයෙකුගේ අධීක්ෂණයකින් තොරව තනිවම තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථාද දක්නට ලැබේ. එමනිසා, එහි ගුණාත්මකභාවය රඳාපැවතීම සඳහා උසස් සායනික පුහුණුවක්, න්‍යාය දැනුමක්, සහ ඉහළ කුසලතාවයක් අවශ්‍ය වේ. එබැවින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යනු සංකීර්ණ ක්‍රියාදාමයක් වන අතර, එහි සායනික පුහුණුවෙන් 95% ක් පමණ සිදුවන්නේ රජයේ රෝහල් වල වාට්ටු තුළදීය. එමෙන්ම, ශ්රී ලංකා සෞඛ්‍ය සේවාවේ ඉතාම වැදගත් අංගයක් වන රෝග වැළැක්වීමේ සත්කාර (Preventive healthcare) මුළුමනින්ම පාහේ සිදුවන්නේ රාජ්‍ය සෞඛ්‍ය ආයතන හරහා පමණි. පෞද්ගලික ව්‍යාපාරයකට, පුද්ගලයෙකුට, හෝ පෞද්ගලික ආයතනයකට එසේ ඉහළ මට්ටමක ගුණාත්මකභාවයක් පවත්වා ගැනීම ඉතාම අපහසුය. පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සැලකීමේදී, ඉහළ ලාභයක් සහ ඉහළ ගුණාත්මකභාවය යන දෙකම එකවර පවත්වා ගත නොහැක. මක්නිසාද, ඉන් එකක තත්ත්වය ඉහළට යනවිට අනෙක පහත් තත්ත්වයකට ඇදවැටීම නිතැතින්ම සිදුවන දෙයකි.
ලෝකයේ මානව සංවර්ධන දර්ශකය (Human development index) ඉහළ අගයක් ගන්නා ජර්මනිය, නෝර්වේ, ස්වීඩනය, ඩෙන්මාර්කය, ඕස්ට්‍රියාව, ෆින්ලන්තය, ප්‍රංශය, ස්පාඤ්ඤය වැනි රටවල පවතින එක් ගුණාංගයක් වන්නේ නිදහස් අධ්‍යාපනයයි. පහත සඳහන් රටවල් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය අනුව ලෝකයේ අයත්කරගෙන සිටින ස්ථානයන් සහ එහි පවතින පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල සංඛ්‍යාවන් මදක් සසඳා බලන්න.
ඉහත රටවල් වල පවතින අතලොස්සක් වන රාජ්‍ය නොවන වෛද්‍ය විද්‍යාල සියල්ල පෞද්ගලික ඒවා නොවන අතර, භාරකාර මණ්ඩලයක් මගින් පාලනය වන, ලාභ නොලබන පුණ්‍ය ආයතන ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ.
පහත සඳහන් දකුණු ආසියානු රටවල් හතර තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල විශාල ප්‍රමාණයක් පවතින අතර, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ ශ්‍රේණිගත කිරීම අනුව ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන් ලෝකයේ අයත් කරගෙන සිටින ස්ථාන මදක් සසඳා බලන්න. වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමෙන් ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන්ට අයත්ව ඇති ඉරණම ඔබට මනාව වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ශ්රී ලංකාවේ පවතින පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්රමිතිය සහ නිර්දේශිත අවම ගුණාංග පිළිබඳ විශ්වාසනීය තොරතුරු නොමැති තරම්ය. එමෙන්ම, පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්රමිතිය ආරක්ෂා කිරීම සහ නිර්ණය කිරීම සඳහා සාර්ථක යාන්ත්‍රණයක් ශ්රී ලංකාව තුළ ඇති බවක් නොපෙනේ. ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, ලෝකයේ ඉහළ පෙලේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වල ශාඛාවන් ශ්රී ලංකාවේ විවෘත කල පමණින් පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය දියුණු වේද? ඔවුන්ගේ මව් විශ්ව විද්‍යාලයේ පවතින ප්රමිතිය, එයට අනුබද්ධ මෙරට පවතින ශාඛාවේද එලෙසම පවතින බවට කිසිඳු සහතිකයක් කිසිවෙකුට දිය නොහැක.
එමෙන්ම, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක ප්රමිතිය පවත්වා ගැනීමට තවත් බාධාවක් වන්නේ ඉහළ සුදුසුකම් ඇති ගුණාත්මක සිසුන් බඳවාගැනීමට ඇති අපහසුතාවයයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලැබ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට සුදුසුකම් නොලබන සෑම සිසුවෙකුටම පෞද්ගලිකව වෛද්‍ය උපාධියක් ලබාගැනීමට තරමේ ආර්ථික තත්ත්වයක් නොමැත. එමනිසා, පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි ලබාදෙන ආයතනයකට ප්රමාණවත් තරමේ ආර්ථික ශක්තියක් ඇති සිසුන් පමණක් තෝරාගැනීමට සිදුවේ. එහිදී, පෞදගලික වෛද්‍ය උපාධියක් ලැබීමට අවශ්‍ය අවම උසස් පෙළ සුදුසුකම සැලකිය යුතු ලෙස පහත දැමීමට අදාළ ආයතනයට සිදුවේ.
ශ්රී ලංකාවේ පවතින දේශපාලනික සහ පරිපාලනමය පසුබිමේ පවතින දූෂණ, අතපෙවීම්, සහ බලපෑම් කිරීම් හමුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයක ප්‍රමිතියට සිදුවන බලපෑම කෙසේ වේදැයි ඔබට වැටහෙනු ඇත. අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමට අසල්වැසි ඉන්දියාව ගත් අදූරදර්ශී තීරණය හේතුවෙන් එරටට අත්වී ඇති ඉරණම මදක් විමසා බැලීමෙන් එය මනාව වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් වේද?
ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් විය හැක. මෙය සත්‍යයක් යැයි ඔබ සිතනවාද? සමහර දේශපාලකයන් සහ විද්වතුන්, වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර නිෂ්පාදනය කර පිටරට යැවීමෙන් විශාල විදේශ විනිමයක් ඉපැයීමට හැකියාව ඇතැයි මතයක් ප්‍රචාරය කරමින් සිටියි. සැබැවින්ම, ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙක් බිහිකිරීම යනු විශාල පිරිවැයක් දැරීමට සිදුවන ක්‍රියාවලියකි. එමනිසා, වෛද්‍යවරුන් හුදෙක් පිටරට යැවීමෙන් පමණක් විදේශ විනිමය ඉපැයීමට බලාපොරොත්තු වීම එතරම් සාර්ථක වියහැකි ක්‍රියාවලියක් නොවේ. එවැනි ක්‍රියාවලියකින් සිදුවිය හැකි තවත් අනර්ථයක් වන්නේ බුද්ධි ගලනය (Brain drain) හෙවත්, රටේ බුද්ධිමතුන් විදේශයන්ට ඇදීයාම ය. දැනට, විදේශ රටවල සේවය කරන වෛද්‍යවරුන් සැලකූ කල ඔවුන් උපයන ආදායමට සාපේක්ෂව ශ්රී ලංකාවට ලැබෙන විදේශ විනිමය ඉතාම අල්ප මට්ටමක පවතින බැවින්, වෛද්‍යවරුන් පිටරට යැවීම ආර්ථික වශයෙන් ලාභදායී ක්රමවේදයක් ලෙස සැලකිය නොහැක.
ශ්රී ලංකාව තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ආරම්භ කිරීම, රටේ මුදල් විදේශයන්ට ඇදීයාම වැළැක්වීමට හොඳ පිළියමක් බව ඇතැම් ව්‍යාපාරිකයන්ගේ, විද්වතුන්ගේ, සහ ඇතැම් දේශපාලකයන්ගේ මතයයි. නමුත්, ගෝලීයකරණය වීම තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අනිවාර්ය අංගයක් වී හමාරය. තවද, එසේ සිදුවීම සඳහා හේතුවන තවත් සාධක ගණනාවකට පිළිතුරු, රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ස්ථාපිත කිරීමෙන් නොලැබේ. රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල පිහිටුවීමෙන් වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අඩුකරගත හැකිබවට උපකල්පනය කිරීම නිවැරදි නොවන බවට හොඳම උදාහරණය ඉන්දියාවයි. ඉන්දියාව යනු ලෝකයේ වැඩිම පෞද්ගලික සහ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල පවතින රටයි. නමුත්, ලෝකයේ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා වැඩිම සිසුන් සංඛ්යාවක් විදේශගත වන රට වන්නේ ද ඉන්දියාවයි. එය ලෝකයේ හොඳම වෛද්‍ය විද්‍යාල වල සිටින ඉන්දියානු ශිෂ්‍යයන්ගේ ප්‍රතිශතය සලකා බැලීමෙන් වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල බිහිකිරීමෙන් විදේශ සිසුන් ආකර්ශණය කරගෙන විදේශ විනිමය ඉපැයීමට හැකි බව, සමාජයේ පවතින තවත් මතයකි. විදෙස් සිසුන් යම් රටකට ආකර්ශණය වීම සඳහා සාධක ගණනාවක් බලපාන බව පෙනේ. එනම්:
සැබැවින්ම, ශ්රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල අවශ්‍යද? බුද්ධිමත්ව මදක් සිතන්න.
මහාචාර්ය ඉන්දික කරුණාතිලක
MBBS (Colombo), DDMedEd (Dundee), MMedEd (Dundee), FHEA (UK), FCGPSL (Hon)
වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පිළිබඳ මහාචාර්ය
වෛද්‍ය අධ්‍යාපන දෙපාර්තමේන්තුව
වෛද්‍ය පීඨය – කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය
සටහන: වෛද්‍ය නාලක ප්‍රියන්ත
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල හා සබැඳි, අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවය පිළිබඳ පවතින පොදු දුර්මත කිහිපයක් පහතින් දක්වා ඇත. මෙම ලිපිය තුළදී එම දුර්මත වල පවතින සත්‍ය, අසත්‍යතාවය එකින් එක සාකච්ඡාවට බඳුන්වනු ඇත.
- ශ්රී ලංකාව තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට ඇති අවස්ථාවන් අසාධාරණ ලෙස සීමාවීම දැකිය හැක.
- අ.පො.ස. උසස් පෙළ විභාගය යනු උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා සුදුස්සන් තේරීමට දුර්වල ක්‍රමවේදයකි.
- ශ්රී ලංකාව තුළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දැඩි හිඟයක් පවතී.
- වැඩිපුර වෛද්‍යවරුන් සිටීම වාසිදායක වේ.
- අනෙකුත් ක්ෂේත්ර ද පෞද්ගලිකකරණය වී තිබෙන නිසා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ද එසේ විය යුතුය.
- පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල රටක ආර්ථිකයට වාසිදායක වේ.
මෙහිදී, ශ්රී ලංකාවේ උසස් පෙළ විභාගයෙන් සමත් වන සහ එයින් විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළු වන ශිෂ්‍යයන් සංඛ්‍යාව එකින් එක සසඳා බලමු. සාමාන්‍යයෙන්, එක් වසරකදී උසස් පෙළ විභාගයට කළා අංශයෙන් පෙනී සිටින ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගෙන් 70,000 ක් පමණ විභාගය සමත් වේ. එනම්, S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වඩා සුදුසුකම් ලබයි. ඉන් සිසුන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළත් කර ගනී. එනම්, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන්නන් අතරින් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් කරගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 10% ක් පමණි. මෙහිදී, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන සිසුන්ගෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවන්නේ දහයෙන් එකකට පමණක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සාමාන්‍යයෙන්, වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විභාගය සමත්වන්නන් ගණන 21,000 ක් පමණ වේ. ඉන් ආසන්න වශයෙන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු කරගැනීම සිදුවේ. එනම්, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ විභාගය සමත්වන සිසුන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් 33% ක් විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු වේ. මෙහිදී, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වන සෑම සිසුන් 3 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙකුට විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුලත් වීමට හැකියාව ලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. එමෙන්ම, වසරකදී වෛද්‍ය විද්‍යාල වලට බඳවාගන්නා සිසුන් ගණන ආසන්න වශයෙන් 1325 ක් පමණ වන බැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වන සෑම සිසුන් 5 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙක් වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයෙක් වේ. මෙම කරුණු සලකා බලන විට, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමතුන්ගෙන් 6.3% කට පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකියාව ලැබේ.
සැබැවින්ම, විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට පවතින අවස්ථා සීමා වී ඇත්තේ, ජීව විද්‍යා අංශයට වඩා කළා අංශය තුළය. මෙතරම් විශාල සිසුන් සංඛ්යාවක් කළා අංශය තෝරාගන්නේ, ශ්රී ලංකාව තුළ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් අධ්‍යාපනය ලබාගත හැකි පාසල් ගණන සහ පහසුකම් අඩුවීම හේතුවෙනි.
වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව පිළිබඳව මදක් සලකා බලමු. වසරකදී ජීව විද්‍යා අංශයෙන් B සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වැඩි ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව 2388 ක් පමණ වේ. එනම්, මෙම සංඛ්‍යාවෙන් ආසන්න වශයෙන් 55% ක් පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලබයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් A 3 ක් ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන්, ඉතාම ස්වල්ප දෙනෙකුට හැර අන් සියළු දෙනාට වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවේ. එබැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන් විශාල ප්‍රතිශතයකට වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා පිවිසීමට අවස්ථාව ලැබේ. සැබැවින්ම, අනෙක් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාළා වලට ඇතුළු වන්නේ ආසන්න වශයෙන් 700 ක් පමණි. ශ්රී ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වල ඇතැම් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාලා වලට සිසුන් ඇතුළත් වන්නේ නැති තරම්ය. මෙසේ සලකා බලන විට, ශ්රී ලංකාව තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලබාගැනීමට පවතින අවස්ථා දැඩිව සීමාවීමක් දක්නට නොලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ලෝකයේ දියුණු රටවල ශ්රී ලංකාවටත් වඩා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා සීමිත වේ. අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයට සමාන අධ්‍යාපන ක්රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානියේ (United Kingdom) වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අවස්ථා කෙබඳු දැයි මදක් විමසා බලමු. එක්සත් රාජධානිය තුළ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීම සඳහා අවම සුදුසුකම වන්නේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීමය. උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අයගෙන් ද වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලැබෙන්නේ 5 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි. එක්සත් රාජධානියේ ඇති හොඳම විශ්ව විද්යාලයක් වන ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියෙන් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට ඇතුළු විය හැක්කේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අය 17 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි.
ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ හාවඩ් විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීම සඳහා අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් පාඨමාළාව සඳහා තෝරාගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 2% ක් (7000 කින් 165 ක්) පමණි. ඉන්දියාවේ පවතින All India Institute of Medical Sciences නැමැති වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළු වීමට අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් 0.08% කට පමණක් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට වාසනාව (90,000 කින් 72 කට) ලැබේ. එසේ නම්, ලෝකයේ අනෙක් රටවල් සැලකූ විට, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා ශ්රී ලංකාවටත් වඩා සීමාසහිත සහ තරඟකාරී බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
උසස් පෙළ විභාගය සුදුස්සන් තෝරාගැනීම සඳහා දුර්වල ක්‍රමවේදයක්ද?
දැනට සිදුකර ඇති පර්යේෂණ වලින්, ශ්රී ලංකාවේ ජීව විද්‍යා අංශයේ උසස් පෙළ ප්රශ්න ගුණාත්මක බවින් ඉහළ මට්ටමක පවතින බව පෙන්වා දී ඇත. බුද්ධිමය හැකියාව (Cognitive ability) මැන බැලීම සඳහා යම් ප්රශ්න පත්‍රයක් කොතරම් සමත්ද යන්න සෙවීමට එහි අසීරුතා දර්ශකය (Difficulty index) නම් අගයක් ගණනය කරනු ලැබේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, 2015 ජීව විද්‍යාව බහුවරණ ප්රශ්න පත්‍රයේ 90% කටත් වඩා ප්රශ්න මෙම දර්ශකයේ නිර්දේශ කරන පරාසය තුළ පවතින බව සොයාගෙන ඇත.
එමෙන්ම, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයේ විෂය නිර්දේශයෙන් සහ විභාගයෙන් පුළුල් පරාසයක විෂය ක්ෂේත්‍රයක් ආවරණය වන බවද පර්යේෂණ වලින් තහවුරු වී ඇත. විශේෂයෙන්ම, මෙම විෂය නිර්දේශය තුළින් වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී ඉගෙනගන්නා විෂයයන් ගණනාවක මූලික කරුණු ආවරණය වේ. එමෙන්ම, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වීම සඳහා ඉහළ කැපකිරීමක් සහ අධිෂ්ඨාන ශක්තියක් අවශ්‍ය වේ. එයද, අනාගත වෛද්‍යවරයෙකු සඳහා තිබිය යුතු ගුණාංගයන් ලෙස දැක්විය හැක.
ශ්රී ලංකාවේ පවතින අධ්‍යාපන ක්‍රමයට බොහෝදුරට සමාන අධ්‍යාපන ක්රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානිය තුළ සිදුකරන ලද පර්යේෂණ වලින් හෙලිවී ඇත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා විභාගයේ ප්‍රතිඵල සමග වෛද්‍ය පීඨයකදී සිසුවෙකු දක්වන කුසලතාවය සමානුපාතික වන බවයි. එනම්, ඉහළ කුසලතා ඇති ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙකු බිහිකිරීම සඳහා තෝරාගත යුත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ඇති සිසුන් බව ද ඔබට අවබෝධ වනු ඇත.
සැමට සාධාරණය ඉටුවන ඇතුළත් කරගැනීමේ ක්‍රියාවලියක් ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය තුළ පවතිනවාද?
උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමට යමෙකුට ඇති අයිතිය සාධක දෙකක් මත රඳා පැවතිය යුතු බව ලෝක මානව හිමිකම් ප්‍රකාශනයේ (Universal Declaration of Human Rights) 26.1 වගන්තියෙහි සඳහන් වේ. එම සාධක දෙක කුසලතාවය සහ සමානාත්මතාවය වේ. ශ්රී ලංකාවේ පවතින විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීමේ ක්‍රමවේදය ඉහත කරුණු සමග කොතරම් ගැලපෙනවා දැයි මදක් විමසා බලමු.
උසස් පෙළ විභාගයේ ප්‍රතිඵල අනුව දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීම ඇතැම් අයගේ විවේචනයට ලක්වීම රහසක් නොවේ. මෙම ක්‍රමයේ යම් යම් අඩුපාඩු පැවතියත්, බොහෝදුරට සමානාත්මතාවය රැකදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව පවතී. විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළත් කරගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 40% ක් උසස් පෙළ විභාගයේ සමස්ථ ලංකා ප්‍රතිඵල අනුව ද, 55% ක් දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ද, ඉතිරි 5% අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලින් ද තෝරාගැනීම දැනට පවත්නා ක්‍රමයයි. දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයේදී විශ්ව විද්‍යාලයට තෝරාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 55% ක් එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයේ ජනගහණ අනුපාතය අනුව බඳවාගැනීම සිදුවේ.
ශ්රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වලට සිසුන් බඳවාගැනීමේදී සමස්ථ ලංකා කුසලතාවය මත පදනම්ව පමණක් සිසුන් බඳවාගන්නේ යැයි මොහොතකට සිතමු. එවිට, මන්නාරම, මුලතිවු, මොණරාගල වැනි දිස්ත්‍රික්ක වලින් එකඳු සිසුවෙක් වත් වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු නොවේ. එසේ නම්, ශ්රී ලංකාවේ අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලට පවා යම් සමානාත්මතාවයක් ලබාදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව ලැබී තිබෙනවා නොවේද? තවද, දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ඇතුළු වන වෛද්‍ය සිසුන්ගේ උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල දිස්ත්‍රික්කයෙන් දිස්ත්‍රික්කයට වෙනස් වුවද, වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී සමාන පහසුකම් ඇතිව ඉගෙනගන්නා විට ඔවුන්ගේ කුසලතාවයන් බොහෝදුරට සමාන බව ද පෙනී යන කාරණයකි.
වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට සිසුන් ඇතුළත් කරගැනීම සඳහා සුදුසු ක්‍රමවේදය කුමක්ද?
විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව දක්වන පරිදි උසස් පෙළ විභාගය සමත් වූවා යැයි සැලකීමට අවශ්‍ය වන අවම සුදුසුකම වන S සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීම, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට සුදුසුකමක් ලෙස සැලකීමට හැකියාව තිබෙනවාද? මෙය අතීතයේදී නම් නිවැරදි විය හැකි සංකල්පයකි. නමුත්, වර්තමානයේදී සිසුන් ලබාගන්නා උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල සහ ඔවුන්ගේ හැකියාවන් වසරින් වසරට වැඩිදියුණු වන බව පෙනේ. එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයන්ගේ අවම කුසලතාවයන් ද වසරින් වසර ඉහළ යන බව පෙනේ. මෙය කුසලතා උද්ධමනය (Grade inflation) ලෙස හැඳින්වේ. එමනිසා, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීම සඳහා අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ C සාමාර්ථ 3 ක් කිරීම තවදුරටත් වළංගු සංකල්පයක් නොවන බව කිව හැක. කුසලතා උද්ධමනයට සමානුපාතිකව වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීමට අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම නිර්ණය කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවයක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ශ්රී ලංකාවට නුසුදුසු වන්නේ ඇයි?
සැබැවින්ම, ශ්රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සුදුසුද සහ එහි අවශ්‍යතාවයක් තිබේද යන්න සලකා බැලිය යුතුය. ශ්රී ලංකාව ලෝකයේ පවතින වෙනත් රටවල් අතරින් සුවිශේෂී තැනක් අයත්කර ගැනීමට හේතුවී ඇත්තේ, රටට මහඟු දායාදයන් දෙකක් වූ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවය බවට කිසිඳු විවාදයක් නොමැත. සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය මැනීමට භාවිතා කරන ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ දර්ශක අනුව දකුණු ආසියාවේ පළමු ස්ථානය සහ ලෝකයේම රටවල් 190 ක් අතරින් 76 වන ස්ථානය අයත්කරගෙන සිටින්නේ ශ්රී ලංකාවයි. එනමුත්, ශ්රී ලංකාවට අවශ්‍ය වෛද්‍යවරුන් බිහිකරන්නේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 8 ක් මගින් පමණි. අපේ අසල්වැසි ඉන්දියාවේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 217 ක් සහ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල 249 ක් පවතී. නමුත්, සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය නිර්ණය කරන දර්ශක වලට අනුව ඉන්දියාවට අයත්ව ඇත්තේ දකුණු ආසියාවේ තුන්වන ස්ථානය සහ ලෝකයෙන් 112 වන ස්ථානයයි. එසේ නම්, අප කලයුත්තේ ශ්රී ලංකාවේ පවතින ගුණාත්මක නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමය රැකගැනීම නොවේද? එහි අඩුපාඩු ඇත්නම්, ඒවා නිවැරදි කරගනිමින් තවත් ගුණාත්මකභාවය වැඩිදියුණු කරගැනීමට කටයුතු කරගැනීම නොවේද?
ශ්රී ලංකාව තුළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දැඩි හිඟයක් පවතිනවාද?
දැනට ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වූ වෛද්‍යවරුන් 25,600 ක් පමණ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්රයේ සේවය කරන අතර, එයින් 70% ක් පමණ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ සේවය කරයි. එමනිසා, ශ්රී ලංකාවේ ජනගහණයෙන් පුද්ගලයන් 1000 කට එක් වෛද්‍යවරයෙක් බැගින් ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් ද රටක පැවතිය යුතු වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතයක් පිළිබඳව ප්‍රකාශයට පත්කර නැත. නමුත්, යම් රටක පැවතිය යුතු සහ පවතින වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය සාධක කිහිපයක් මත රඳා පවතී. ඒවා නම්:
- රටේ පවතින සෞඛ්‍ය සේවා පද්ධතියේ ස්වභාවය සහ එහි කාර්ය මණ්ඩලය වැඩිකිරීමට ඇති හැකියාව
- රටේ පවතින ආර්ථිකය සහ ආර්ථික වර්ධන වේගය
- රටේ පවතින රෝග වල ස්වභාවය
එමෙන්ම, වසරකට නව වෛද්‍යවරුන් 1500 බැගින් ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වීම එනම්, සෞඛ්‍ය සේවයට එකතු වීම සිදුවේ. එමනිසා, තව වසර 5 කින් පමණ ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වී සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන 35,000 ට ආසන්න වනු ඇත. වසර 2020 දී, වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය පුදගලයන් දහසකට 1.6 ක් වනු ඇතැයි අනුමාන කෙරේ.
අනාගතයේදී මෙවැනි වෛද්‍යවරුන් සංඛ්යාවක් ශ්රී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය සේවාවට අන්තර්ග්‍රහණය කරගැනීම සිතන තරම් පහසු දෙයක් නොවනු ඇත. මක්නිසාද, රටේ වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාව වැඩිවන වේගයට සාපේක්ෂව සෞඛ්‍ය සේවයේ භෞතික සම්පත් සහ අනෙකුත් යටිතළ පහසුකම් වර්ධනය වන්නේ ඉතා සෙමිනි. එමෙන්ම, ශ්රී ලංකාවේ දළ ජාතික නිෂ්පාදනය වර්ධනය වීමද එතරම් සතුටුදායක මට්ටමක නොපවතින අතර, දැනට දළ ජාතික නිෂපාදනයෙන් සෞඛ්‍යයට වෙන්කරන්නේ 3.5% ක් පමණි.
වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර සිටීමෙන් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය වැඩිවෙනවාද?
සෞඛ්‍ය සේවයේ කාර්ය මණ්ඩල ව්‍යුහය මදක් සංකීර්ණ වී ඇති සෙයක් පෙනේ. වෛද්‍යවරුන්, හෙදියන්, භෞත චිකිත්සකයන් වැනි සේවා ගණ අතර අනුපාතය නිසි ප්‍රමාණයට වඩා වෙනස් ව පවතී. දැනටත් එක් වෛද්‍යවරයෙකුට සිටින්නේ හෙදියන් දෙදෙනෙකු බැගින්ය. එය ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ අනුමත අගයට වඩා බෙහෙවින් අඩු අගයකි. ඒ අනුව, වෛද්‍යවරුන්ට සාපේක්ෂව හෙද කාර්ය මණ්ඩලයේ සහ අනෙකුත් සම සෞඛ්‍ය සේවා ගණ වල විශාල හිඟයක් පවතී. එමනිසා, දැනට සිටින වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව අනෙකුත් සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය වැඩිකරගැනීම සැලකිල්ලට ගතයුතු කාරණයක් වී හමාරය. සෞඛ්‍ය සේවය වැඩිදියුණු කලයුත්තේ සමස්ථයක් වශයෙන් ගෙන මිස, වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාව පමණක් ඉහළ දැමීමෙන් නොවේ.
2015 වසරේදී ශ්රී ලංකාවේ දිස්ත්‍රික්ක කිහිපයක ජනගහණයේ පුද්ගලයන් 1000 කට සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන පහතින් දක්වා ඇත.
ඒ අනුව, සෞඛ්‍ය සේවයේ සිටින වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව, රට පුරා වෛද්‍යවරුන්ගේ ව්‍යාප්තිය ගැටළුවක් වී ඇති බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
අනෙකුත් ක්ෂේත්ර පෞද්ගලිකකරණයට ලක්වන පමණින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය විය යුතුද?
පෞද්ගලිකකරණය යනු ලෝකයේ නවතම ප්‍රවණතාවය නොවේ. බොහොමයක් සංවර්ධිත රටවල් සහ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ක්‍රමයෙන් පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය, නිදහස් අධ්‍යාපනයට පරිවර්තනය කිරීම නවතම ප්‍රවණතාවය බවට පත්වෙමින් පවතී. ක්‍රමයෙන් අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය වීමේදී ඇතිවන තරඟකාරීත්වයත් සමග එහි ගුණාත්මකභාවය රඳවාගැනීම සිදු නොවන අතර, අසල්වැසි ඉන්දියාව වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීම නිසා සිදුකරගෙන ඇති අනර්ථය එයට හොඳම නිදසුනකි.
සැබැවින්ම, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යන්න අනෙක් පාඨමාළා වලින් හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයකි. එය ගණුදෙනු කරන්නේ මිනිස් ජීවිත සහ මරණය සමගය. වෛද්‍යවරයෙකුට රෝගියෙකුගේ ජීවිතය සම්බන්ධව වගකීමෙන් යුතුව තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථා එමටය. ඇතැම් විටෙක, වෛද්‍යවරයෙකුට කිසිඳු පුද්ගලයෙකුගේ අධීක්ෂණයකින් තොරව තනිවම තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථාද දක්නට ලැබේ. එමනිසා, එහි ගුණාත්මකභාවය රඳාපැවතීම සඳහා උසස් සායනික පුහුණුවක්, න්‍යාය දැනුමක්, සහ ඉහළ කුසලතාවයක් අවශ්‍ය වේ. එබැවින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යනු සංකීර්ණ ක්‍රියාදාමයක් වන අතර, එහි සායනික පුහුණුවෙන් 95% ක් පමණ සිදුවන්නේ රජයේ රෝහල් වල වාට්ටු තුළදීය. එමෙන්ම, ශ්රී ලංකා සෞඛ්‍ය සේවාවේ ඉතාම වැදගත් අංගයක් වන රෝග වැළැක්වීමේ සත්කාර (Preventive healthcare) මුළුමනින්ම පාහේ සිදුවන්නේ රාජ්‍ය සෞඛ්‍ය ආයතන හරහා පමණි. පෞද්ගලික ව්‍යාපාරයකට, පුද්ගලයෙකුට, හෝ පෞද්ගලික ආයතනයකට එසේ ඉහළ මට්ටමක ගුණාත්මකභාවයක් පවත්වා ගැනීම ඉතාම අපහසුය. පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සැලකීමේදී, ඉහළ ලාභයක් සහ ඉහළ ගුණාත්මකභාවය යන දෙකම එකවර පවත්වා ගත නොහැක. මක්නිසාද, ඉන් එකක තත්ත්වය ඉහළට යනවිට අනෙක පහත් තත්ත්වයකට ඇදවැටීම නිතැතින්ම සිදුවන දෙයකි.
ලෝකයේ මානව සංවර්ධන දර්ශකය (Human development index) ඉහළ අගයක් ගන්නා ජර්මනිය, නෝර්වේ, ස්වීඩනය, ඩෙන්මාර්කය, ඕස්ට්‍රියාව, ෆින්ලන්තය, ප්‍රංශය, ස්පාඤ්ඤය වැනි රටවල පවතින එක් ගුණාංගයක් වන්නේ නිදහස් අධ්‍යාපනයයි. පහත සඳහන් රටවල් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය අනුව ලෝකයේ අයත්කරගෙන සිටින ස්ථානයන් සහ එහි පවතින පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල සංඛ්‍යාවන් මදක් සසඳා බලන්න.
ඉහත රටවල් වල පවතින අතලොස්සක් වන රාජ්‍ය නොවන වෛද්‍ය විද්‍යාල සියල්ල පෞද්ගලික ඒවා නොවන අතර, භාරකාර මණ්ඩලයක් මගින් පාලනය වන, ලාභ නොලබන පුණ්‍ය ආයතන ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ.
පහත සඳහන් දකුණු ආසියානු රටවල් හතර තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල විශාල ප්‍රමාණයක් පවතින අතර, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ ශ්‍රේණිගත කිරීම අනුව ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන් ලෝකයේ අයත් කරගෙන සිටින ස්ථාන මදක් සසඳා බලන්න. වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමෙන් ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන්ට අයත්ව ඇති ඉරණම ඔබට මනාව වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ශ්රී ලංකාවේ පවතින පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්රමිතිය සහ නිර්දේශිත අවම ගුණාංග පිළිබඳ විශ්වාසනීය තොරතුරු නොමැති තරම්ය. එමෙන්ම, පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්රමිතිය ආරක්ෂා කිරීම සහ නිර්ණය කිරීම සඳහා සාර්ථක යාන්ත්‍රණයක් ශ්රී ලංකාව තුළ ඇති බවක් නොපෙනේ. ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, ලෝකයේ ඉහළ පෙලේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වල ශාඛාවන් ශ්රී ලංකාවේ විවෘත කල පමණින් පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය දියුණු වේද? ඔවුන්ගේ මව් විශ්ව විද්‍යාලයේ පවතින ප්රමිතිය, එයට අනුබද්ධ මෙරට පවතින ශාඛාවේද එලෙසම පවතින බවට කිසිඳු සහතිකයක් කිසිවෙකුට දිය නොහැක.
එමෙන්ම, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක ප්රමිතිය පවත්වා ගැනීමට තවත් බාධාවක් වන්නේ ඉහළ සුදුසුකම් ඇති ගුණාත්මක සිසුන් බඳවාගැනීමට ඇති අපහසුතාවයයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලැබ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට සුදුසුකම් නොලබන සෑම සිසුවෙකුටම පෞද්ගලිකව වෛද්‍ය උපාධියක් ලබාගැනීමට තරමේ ආර්ථික තත්ත්වයක් නොමැත. එමනිසා, පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි ලබාදෙන ආයතනයකට ප්රමාණවත් තරමේ ආර්ථික ශක්තියක් ඇති සිසුන් පමණක් තෝරාගැනීමට සිදුවේ. එහිදී, පෞදගලික වෛද්‍ය උපාධියක් ලැබීමට අවශ්‍ය අවම උසස් පෙළ සුදුසුකම සැලකිය යුතු ලෙස පහත දැමීමට අදාළ ආයතනයට සිදුවේ.
ශ්රී ලංකාවේ පවතින දේශපාලනික සහ පරිපාලනමය පසුබිමේ පවතින දූෂණ, අතපෙවීම්, සහ බලපෑම් කිරීම් හමුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයක ප්‍රමිතියට සිදුවන බලපෑම කෙසේ වේදැයි ඔබට වැටහෙනු ඇත. අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමට අසල්වැසි ඉන්දියාව ගත් අදූරදර්ශී තීරණය හේතුවෙන් එරටට අත්වී ඇති ඉරණම මදක් විමසා බැලීමෙන් එය මනාව වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් වේද?
ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් විය හැක. මෙය සත්‍යයක් යැයි ඔබ සිතනවාද? සමහර දේශපාලකයන් සහ විද්වතුන්, වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර නිෂ්පාදනය කර පිටරට යැවීමෙන් විශාල විදේශ විනිමයක් ඉපැයීමට හැකියාව ඇතැයි මතයක් ප්‍රචාරය කරමින් සිටියි. සැබැවින්ම, ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙක් බිහිකිරීම යනු විශාල පිරිවැයක් දැරීමට සිදුවන ක්‍රියාවලියකි. එමනිසා, වෛද්‍යවරුන් හුදෙක් පිටරට යැවීමෙන් පමණක් විදේශ විනිමය ඉපැයීමට බලාපොරොත්තු වීම එතරම් සාර්ථක වියහැකි ක්‍රියාවලියක් නොවේ. එවැනි ක්‍රියාවලියකින් සිදුවිය හැකි තවත් අනර්ථයක් වන්නේ බුද්ධි ගලනය (Brain drain) හෙවත්, රටේ බුද්ධිමතුන් විදේශයන්ට ඇදීයාම ය. දැනට, විදේශ රටවල සේවය කරන වෛද්‍යවරුන් සැලකූ කල ඔවුන් උපයන ආදායමට සාපේක්ෂව ශ්රී ලංකාවට ලැබෙන විදේශ විනිමය ඉතාම අල්ප මට්ටමක පවතින බැවින්, වෛද්‍යවරුන් පිටරට යැවීම ආර්ථික වශයෙන් ලාභදායී ක්රමවේදයක් ලෙස සැලකිය නොහැක.
ශ්රී ලංකාව තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ආරම්භ කිරීම, රටේ මුදල් විදේශයන්ට ඇදීයාම වැළැක්වීමට හොඳ පිළියමක් බව ඇතැම් ව්‍යාපාරිකයන්ගේ, විද්වතුන්ගේ, සහ ඇතැම් දේශපාලකයන්ගේ මතයයි. නමුත්, ගෝලීයකරණය වීම තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අනිවාර්ය අංගයක් වී හමාරය. තවද, එසේ සිදුවීම සඳහා හේතුවන තවත් සාධක ගණනාවකට පිළිතුරු, රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ස්ථාපිත කිරීමෙන් නොලැබේ. රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල පිහිටුවීමෙන් වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අඩුකරගත හැකිබවට උපකල්පනය කිරීම නිවැරදි නොවන බවට හොඳම උදාහරණය ඉන්දියාවයි. ඉන්දියාව යනු ලෝකයේ වැඩිම පෞද්ගලික සහ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල පවතින රටයි. නමුත්, ලෝකයේ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා වැඩිම සිසුන් සංඛ්යාවක් විදේශගත වන රට වන්නේ ද ඉන්දියාවයි. එය ලෝකයේ හොඳම වෛද්‍ය විද්‍යාල වල සිටින ඉන්දියානු ශිෂ්‍යයන්ගේ ප්‍රතිශතය සලකා බැලීමෙන් වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල බිහිකිරීමෙන් විදේශ සිසුන් ආකර්ශණය කරගෙන විදේශ විනිමය ඉපැයීමට හැකි බව, සමාජයේ පවතින තවත් මතයකි. විදෙස් සිසුන් යම් රටකට ආකර්ශණය වීම සඳහා සාධක ගණනාවක් බලපාන බව පෙනේ. එනම්:
- රටක පවතින තත්ත්වය සහ පහසුකම්
- අදාළ උපාධියට ලෝකයේ පවතින පිළිගැනීම
- වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ ස්ථාවරත්වය
- උපාධිය ලබාගැනීමට අවශ්‍ය පිරිවැය
සැබැවින්ම, ශ්රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල අවශ්‍යද? බුද්ධිමත්ව මදක් සිතන්න.
මහාචාර්ය ඉන්දික කරුණාතිලක
MBBS (Colombo), DDMedEd (Dundee), MMedEd (Dundee), FHEA (UK), FCGPSL (Hon)
වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පිළිබඳ මහාචාර්ය
වෛද්‍ය අධ්‍යාපන දෙපාර්තමේන්තුව
වෛද්‍ය පීඨය – කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය
සටහන: වෛද්‍ය නාලක ප්‍රියන්ත
Wednesday, June 21, 2017
සරසවි සිසුන්ට එල්ල කළ ම්ලේච්ඡ ප්‍රහාරය හෙලා දකිමු!
"නිදහස් අධ්‍යාපනය හා නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවාව රැකගනිමු " යන්න ප්රමුඛ සටන් පාඨය කර ගනිමින් නෙවිල් ප්‍රනාන්දුගේ සයිටම් හොර උපාධි කඩයට එරෙහිව අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලයේ හා වෛද්‍ය ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරි කමි‍ටුවේ මෙහෙයවීමෙන් දිවයිනේ සියලු විශ්ව විද්‍යාලවල සිසු සිසුවියන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් අද දින ( ජූනි 21 ) පැවත්වූ පා ගමනට ඊනියා යහපාලන ආණ්ඩුව විසින් පොලිසිය හා විශේෂ කාර්ය බලකාය යොදවා කළ ම්ලේච්ඡ හා නින්දිත පහරදීම "නිදහස් අධ්‍යාපනය උදෙසා වෘත්තියවේදින්" දැඩි පිළිකුලෙන් යුතුව හෙලා දකියි.
පොලිසිය, විශේෂ කාර්ය බලකාය හා කැරළි මර්ධන හමුදා යොදවමින් නිරායුධ සිසුන්ට එල්ල කළ බැටන් හා අධි පීඩන ජල ප්‍රහාර වලින් සිසු සිසුවියන් සියයකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් තුවාල ලැබූ අතර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ස්ථාපිත කිරීමට යැයි කියමින් බලයට පැමිණි යහපාලක නඩය විසින් කරනු ලබන මෙම ම්ලේච්ඡ ප්‍රහාර තුලින් යලි යලිත් ඉස්මතු වෙන්නේ ජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රීය අයිතිවාසිකම් කෙරෙහි පාලකයින් දක්වන තුච්ඡ ආකල්පයයි.බැටන් ප්‍රහාර, කඳුලු ගෑස් හෝ වෙඩි උණ්ඩ වලින් ජනතාවගේ සාධාරණ අරගල මර්ධනය කිරීමට ආණ්ඩුව සිතන්නේ නම් එය බරපතල වරද්දාගැනීමක් බව අප ආණ්ඩුවට මතක් කර දෙමු.
මෙරට පොදු ජනතාවට ඉතුරුව ඇති එකම වත්කම වන නිදහස් අධ්‍යාපනය හා නිදහස් සෞඛ්‍යයට තර්ජනයක් එල්ලවන විට එයට එරෙහිව සෑම විටම පෙරමුණ ගනිමින් සටන් කළේ ලාංකීය ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය වන අතර වර්තමානයේ ද අධ්‍යාපනය මුදලට විකිණීමට එරෙහිව ඔවුන් කරගෙන යනු ලබන අරගලයට නිදහස් අධ්‍යාපනයේ ඵල ලැබූ වෘත්තීයවේදින් වන අපගේ සහෝදරාත්මක සහයෝගය පිළිගන්වන අතර සැම විටම ඔවුන් හා එක් වෙමින් මෙම අරගලය ජයග්‍රහණය කරා මෙහෙයවීමට අපගේ උපරිම සහයෝගය ලබා දෙන බවද මෙයින් ප්‍රකාශ කර සිටිමු.
මේ අවස්ථාවේදි ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය අරගලය තුල හුදකලා නොකර ,ඔවුන් වටා එක්වෙමින් ,ඔවුන්ට ලබා දිය යුතු ධෛර්ය හා සහය ලබා දීම සියලු ලාංකීය වෘත්තිකයන්ගේ , නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ඵල ලැබූ සියලු වෘත්තිකයන්ගේ හා සියලු ශ්රී ලාංකික ජනතාවගේ වගකීම වන බවද අප අවධාරණය කර සිටිමු.එසේම මෙම තීරණාත්මක අවස්ථාවේදී විවිධ අභූත හේතු දක්වමින් අරගලයෙන් පලා යාමට උත්සාහ නොකර අප භුක්ති විඳි නිදහස් අධ්‍යාපනය රටේ මතු පරම්පරාවන්ටත් උරුම කර දීමේ මෙම අරගලය ශක්තිමත් කිරීමට එක් වන මෙන් අප සියලු දෙනාගෙන්ම ඉල්ලා සිටිමු.
සයිටම් වෙද කඩය අහෝසි කරනු
නිදහස් අධ්‍යාපනය සුරකිනු.
------නිදහස් අධ්‍යාපනය උදෙසා වෘත්තියවේදින්-----
Saturday, June 17, 2017
සයිටම්; වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයේ අනාගත ව්‍යසනය
ඕනෑම රටක ස්ථාපිත වෛද්‍ය සභාවක්‌, වෛද්‍ය විද්‍යාලයක තිබිය යුතු යෑයි සම්මත කර ගත් අවම ප්රමිතිය නොපවතින්නේ නම් රාජ්‍ය හෝ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් ලියාපදිංචි කිරීම තරයේම ප්‍රතික්‍ෂේප කරනු ලැබේ. වර්තමාන ජනාධිපති මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහතා සෞඛ්‍ය ඇමැතිව සිටි කාල පරිච්ඡේදයේදී වෛද්‍ය සභාවේ මෙම මතයට හිස නමමින් "සයිටම්" හි අඩුපාඩු සොයා බැලීමට පංච පුද්ගල කමිටුවක්‌ පත් කරන ලද අතර ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවද මහාචාර්ය රිෂ්වි ෂෙරීෆ් මහතා ඇතුළු කමිටුව පත් කිරීමට පියවර ගත්තේය. මෙම කමිටු වාර්තා දෙක මඟින්ම ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ මතය එක හෙළාම සහතික කරන ලද අතර මහාචාර්ය රිෂ්වි ෂෙරීෆ් මහතාගේ කමිටු වාර්තාව මින් ඉතා වැදගත් වාර්තාවක්‌ ලෙස සැළකිය හැක. "සයිටම්" සම්බන්ධයෙන් තීන්දු තීරණ ගන්නා ඕනෑම අයකු මෙම වාර්තාව මැනවින් අධ්‍යයනය කළ යුතුය. ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව, රජයේ වෛද්‍යවරුන් සහ වෛද්‍ය පීඨ ශීෂ්‍යයන් සමාජයට දැනෙන තරමින් නොවූවත් වරින් වර පත්වූ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරුන් සම`ග මෙම ගැටලුව විසඳා ගැනීමට ඔවුන්ගේ පාර්ශවයෙන් කළ හැකිව තිබූ සෑම දෙයක්‌ම කරමින් පසුවූහ. කෙසේ නමුත් වර්තමානය වන විට මෙම ගැටලුව අධිකරණය දක්වා යැම තුළ 2010 වසරේ පටන් ඉහත පාර්ශව නිහඬව ගෙන ගිය මෙම සටනට අලුත් මුහුණුවරක්‌ සහ උද්වේගකාරී බවක් ලැබී තිබේ. මන්ද අධිකරණයකින් ලැබෙන තීන්දුව තීරණාත්මක වන බැවිනි. මේ ප්රශ්නය විසඳා ගැනීමට ඔවුන් සැබවින්ම 2010 වසරේ සිට කටයුතු කරමින් සිටි ආකාරය නොදන්නා බොහෝ පිරිසක් වටහා ගෙන ඇත්තේ එදා නිශ්ශබ්දව සිට අද හදිසියේම මෙම සටනට උරදී ඇති බවකි. නමුත් සත්‍යය එය නොවේ.
මෙම අර්බුදයේදී අති විශාල කැප කිරීමක්‌ කරනු ලබන්නේ රජයේ වෛද්‍ය පීඨවල ඉගෙනුම ලබන ශිෂ්‍යයන්ය. රාජ්‍ය වෛද්‍ය පීඨවල ඉගෙනුම ලබන ශිෂ්‍යයන් මධ්‍යම පන්තිය හෝ ඊට අඩු පන්තියක්‌ නියෝජනය කරන දරුවන්ය. තවත් ආකාරයට කියනවා නම් කුඩාකල පටන් තම දෙමාපියන්ගේ දුක දැන හඳුනාගෙන ඒ නිසාම වැර වීරිය දරමින් අධ්‍යාපනය හදාරා කුසලතාවය මතම වෛද්‍ය පීඨයට පැමිණි දරු දැරියන් පිරිසකි. ඔවුන් වෛද්‍ය පීඨයට පැමිණි පසු අවබෝධ කර ගන්නා කාරණයක් තිබේ. එනම් තමා වැනි දරුවකුට මෙවැනි තැනකට ඒමට හැකි වූයේ මෙරටේ තවමත් සුරැකිව පවතින නිදහස් අධ්‍යාපනයට පිං සිදු වන්නට බවයි. ඔවුන් අවබෝධ කර ගන්නා නිදහස් අධ්‍යාපනය "සයිටම්" පාර්ශවයේ සිටගෙන සිටිනා දේශපාලඥයන් ව්‍යාජ ලෙස විග්රහ කරන නිදහස් අධ්‍යාපනය නොවේ. තමා වෙනුවෙන් එතෙක්‌ සුරැකිව පැවැති එම නිදහස් අධ්‍යාපනය තවමත් පාසලකට ඇතුළත් නොවූ තම සහෝදර සහෝදරියන් වෙනුවෙන්ද ආරක්ෂා කර තැබීමට ඔවුන් තිරව අදිටන් කර ගැනීම සාධාරණය. සැබවින්ම ගත් විට අද රජයේ වෛද්‍ය පීඨවල පළමු වසරේ ඉගෙනුම ලබන ශිෂ්‍යයකුට වුවද තමාට රැකියාව හිමිකර ගැනීම වෙනුවෙන් "සයිටම්" අභියෝගයක්‌ නොවේ. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ ඔවුන් මේසා කැපවීමක්‌ කරමින් සටන් කරනුයේ අනාගතයේ යම් දිනක වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළත් වීමට කුසලතාවය ඇති තම සහෝදර සහෝදරියන් වෙනුවෙන් බව ඉතා පැහැදිලිය.
වෛද්‍ය ක්ෂේත්රයේ විද්වතුන් මෙන්ම මෙරට බුද්ධිමතුන් ද ''සයිටම්''වලට එරෙහිව කරුණු කාරණා ඉදිරිපත් කළේ අද ඊයේ නොවේ. රජයේ වෛද්‍ය පීඨයකට හෝ රජයේ වෛද්‍ය වෘත්තියට කිසිදු සම්බන්ධයක්‌ නැති ශ්රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ දේශපාලන විද්‍යා අධ්‍යයනාංශයේ කථිකාචාර්ය අනුරුද්ධ ප්‍රදීප් කර්ණසූරිය මහතා රචිත "පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල විලාසිතාවය සහ යථාර්ථය" පොත තුළින් පොදුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයකින් රටකට වන අයහපත ගැනද එමෙන්ම "සයිටම්" හි වංචනික පටන්ගැන්මේ පටන් අද දක්වා එය රැකගැනීමට කරන වංචනික ප්‍රයෝගයන් ගැනද මැනවින් කරුණු දක්වා ඇත. ඔහුට අනුව,
"දියුණු රටවල ලාභ අපේaක්‍ෂිත පුද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ඇත්තෙන්ම නැති තරම් වන අතර, ඒවා දැකිය හැකි වන්නේ නීතියක්‌, ප්රමිතියක් හෝ වර්ධික අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්තියක්‌ නැති දුප්පත් රටවල් අතලොස්‌සකයි."
"ඉන්දියාවේ වෛද්‍ය විද්යාලයක් ආරම්භ කිරීම සහ පවත්වාගෙන යැම සම්බන්ධයෙන් වූ ඉතාමත්ම දීර්ඝ සහ විස්‌තරාත්මක කොන්දේසි මාලාවක්‌ සංග්‍රහ කොට නීති ගත කොට තිබියදීත්, එරට මේ වන විට පුද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ක්‍රියාත්මක වෙමින් ඇත්තේ, ඒ සියලු නීතිමය විධිවිධානයන්ගෙන් සූක්‍ෂ්ම ලෙස රිංගමින් ඉතාමත්ම වංචනික ආකාරයෙන් බව ලෝකයේ කීර්තිමත් මාධ්‍ය ආයතන දෙකක් වන NDTV සහ රොයිටර්ස්‌ ආයතන ගවේෂනාත්මක වැඩසටහන් ගණනාවක් ම`ගින් සාක්‍ෂි සහිතවම පෙන්වා දී ඇත.''
"සයිටම්" ඇතුළුව තවත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල මෙරට ස්ථාපිත කිරීම තුළ රජය පෙන්වා දෙන තරම් රටට ඵලදායීත්වයක්‌ හිමි නොවන බව බුද්ධිමතුන්ගේ අදහසයි. මෙරට ශිෂ්‍යයන් පිටරට නොගොස්‌ මෙරටම වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය හැදෑරීම තුළ පිටරටට ඇදී යන විදේශ මුදල් මෙරට රඳවා ගත හැකැයි මතයක් ඇති නමුත් හුදු සමාජ සේවයක්‌ මත නොව ලාබ ලැබීමේ පරමාර්ථයෙන් ආරම්භ කරන විදේශීය පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල එයින් ජනිත වන ලාභය එරටට රැගෙන යන තත්ත්වයක් තුළ සැබෑ ලෙසම මෙරටට සැළකිය යුතු විදේශ විනිමයක් ඉතුරු වෙයිද? යන පැනය විමසා සිටින ඔවුන් පහත සඳහන් කරුණු කෙරේ අවධානය යොමු කරති.
01. ''සයිටම්'' ආයතනය වැනි පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල වලින් ලබාදෙන ඉහළ වැටුප් සහ දීමනා මත රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලවල සිටින දක්ෂ කථිකාචාර්යවරුන් එම ආයතනවලට ඇදීයැම නොවැළැක්‌විය හැකි හේතුවක් වන බැවින් තවදුරටත් රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාල පවත්වාගෙන යාමේ දැඩි අසීරුතාවක්‌ අනාගතයේදී ඇතිවනු ඇත. දැනගැනීමට ඇති පරිදි ජයවර්ධනපුර වෛද්‍ය පීඨයට පමණක් එවැනි දක්ෂ කථිකාචාර්යවරුන් මේ වන විට පහළොවක්‌ පමණ අහිමි වී තිබේ. නැඟෙනහිර සහ රජරට වෛද්‍ය පීඨවල දැනට පවතින ගුරු හි`ගය පියවනවා වෙනුවට ''සයිටම්'' වෙනුවෙන් පෙනී සිටින මැති ඇමැතිවරුන් නිරන්තරයෙන් පවසනුයේ නැගෙනහිර සහ රජරට වෛද්‍ය පීඨවලට වඩා ''සයිටම්'' ඉහළ තත්ත්වයක පවතින බවය.
02. ලාභ ලැබීමේ අරමුණින් ආරම්භ කරන එකිනෙක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල අතර තරගයක්‌ ඇතිවීම අනිවාර්යයෙන්ම සිදුවනු ඇත. මෙහිදී තමන් වෙත සිසුන් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට ඔවුන් පාඨමාලා ගාස්‌තුවේ සිට නොයකුත් ක්‍රම අනුගමනය කිරීමට පෙළඹේ. එමෙන්ම වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය බලාපොරොත්තු වන සිසුවාටද MBBS උපාධිය මිස එහි ගුණාත්මකභාවය වැදගත් නොවනු ඇත. එම නිසා ශිෂ්‍යයන් ද තෝරා ගන්නේ අඩු පිරිවැයකින් MBBS උපාධිය ලබාදෙන වෛද්‍ය ආයතනයයි. මේ තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයේ ගුණාත්මකභාවය සුරැකේද? ගුණාත්මකභාවය කෙසේ වෙතත්, සෑම පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක්‌ම තම ආයතනයේ වෛද්‍ය උපාධියට අදාළව අවසන් පරීක්‍ෂණය සමත් වන සිසුවාට උසස් ප්‍රතිඵලයක්‌ සමඟ උපාධිය පිරිනමා පිටකරනු ලබන්නේ තම ආයතනයේ කීර්ති නාමය හා පැවැත්ම සළකා ගෙනය. නමුත් එසේ ඉහළින්ම සමත් වන සිසුවා වෛද්‍ය වෘත්තියට කෙතරම් ගැළපෙනවාද යන්න සිතා ගත හැක්කේ මාලබේ ''සයිටම්'' ආයතනයේ අධ්‍යාපනය ලබා වෛද්‍ය උපාධියට අදාළව ඔවුන්ම පැවැත්වූ අවසන් පරීක්‍ෂණය සමත් සිසුන්ගේ ප්‍රතිඵල හොඳින් සමීක්‍ෂණය කිරීමෙනි. එම ආයතනයේ අවසන් වසර විභාගයට පෙනී සිටි සිසුන්ගෙන් 63% ක් පමණ දෙවන පංතියේ ඉහළ සාමාර්ථය ලබා ඇත. නමුත් රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලයක අවසන් වසර විභාගයෙන් වරකට එහි ප්‍රථම පංතියේ සාමාර්ථයක්‌ ලබා ගන්නේ සිසුන් දෙදෙනකු වගේ සංඛ්යාවක් වන අතර දෙවන පංතියේ ඉහළ සාමාර්ථයක්‌ ලබාගන්නේ සාමාන්‍යයෙන් 10% ක ප්‍රතිශතයකි. ඉහත ප්‍රතිශතයන් සසඳා බැලීමේදී රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලයක අවසන් වසර විභාගයේ දෙවන පංතියේ ඉහළ සාමාර්ථයක්‌ ලබාගන්නා පිරිස එවැනි අඩු ප්‍රතිශතයක පැවතීම මඟින් වටහා ගත යුත්තේ වෛද්‍යවරයකු සතුව තිබිය යුතු ගුණාත්මක බව හොඳින්ම ඇගයීමට උත්සාහ කරන බව නොවේද? අනෙක් අතට රජයේ වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් රජයේ රෝහල්වල ක්‍රමවත් සායනික පුහුණුවක් සඳහා යොමු කරවනුයේ තමන් සෛද්ධාන්තික අධ්‍යාපනය ලබන වසරට සමගාමීවයි. සෛද්ධාන්තික සහ සායනික යන පුහුණු දෙකම එකිනෙකට සමගාමීව ලබාගැනීම තුළ ලබන ගුණාත්මකභාවය, මනුෂ්‍ය ශරීරයට වැලඳෙන සියලුම රෝග සහිත රෝගීන් සහ හදිසි අනතුරු රෝගීන් නොමැති වූ රෝහලකින් පුහුණුව ලබන ''සයිටම්'' ශිෂ්‍යයන් තුළ පවතී ද යන්න විමසා බැලිය යුතුව ඇත. රජයේ වෛද්‍යවරුන්, වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍යයන් සහ බුද්ධිමත් රටට ආදරය කරන පි§සගේ නොනවතින අරගලය හමුවේ "සයිටම්" හි අවසන් වසර සමත් සිසුන් පවා වෛද්‍යවරයකු සේ සැළකිය හැකි තත්වයට ගෙන ඒමට මේ වනවිට නොයෙකුත් යෝජනා ඉදිරිපත් වී ඇත. මෙසේ නොවන්නට ''සයිටම්'' සිසුන් මෙම ඌණ පූර්ණය සහිතවම රජයේ වෛද්‍යවරයකු ලෙස ලියාපදිංචි වීමට අධිකරණ නියෝගයක්‌ පවා මේ වන විට ලබාගෙන තිබීම කෙතරම් අවධානම් සහිත තත්ත්වයක්‌ද?
03. ඕනෑම අයකුට මනෝමය වශයෙන් නොයෙකුත් සැළසුම් සකස්‌ කරමින් එම සැළසුම් ක්‍රියාත්මක වන්නේ නම් තවදුරටත් මෙපමණ සංඛ්යාවක් වෛද්‍ය වෘත්තියේ ඇබෑර්තු ඇතැයි අනුමාන කළ හැකිය. එහෙත් රටකට පවතින ආර්ථික හැකියාව අනුව සාමාන්‍යයෙන් රජයකට වසරක්‌ තුළදී සත්‍ය වශයෙන්ම ලබාදිය හැකි පත්වීම් ප්‍රමාණය මත පවතින ඇබෑර්තු සංඛ්‍යාව තීරණය කළ යුතුය. වෛද්‍ය වෘත්තියට අදාළව විද්වත් ආයතනයක් මේ වනවිටත් එක්‌රැස්‌ කර ඇති දත්ත අනුව කිසිදු පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් ආරම්භ නොවන තත්වයක් තුළ වුවද, රාජ්‍ය වෛද්‍ය පීඨවලින් වසරකට පිටවන වෛද්‍ය සිසුන් සංඛ්‍යාව සහ විදේශීය විභාග සමත්ව පැමිණි සිසුන් සංඛ්‍යාව අනුව දැනටමත් වෛද්‍ය වෘත්තියේ අතිරික්‌තයක්‌ ඇති වෙමින් පවතින අතර තව වසර දෙක තුනක්‌ තුළ මෙය වෛද්‍ය ක්‍ෂේත්‍රයට දැනෙන තරමේ ප්රශ්නයක් වනු ඇත. මෙවැනි තත්වයක් තුළ තවත් එක් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් හෝ ඇති කරන්නේ නම් නුදුරු අනාගතයේදී වසර පහක්‌ පමණ දුෂ්කර අධ්‍යාපනයක්‌ හමාර කිරීමෙන් පසුව වුවද අනාගත වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයන්ට සීමාවාසික පුහුණුව සඳහා වසර කීපයක් පොරොත්තු ලේඛනයේ සිටීමටත් නැවත තම පත්වීම ලබා ගැනීමට පෙර MBBS උපාධිධාරියකු ලෙස තවත් වසර කිහිපයක් රැකියා විරහිතව කල් ගෙවීමටත් සිදුවන තත්වය නොවැළැක්‌විය හැකිය.
http://scholar.sjp.ac.lk/
ඒ.එන්. වීරසූරිය
http://www.divaina.com/2017/06/18/feature34.html
Thursday, June 15, 2017
මේ තරම් ආතල්ද සයිටම්
මේ තරම් ආතල්ද සයිටම්
හිතන්නටවත් බැරි නිසා
මම ගියා සයිටම් එකේ
ලොක්කෙකු සොයා...
හිතන්නටවත් බැරි නිසා
මම ගියා සයිටම් එකේ
ලොක්කෙකු සොයා...
ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලයේ
ඇඳක් යට පැදුරක් එලා
හො‍ටු හූරමින් බලයි ඔහු
ආණ්ඩුවේ දොස්තර දිහා...
ඇඳක් යට පැදුරක් එලා
හො‍ටු හූරමින් බලයි ඔහු
ආණ්ඩුවේ දොස්තර දිහා...
සයිටමේ රෝහලට නුඹ
නොගියේ ඇයිදැයි කියා
මා ඇසූ විට හිනැහුනා ඔහු
මං පණට ආදරෙයි කියා...
නොගියේ ඇයිදැයි කියා
මා ඇසූ විට හිනැහුනා ඔහු
මං පණට ආදරෙයි කියා...
Wednesday, June 14, 2017
සයිටමයේ අයිටම්
සයිටම් නරක එහි ප්රමිතිය අඩු නිසා හෝ නැති නිසා යැයි කීම බොළඳ හා ඊටත් වැඩියෙන් කුහක තර්කයකි. ඊනියා ප්රමිතියක් තිබුණත් සයිටමයට එකඟ විය නොහැක.
මක් නිසා ද යත් එයින් අප නිදහස් අධ්‍යාපනය යැයි හඳුනා ගනු ලබන දෙය විනාශ කර දමන බැවිනි. සයිටම් මුදලාලි නොහොත් නෙවිල් ප්‍රනාන්දු යනු විශ්ව විද්යාලයක් ඇරඹීමට සුදුසු විද්‍යාර්ථියෙක් නොව කූට වෙලෙ‍ඳෙක් වන බැවිනි. සයිටමය යනු තරුණයන්ගේ සිහින ගසා කෑමට සාදා ගත් කෙමණකි. එම කෙමණට අසුවන උන් කුඩමසුන් සේ විනාශ ය කරා යති. වෙනසකට ඇත්තේ උන් වෙදුන් වී රටේ ජනතාවත් සමගම විනාශයට යාමට තැත් කිරීමයි.
ප්රමිතිය ගැන කතා කිරීම අමන කමකි.මක් නිසාද යත් සයිටම් වාදින්ම එයට ඉතා හොඳ පිළිතුරක් දෙන බැවිනි. ඔවුන් කියන්නේ රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල වල උගැන්වූ මහාචාර්යවරුන් 14ක් හෝ 15ක් දැනටමත් සයිටම් හි සේවය කරන බවත් සමහර රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලවල මහාචාර්යවරුන් ඇත්තේ ඊට අඩුවෙන් බවත්ය. සයිටම් ආයතනය නිදහස් අධ්‍යාපනයට එල්ල කරන නියම තර්ජනය ඇත්තේ එහිය.තම මුදල් බලය යොදවමින් රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලවල සේවය කරන ඇදුරන් එයට ඇද ගැනීමය. මෙය වඩාත් උග්‍රවන්නේ රජයේ සරසවි ඇදුරන්ට අඩු වැටුප් හා ඉතා අයපත් කොන්දේසි යටතේ සේවය කිරීමට සිදුව ඇති නිසා සයිටම් මුදලාලිලාට ඉතා පහසුවෙන් ඔවුන් ඇද ගත හැකි වීමය. .
එසේම රජය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් අධ්‍යාපනයට යොදවන මුදල් කප්පාදු කරමින් පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල දියුණු කිරීමට මිලියන සිය ගණන් කප්පම් දෙන තත්වයක් තුල මෙය තවත් උග්‍ර වනු ඇත.
ඉතා විශාල ආයෝජන සහිත පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ඉදිරියේදී ගෙන ඒමට රජය දරණ උත්සාහයේ අනිවාර්ය ප්‍රතිපලය වනුයේ රජයේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතිය ක්‍රමයෙන් විනාශ වීමය. පාලකයින්ට අවශ්‍ය වී ඇත්තේද එයයි.
මේ සයිටම් විරෝධී සටන , හුදු නෙවිල් ප්‍රනාන්දු මුදලාලිට එරෙහි සටනක් නොව නිදහස් අධ්‍යාපනය රැක ගැනීමේ සටනක් කර ගත යුත්තේ ඒ නිසාය.
Monday, June 12, 2017
දුයිෂෙන්_දැන්_ටියුෂන්_එකක
අයිලයේ තැන් තැන් වල
පෝස්ටර් වල මූණ දාගෙන
ඔයා හිනැහෙනව ඒ වාගෙම
විස්වාස කරන්නත් අමාරුයි
දුයිෂෙන්න් මේ ඔයාමද....?
පෝස්ටර් වල මූණ දාගෙන
ඔයා හිනැහෙනව ඒ වාගෙම
විස්වාස කරන්නත් අමාරුයි
දුයිෂෙන්න් මේ ඔයාමද....?
කළු රබර් පාවහන්
දූවිලි මිරිවැඩි අරන්
ආ පැටවු මත්තේ නැහුණු
මහා හදවත මරං
ඇයි ඔයා මෙහෙ ආවෙ
ඇමති පස්සෙන් ගිහින්
සිදාදියකට මාරුවක් හදං
දූවිලි මිරිවැඩි අරන්
ආ පැටවු මත්තේ නැහුණු
මහා හදවත මරං
ඇයි ඔයා මෙහෙ ආවෙ
ඇමති පස්සෙන් ගිහින්
සිදාදියකට මාරුවක් හදං
මමත් දැන් මෙහෙ
කතිර මැස්මටම හුරු වෙනව
ජුකී මැශිමටම ජීවිතේ දිය වෙනව
ෆැක්ටරිය ඇතුලෙම
දවල් රෑ එලි වෙනව
ඔයින් මෙයින් කල වයස ගෙවිලා
කතිර මැස්මටම හුරු වෙනව
ජුකී මැශිමටම ජීවිතේ දිය වෙනව
ෆැක්ටරිය ඇතුලෙම
දවල් රෑ එලි වෙනව
ඔයින් මෙයින් කල වයස ගෙවිලා
ජීවිතේ ශිෆ්ට් එක පහුවෙනව
වසන්තය එනවා සත්තයි
දුයිශෙන් ඔයා කීවම
මමත් හිතුවේ එහෙමයි
ඒත් අයිලයට තවම ගිම්හානෙ
අප්පච්ව්ලාගේ ජීවිතේ කටුකයි
සල්ලි බාගේ හිඟ තැන
අම්මත් ගියා මුහුද පහු කරහෙන
එයාගෙනුත් තොරතුරක් නෑ
ගේ උනත් දැන් හුඟක් පාලුයි
දුයිශෙන් ඔයා කීවම
මමත් හිතුවේ එහෙමයි
ඒත් අයිලයට තවම ගිම්හානෙ
අප්පච්ව්ලාගේ ජීවිතේ කටුකයි
සල්ලි බාගේ හිඟ තැන
අම්මත් ගියා මුහුද පහු කරහෙන
එයාගෙනුත් තොරතුරක් නෑ
ගේ උනත් දැන් හුඟක් පාලුයි
පිදුරු අතුලා අටවපු
ඉස්කෝල මඩුවේ
මතකද එල්ලාපු ලෙනින්ගෙ පින්තූරේ
මම දැක්ක ඔයාගේ ටියුට් වල
පිටිපස්සෙ පිටුවේ
විප්ලවේ දැන් දරුණුයි නේද
නගරෙ ටියුෂන් ක්ලාස් අතරේ
ඉස්කෝල මඩුවේ
මතකද එල්ලාපු ලෙනින්ගෙ පින්තූරේ
මම දැක්ක ඔයාගේ ටියුට් වල
පිටිපස්සෙ පිටුවේ
විප්ලවේ දැන් දරුණුයි නේද
නගරෙ ටියුෂන් ක්ලාස් අතරේ
කඩදාසි පිටු වලට
නම වැටෙනකොට ලොකුවට
සාරයිද මගෙ ගුරුතුමනි ජීවිතය
නම වැටෙනකොට ලොකුවට
සාරයිද මගෙ ගුරුතුමනි ජීවිතය
කටුක ගිම්හානයට,
ශීත හිම සුලියකට හසුනොවී
ගුරුතුමනි,
වසන්තය නුඹ ගන්න
ශීත හිම සුලියකට හසුනොවී
ගුරුතුමනි,
වසන්තය නුඹ ගන්න
අයිලයට වුනත් මොකටද
අපි හැර කවුරුවත් නාඳුනන
කැහැටු පොප්ලර් අතු ටික
කඩදාසි කලහැකිනම්
ඒ ගස් දෙකත් නුඹ ගන්න
අපි හැර කවුරුවත් නාඳුනන
කැහැටු පොප්ලර් අතු ටික
කඩදාසි කලහැකිනම්
ඒ ගස් දෙකත් නුඹ ගන්න
Sunday, June 11, 2017
සයිටම් ඕනෑ ජනතාවටද? ලමාබදුසූරියට පිළිතුරක්
සයිටම් ඕනෑ ජනතාවටයි' යන මැයෙන් 'දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහයේ' (2017.05.28) පළ කෙරුණු ලිපිය මඟින් මහාචාර්ය සනත් ලමාබදුසූරිය මහතා විසින් මෙම කරුණ විමසා බැලීමට ගෙන ඇති උත්සාහය පැසසුම් කටයුතු වන්නේ එබැවිනි. එහෙත් එහි සදොස්‌ තැන් ගණනාවකි. කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨයෙහි හිටපු පීඨාධිපතිවරයකු වශයෙන් එතුමන් කරන ප්‍රකාශයන්ට වැඩි බරක්‌ හිමිවන බැවින් එම ලිපියේ එකී සදොස්‌ තැන් නිවැරදි කරමින් එයට ඌණ පූරණයක්‌ එක් කිරීම මෙම ලිපියේ අරමුණයි.
විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ මට්ටමින් සයිටම් ගැන සංවාදයක්‌ නොවූ තරම්ය. අධ්‍යාපනයට දළ ජාතික ආදායමෙන් 6% ක් වෙන්කළ යුතු යෑයි උද්ඝෝෂණය කරන විශ්වවිද්‍යාලයීය ආචාර්ය සමිති සම්මේලනය ද පුදුමයකට මෙන් මේ සම්බන්ධයෙන් මුනිවත රකී. එනිසා මෙහි ඉදිරිපත් කරන කරුණු තවදුරටත් සංවාදයට භාජනය වන්නේ නම් එය වඩාත් උචිතය.
සයිටම් ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවක්‌ ද නැද්ද යන්න විමසා බැලීමේදී පළමුකොටම, ජනතාව යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ කවුරුන්ද යන්න පිළිබඳව පැහැදිලි අවබෝධයක්‌ තිබිය යුතුය. බලු ආහාර (Dog foods) වල මිල අඩුකිරීම ජනතා අවශ්‍යතාවක්‌ නොවේ. ඒ ඇයි? සුපර්මාර්කට්‌වලට ගොස්‌ බල්ලන්ටම පමණක් වෙන්වූ පිළියෙළ කළ ආහාර මිලදී ගනු ලබන්නේ මේ රටේ පුරවැසියන්ගෙන් කොපමණ ප්‍රතිශතයක්‌ ද කුමණ පන්තියක පිරිසක්‌ද යන කරුණු සොයා බැලීමේදී මෙයට පිළිතුරු පැහැදිලි වනු ඇත. බලු ආහාර මිලදී ගන්නවුන් ජනතාව නොවේ නම් ඔවුන් අමනුස්‌සයන් දැයි යමෙකුට පෙරළා ප්රශ්න කළ හැකිය. ඔවුන් ද මනුස්‌සයන් බව සැබෑවකි. එහෙත් 'ජනතාව' යනුවෙන් සඳහන් කරන විට ඉන් අදහස් වන්නේ බහුතරයක්‌ වූ පොදු ජනතාව මිස ජනගහනයෙන් ඉතා සුළු ප්‍රතිශතයක්‌ වූ සුවිශේෂී පන්තියකට අයත් වූවන් නොවේ. එබැවින් ජනතාවට යමක්‌ ඉදිරිපත් කරන්නේ නම් එය පොදු ජනතාවට විය යුතුය. 'පොදු කපුටා' කළු පැහැති වන්නාසේම 'පොදු බැටළුවා' සුදු පැහැතිය. එහෙත් සුදු කපුටන් මෙන්ම කළු බැටළුවන් ද ඉඳහිට සොයාගත හැකිය. එබැවින් සොයා බැලිය යුත්තේ සයිටම් පොදු ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවක්‌ ද නැතහොත් සුළුතරයක්‌ වූ සුපිරි පෙළැන්තියේ අවශ්‍යතාවක්‌ ද යන්නයි.
සයිටම් වෙතින් වෛද්‍ය උපාධියක් ලබාගැනීම සඳහා වැය කළ යුතු මුදල සංසන්ධනාත්මකව සලකා බැලීමේදී එම කරුණ පැහැදිලි වනු ඇත. සයිටම් සඳහා එක් සිසුවකු වෙනුවෙන් වැයකළ යුතු මුදල රුපියල් ලක්‌ෂ අනූ අටක්‌ වශයෙන් මහාචාර්යතුමන් සඳහන් කරන කරුණ දෝෂ සහිතය. අද වන විට සයිටම්හි පාඨමාලා ගාස්‌තුව වාර්ෂිකව ගෙවන විට වැය කරන්නට වන මුළු මුදල ඊට වඩා බෙහෙවින් වැඩිය. එපමණකුදු නොවේ. එකී පාඨමාලා ගාස්‌තුවට අමතරව නවාතැන්, කෑම බීම සහ පොත්පත් සඳහා ද විශාල මුදලක් වැයකිරීමට සිදුවේ. අනෙක් අතට සයිටම් සඳහා ගෙවිය යුතු මුදල සමඟ වෙනත් රටවල් වලින් වෛද්‍ය උපාධිය ලබාගැනීම සඳහා වැයකිරීමට සිදුවන මුදල සංසන්ධනය කිරීමේදී මහාචාර්ය ලමාබදුසූqරිය මහතාට වැදගත්ම රටක් අමතක වී ඇත. එනම් මේ වන විට ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් වෛද්‍ය උපාධි හැදෑරීම සඳහා වසරකට සිසුන් වැඩිම පිරිසක් තෝරා ගන්නා රට වන චීනයයි. එරටින් වෛද්‍ය උපාධිය හදාරා මෙරටට පැමිණීම දක්වා පාඨමාලා ගාස්‌තු හා කෑමබීම, නවාතැන්, පොත්පත් හා ගමන් ගාස්‌තු ආදී වශයෙන් වැයවන සමස්ත මුදල ගත් විට එය සයිටම් වෙතින් වෛද්‍ය උපාධිය සම්පූර්ණ කර ගැනීම සඳහා එලෙස වැයවන සමස්ත මුදලෙන් හරි අඩකටත් වඩා අඩුය. එසේ වූ පමණින් එම උපාධියේ ප්‍රමිතියෙහි අඩුවක්‌ ද නැත. විදේශයන්ගෙන් වෛද්‍ය උපාධි ලබා එන සිසුන් හට මෙරටදී පවත්වන විභාගයේ ප්‍රතිඵල අනුව එය පැහැදිලිවම පෙනී යනු ඇත.
මෙයින් පෙනී යන්නේ කුමක්ද? උසස් පෙළ විභාගය සමත්ව වෛද්‍ය උපාධිය හැදෑරීමට අවශ්‍ය මූලික සුදුසුකම් සම්පූර්ණ කළ එහෙත් රජයේ වෛද්‍ය පීඨයන්ට නොතේරුණු සිසුන් අතරින් ආර්ථික ශක්‌තිය අඩු අයට චීනය වැනි රටවල් පිහිට වෙද්දී ආර්ථික ශක්‌තියෙන් ඉහළ පිරිස වෙනුවෙන් පමණක් සයිටම් පෙනී සිටින බව නොවේද? මේ අනුව ශ්රී ලංකාවේ පොදු ජනතාවට තරමක්‌ දුරට හෝ සමීප වන්නේ ලංකාවේ සයිටම් ද නැතහොත් චීනයේ හෝ වෙනත් රටක වෛද්‍ය විද්යාලයක් ද යන්න මෙයින් පැහැදිලි වනු ඇත. සයිටම් වැනි පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල මේ රටේ පිහිටුවීමෙන්, වෛද්‍ය උපාධි සඳහා සෑම වසරකම මෙරටින් පිටරටට ඇදී යන සුවිශාල මුදල මේ රටේ රඳවාගත හැකි බවට මහාචාර්ය ලමාබදුසූරිය මහතා ඉදිරිපත් කරන තර්කය මේ අනුව අභියෝගයට ලක්වන බව ද පැහැදිලි වනු ඇත.
මෙරටට ප්රමාණවත් තරම් වෛද්‍යවරුන් නොමැති බව සංඛ්‍යා ලේඛන වලින් පෙනී යන සත්‍යයකි. එබැවින් තවත් වෛද්‍ය පීඨ අවශ්‍ය බවත් එහිදී වෛද්‍ය පීඨ තවදුරටත් අලුතින් ඇතිකිරීම රජයට පමණක් තනිව සිදු කිරීම අපහසු බැවින් ඒ සඳහා පුද්ගලික අංශයට ඉඩදිය යුතු බවත් මහාචාර්ය ලමාබදුසූරිය මහතා සඳහන් කරයි. මෙය විමසිල්ලට ලක්‌කිරීමේදී කරුණු 2 ක් ගැන සොයා බැලිය යුතුවේ. එනම් අලුතින් වෛද්‍ය පීඨ ආරම්භ කිරීම රජයට කළ නොහැකි ද යන්න සහ වෛද්‍ය පීඨ ආරම්භ කර පවත්වාගෙන යැම සඳහා පුද්ගලික අංශයට ඉඩදීමේ වරදක්‌ නැති ද යන කරුණු දෙකයි. රජයට තනිවම තවදුරටත් වෛද්‍ය පීඨ ඇති කිරීම අපහසුය යන්න පිළිගත නොහැකි කරුණකි. අඩුවශයෙන් මුදල් අයකරන පදනමින් හෝ රජයට තවත් වෛද්‍ය පීඨ ඇති කිරීමට හැකිවිය යුතුය. මෑතකදී හෝමාගම පිහිටවනු ලැබූ හරිත විශ්වවිද්‍යාලය එලෙස මුදල් අයකර උපාධි පිරිනමන එහෙත් රජයට අයත් විශ්වවිද්‍යාලයකි. එය ඉදිකිරීමට වැය වූ මුදල රුපියල් බිලියන 12 ඉක්‌මවයි. මුදල් අයකරන උපාධි පාඨමාලා පවත්වාගෙන යැම අරමුණු කරගත් බැවින් දේශීය ණය මඟින් එකී මුදල සපයාගෙන ඇත. දැනට රජයේ විශ්වවිද්‍යාලවල වෛද්‍ය පීඨයකින් වෛද්‍යවරයකු බිහිකිරීමට රජයට වැය වන්නේ රුපියල් ලක්‌ෂ 6 කට ආසන්න මුදලකි. ගොඩනැඟිලි ඇතුළු යටිතල පහසුකම් සඳහා යන වියදම හැරුණු විට අනෙකුත් සියලුම වියදම් ඊට ඇතුළත්ය. එබැවින් තවත් වෛද්‍ය පීඨ එකක් හෝ කිහිපයක් ඇති කිරීම හෝමාගම ඇතිකළ හරිත විශ්වවිද්‍යාලයට වඩා බෙහෙවින් අඩු මුදලකින් සිදුකළ හැකිය. එබැවින් රජයට පමණක් එය සිදුකළ නොහැකිය යන්න පිළිගත හැකි කරුණක් නොවේ.
පෞද්ගලික අංශයට වෛද්‍ය විද්‍යාල ඇති කොට පවත්වාගෙන යැම සඳහා ඉඩදීමේ වරදක්‌ නැති ද යන කරුණ මීළඟට සලකා බලමු. මේ වන විට වෛද්‍ය හා දන්ත වෛද්‍ය උපාධිය හැරුණු විට අන් ඕනෑම විෂය ක්‌ෂේත්‍රයකින් උපාධියක් ලබාගැනීමට අවශ්‍ය උපාධි පාඨමාලා මෙරට තුළ පෞද්ගලික අංශය විසින් පවත්වාගෙන යනු ලැබේ. එසේ නම් වෛද්‍ය උපාධියට පමණක් විශේෂයක්‌ ඇයි යන ගැටලුව යමෙකුට මතුකළ හැකිය. අනෙක් සියලු උපාධිධාරීන්ට වඩා වෛද්‍ය උපාධිධාරීන් විශේෂ වන්නේ රටේ ජනතාවගේ ජීවිත ඔවුන් වෙත සෘජුවම භාරදෙන බැවිනි. එනිසා අන් සියලු උපාධි පාඨමාලා පවත්වාගෙන යැමේදී වඩා වෛද්‍ය පීඨ පවත්වාගෙන යාමේදී සැලකිල්ලිමත් විය යුතුය. එවැන්නක්‌ පෞද්ගලික අංශයට පැවරුණු සැනින් එය ලාභය අරමුණු කරගත් ව්‍යාපාරයක්‌ බවට පත් වේ. ලාභයට මුල් තැන දෙන විට ප්රමිතියක් පවත්වා ගැනීම අපහසුය. ලාභයත් ප්‍රමිතියත් දෙකම ඉහළ මට්‌ටමකින් පවත්වා ගැනීමට නම් අධික ගාස්‌තුවක්‌ අය කිරීමට සිදුවේ. එවිට එය සුපිරි පැළැන්තියට සීමා වුණු පොදු ජනතාවගෙන් වඩාත් ඈත් වූ ආයතනයක් බවට පත්වේ.
එවැන්නක්‌ කොටස් වෙළෙඳපොළට විවෘත කළ පමණින් ප්රශ්නය නොවිසඳේ. කොටස් මිලදී ගැනීම හරහා ඕනෑම අයකු කරනු ලබන්නේ වැඩි ලාභයක් ලැබීම සඳහා තමන්ගේ මුදල් ආයෝජනය කිරීමයි. තනි පුද්ගලයකුගේ සූරාකෑමකට ලක්වන පිරිසක්, කණ්‌ඩායමකගේ සූරාකෑමකට යටත් වීම මිස අන්කිසි වෙනසක්‌ ඒ තුළ සිදු නොවේ. ඒ අතර තුර රජයේ විශ්වවිද්‍යාලයන්හි වෛද්‍ය පීඨවල දක්ෂ ආචාර්යවරුන් එවැනි පෞද්ගලික වෛද්‍ය පීඨ විසින් 'මිලට ගැනීම' හේතුකොට ගෙන රජයේ වෛද්‍ය පීඨ පවත්වාගෙන යැම අපහසු විය හැක. මහාචාර්ය ලමාබදුසූරිය මහතා ම සඳහන් කරන ආකාරයට දැනටත් රජරට විශ්වවිද්‍යාලයේ වෛද්‍ය පීඨයෙහි ළමාරෝග ක්‌ෂේත්‍රය සඳහා එකම මහාචාර්යවරයෙක්‌ වත් නැත. බොහෝ දෙනකුගේ අවධානයට යොමු නොවූ කරුණක් මෙහිදී සඳහන් කළ යුතුය. එනම් සයිටම් සම්බන්ධයෙන් දැනට ඇති ගැටලු විසඳී එය පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් ලෙස පවත්වාගෙන යැමට ඉඩ ලැබුණ හොත් එතැන් සිට වසරක්‌ දෙකක් ගතවෙද්දීම තවත් එවැනි ආයතන රැසක් මේ රටේ බිහිවන බවයි. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ රජරට වෛද්‍ය පීඨයේ දැනට ඇතැයි මහාචාර්යතුමන් සඳහන් කරන ආචාර්යවරුන්ගේ හිඟය රජයේ වෛද්‍ය පීඨ සියල්ලෙහිම ඊට වඩා බරපතළ ලෙසින් ඇතිවීම වැළැක්‌විය නොහැකි වනු ඇත. එවිට රජයේ වෛද්‍ය පීඨ වලින් පිටවන උපාධිධාරීන්ගේ ප්රමිතිය ඉබේම අඩුවී එහි වාසියද පෞද්ගලික වෛද්‍ය පීඨවලටම ලැබීමට ඉඩ ඇත. එවිට ප්‍රවාහන සේවයට ඇතුළු වීමට පුද්ගලික අංශයට ඉඩදීමෙන් ලංගමයට සිදු වූ දේම රජයේ වෛද්‍ය පීඨවලට සිදු නොවනු ඇති ද? එවැනි තත්ත්වයක් යටතේ කෝටි ගණනක් වැය කොට බිහි කෙරෙන වෛද්‍යවරුන් රෝගීන්ට ප්රතිකාර කරනු ඇත්තේ ද ප්රධාන වශයෙන්ම පුද්ගලික රෝහල් හරහා කෝටි ගණනින් මුදල් ඉපැයීම අරමුණු කර ගත් ව්‍යාපාරයක්‌ ලෙසයි. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ රටේ නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවයට කවරක්‌ සිදුවනු ඇති දැයි සිතාගැනීම අපහසු නොවේ. හෘදායාබාධයකට ප්රතිකාර ගන්නට පෞද්ගලික රෝහලකට ඇතුළු කෙරුණු රෝගියා දිනක අවෑමෙන් මියගිය පසු රෝහලේ බිල ගෙවන තෙක්‌ මෘත දේහය නිදහස් නොකිරීම නිසා එය ලබාගැනීමට පවුලේ සාමාජිකයන්ට උසාවි යන්නට සිදුවූ අවස්ථාව බොහෝ දෙනකුට තවමත් අමතක නැත.
රජයේ වෛද්‍ය පීඨ කොපමණ තිබුණත් වැඩිපුර සිසුන් බඳවාගැනීම උදෙසා ඒ කිසි එකක් අතර තරගයක්‌ ඇති නොවේ. තරගයක්‌ ඇති වෙතොත් ඒ වඩාම දක්ෂ සිසුන් පිරිස බඳවා ගැනීම උදෙසා පමණි. එහෙත් ව්‍යාපාරික ආයතන අතර තරගය අනිවාර්යය. තරගයට මුහුණදීම සඳහා වෙනමම නිලධාරීන් ද එබඳු ආයතනවල පත්කෙරේ. සයිටම් ද ව්‍යාපාරික ආයතනයකි. එයට බාධාවකින් තොරව කටයුතු කරගෙන යන්නට ලැබුණු විට තවත් එවැනි ආයතන ඇතිවීම වැළැක්වීමට නීති යෙදිය නොහැකිය. ඒ නිසා වසර කිහිපයක් ගතවීමේදී පුද්ගලික වෛද්‍ය පීඨ ගණනාවක් මේ රටේ ඇතිවීම කිසිසේත් වැළැක්‌විය නොහැකිය. සිසුන් බඳවාගැනීම සඳහා තරග කිරීමේදී සියුම් උපක්‍රම ඔවුන් භාවිත කරනු ඇත. වඩාත් දක්‌ෂතම ආචාර්යවරුන් මිලට ගැනීම, ඔවුන් ලවා තම ආයතන වර්ණනා කර ගැනීම පමණක් නොව රජයේ වෛද්‍ය පීඨ ආචාර්යවරුන් සිසුනට ඉහළ ප්‍රතිඵල ලබාදීමට පසුබට වන්නේ යෑයි ප්‍රචාර පතුරුවා හැරීම යනාදී අප නොසිතන උපක්‍රම පවා ඒ තුළ ක්‍රියාත්මක විය හැකිය.
එසේ නම් සයිටම් සම්බන්ධයෙන් දැනට ඇති ගැටලුව විසඳිය හැක්කේ කෙසේඳ? පෙර සඳහන් කළ පරිදි කොටස් වෙළෙඳපොළට විවෘත කිරීම විසඳුමක්‌ නොවේ. අවශ්‍ය සායනික පුහුණුව ලබාදී එහි සිසුන්ට වෙනම විභාගයක්‌ හෝ සියලු සිසුන්ට පොදු විභාගයක්‌ හෝ පැවැත්වීම අත්‍යවශ්‍ය වුවත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය පීඨ පවත්වාගෙන යැමට ඉඩ ඇති තාක්‌කල් පෙරකී අනාගත අවදානම එමඟින් පමණක් වැළැක්‌විය නොහැකිය.
එනිසා පෙනෙන්නට ඇත්තේ එකම විසඳුමක්‌ පමණි. එනම් සයිටම් ආයතනය රජයට පවරා ගෙන මුදල් අයකර උපාධි පිරිනමන රාජ්‍ය ආයතනයක් ලෙස පවත්වාගෙන යැමයි.
රුහුණ විශ්වවිද්‍යාලයේ පශ්චාත් උපාධි අධ්‍යයන පීඨයේ පීඨාධිපති
මහාචාර්ය එල්. පී. ජයතිස්‌ස
සටහන- මහාචාර්ය ජයතිස්සගේ මේ සටහන උපුටා දක්වනුයේ ඔහු ලමාබදුසූරියගේ තර්ක බිඳ දමන නිසා නිසා මිස රජයත් මුදල් අයකර සරසවි අධ්‍යාපනය ලබා දිය යුතු යැයි කියන කරුණට එකඟ නිසා නොවේ.,
Saturday, June 10, 2017
කන්නන්ගර කන කන්නන්ගර දරුවෝ
අපි බොහෝදෙනෙකු නිදහස් අධ්‍යාපනයෙහි දරුවෝ වම්හ. මෙය වෛද්‍යවරුනට පමණක් පොදු කරුණක් නොවේ. ඉංජිනේරුවන්, නීතිවේදින්, පරිපාලන සේවයේ නියුතු වූවන්, ගුරුවරුන් වැනි අනෙක් බොහෝ වෘත්තීන් සම්බන්ධයෙන් මෙය පොදු කරුණෙකි.
එහෙත් අප බොහෝ දෙනෙකු අද හැසිරෙන්නේ මුදල් ගෙවා අධ්‍යාපනය ලැබුවන්ගේ මානසිකත්වයේ ය. මෙයට හේතු කිහිපයක් තිබිය හැක. තම මව්පියන්ට මුදල් පහේ නොතිබුන නිසා එවකට නිදහස් අධ්‍යාපනය අදාල දෙයක් වුව ද අද තමනට තම දුවා දරුවනගේ අධ්‍යාපනය සදහා වියහියදම් කළ හැකි නිසා නිදහස් අධ්‍යාපනය අදට අදාළ නැතැයි මොවුන් සිතනු ඇත.
එසේත් නැත්නම් තමන් නිදහස් අධ්‍යාපනයේ ඵලයයන් ය යන්න මොවුනට දැනට අමතකව ඇත. තවමත් අධ්‍යාපනය සදහා විශේෂයෙන් පශ්චාත් ද්විතීය අධ්‍යාපනය සදහා තම දුවා දරුවන්ගේ අධ්‍යාපනය සදහා වියදම් කළ නොහැකි පිරිසක් සමාජයේ සිටින බව මේ අය දැන සිටියද ඔවුනට අධ්‍යාපනය සහතික කිරීම තමන්ගේ ද සමාජ වගකීමක් ය යන්න මේ අය පිලිනොගන්නවා ඇත.
එනම් තමා එදා දමාගෙන ගිය ඉරුණු සපත්තු දමන තවත් සමාජ කොටසක් අදද සිටියද එම කොටසෙන් තම දුවා දරුවනට තරග කරුවන් මතුවෙතැයී ද එයට ඉඩක් නොදිය යුතු යැ යිද මොවුන් සිතනු ඇත. තවත් යමෙකු සිතනු ඇත්තේ මෙය ලෝක ප්‍රවණතාවයක් ය එ නිසා මෙයට එරෙහිව කාලය කා දමන්නේ කුමකටද කියා වන්නට ඇත.
_________ මහාචාර්ය සුමනසිරි ලියනගේ________________
Sunday, June 4, 2017
දැන්වත් මේ සෙල්ලම නතර කළ යුතුය’
සරසවි සිසුන් නිදහස් අධ්‍යාපනය පිණිස වූ අරගලයක නිරතව සිටින්නේ කලෙක
පටන්මය. එහෙත් මෙවර සයිටම් අරභයා වූ ඒකාබද්ධ අරගලය ඊට වඩා සැලකිය යුතු ලෙස
වෙනස් මෙන්ම තීරණාත්මකය. තීව‍්‍රය. සාම්ප‍්‍රදායිකව පැවැති සටන වාමාංශික
ආභාෂයක් සහිත රැඩිකල්වාදී එකක් යැයි අර්ථකථනය කළ ද මෙවර එවැනි අර්ථකථනයක්
දිය නොහැකිය.
මෙවර දියත්ව ඇත්තේ නිදහස් අධ්‍යාපනයත් නිදහස් සෞඛ්‍යයත් යන ක්ෂේත්ර දෙකේම සුරක්ෂාව පිණිස ඒකාබද්ධ වූ සටනකි. උදාහරණයකට විශ්ව විද්‍යාල වෛද්‍ය සිසුවෝ වනාහි සාම්ප‍්‍රදායිකවම වාමාංශික ආභාෂයකින් පෙළගැසුණ පිරිසක් නොවෙති. ජාතික මට්ටමින් මතු නොව ජාත්‍යන්තර මට්ටමෙන් වුව මැන බැලූව ද අතිශයින්ම දුෂ්කර උසස් පෙළ විභාගයෙන් ඉහළම ලකුණු ලබා පැමිණියෝය. සරසවි පීඨ අතරෙහි ද දුෂ්කරතම ඉලක්කය ජයගත් වෛද්‍ය පීඨ අටක සිසුවෝ වසරක පමණක් කාලයක් තිස්සේ දැන් සිටින්නෝ අනවරත අරගලයකය. පිරිසක් අට්ටාලවලය. පිරිසක් මහමඟය. පොදුවේ ගත්කල සියල්ලෝ විරෝධතාවකය. එහෙත් පුදුමසහගත තත්ත්වය නම් මේවාට විසඳුම් සෙවිය යුතු පාලකයන් එය නොසලකා හැර එක ආයතනයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට ගන්නා උත්සාහයයි.
සයිටම් ආයතනයට පදනම වැටුණේ පසුගිය රජය අවධියේදීය. එහෙත් 2015 ජනවාරි 8 ඒ රජය පරාජය කර නව රජයක් බලයට පත්කරන්නට ජනතාව කටයුතු කළහ. ඉතින් දැන් ප‍්‍රශ්නයට විසඳුම සෙවිය යුත්තේ කවුද? වත්මන් රජයයි. ආරම්භයේ පටන්ම සයිටම් ආයතනය ක‍්‍රියා කළේ වංචනිකව බව සියල්ලෝ දනිති. එය ගුණාත්මකව පහළ අඩියක බව දනිති. සයිටම් වෙනුවෙන් යම් මතවාදයක සිටින අතළොස්සක් වේ නම් ඔවුහු යම් ප‍්‍රතිලාභයක් ලැබුවෝය. මෙහිදී සැබැවින්ම සයිටම් මවුපියෝ අසරණය. ඔවුන් සිය දුවා දරුවන් මීට සම්බන්ධ කළේ ආයතනයෙන් කළ යම් දැනුම්වත් කිරීම් හා ප‍්‍රචාරණ කටයුතු විශ්වාස කිරීමෙනි. එසේ බලද්දී අද්‍යතන අධ්‍යාපන ප්රශ්නය පැහැදිලි ලෙස කඳවුරු දෙකකට බෙදී ඇත්තේ ප‍්‍රමාණාත්මකව රටේ සාතිශය බහුතරය සයිටම්විරෝධී අරගලයක පාර්ශ්වකරුවන් කරමිනි.
වෛද්‍ය පීඨයක් පිහිටුවීමේදී මූලික අවශ්‍ය අංගයක් වන්නේ රෝහලකි. එහෙත් සයිටම් ආයතන ප‍්‍රධානියා කළේ තමා සන්තකයේ තමාට අයත්ව තිබූ රෝහලත් විකුණා දමා ඒ මුදල අධ්‍යාපන ආයතනයක් වෙනුවෙන් ආයෝජනය කිරීමය. සිසුන් ඇතුළත් කිරීම ගැන ද පැහැදිලි දත්ත නැත.
එය ආරම්භ කළ අවධියේ 2011 දී 300 ක් පමණ ද 2012 දී හාරසිය හතළිස් ගණනක් ද බඳවා ගත් බව කියයි. මෙරට රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වෛද්‍ය පීඨ අටටම වර්ෂයකට බඳවාගන්නේ දළ වශයෙන් එක්දහස් දෙසීයක පමණ පිරිසකි. කථිකාචාර්යවරුන් සියයක් පමණ සිටින කොළඹ වෛද්‍ය පීඨයට පවා වසරකට බඳවාගන්නේ සිසුන් දෙසීයක් පමණය. එවැනි සීමාකිරීමක් වන්නේම වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයේ ඇති භාරදූරභාවය නිසාය.
වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය දෙන්නට අවශ්‍ය වන්නේ විශිෂ්ට ගුරුවරුය. ඊළඟට වැදගත්ම කරුණ වන්නේ සායනික පුහුණුවයි. රටකට රෝගීන් වැඩියෙන් බිහිවේවායි කවරෙක්වත් පතන්නේ නැත. එහෙත් සිසුන්ට අධ්‍යයනය සඳහා අදාළ රෝහලේ විවිධ වර්ගවල රෝගීන් සිටිය යුතුවේ. වෛද්‍ය සභාවේ නිර්දේශය එයයි. රෝගීහු වනාහි අසරණයෝය. තමා සායනික වශයෙන් පරීක්ෂාවට ලක්වන්නේ කාගේ අතින්දැයි ඔවුහු නොදනිති. අප කතාකරන්නේ සැබැවින්ම ජීවිතයත් මරණයත් අතර ප‍්‍රශ්නයකි. අහස් යානාවක් පදවන්නකු කළ යුතු නොකළ යුතු කරුණු රැසක් පවතින්නාක් මෙන් රෝග විනිශ්චය ද කළ යුතු නොකළ යුතු සංකීර්ණ කරුණු රැසකින් සමන්විතය. ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව සයිටම් පාලනාධිකාරියට අවධාරණය කළේ එම සංවේදී කරුණට අදාළ නිර්දේශ මත පිහිටා කටයුතු කළ යුතු බවය. එහෙත් ප්රශ්නය වූයේ සයිටම් එම නිර්ණායක මත පිහිටා කටයුතු නොකිරීමය. ඔවුන් එම නිර්ණායක මත පිහිටා කටයුතු කරන්නේ නම් ප්රශ්නයක් නැත.
ලංකාව වැනි රටවල වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය මතු නොව ඕනෑම අධ්‍යයන ක්ෂේත‍්‍රයකට පිවිසෙන සිසු සිසුවියන් වැඩිපුර උනන්දු වන්නේ ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයකට නොව සහතිකයකටය. රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලවල සිටින සිසු සිසුවියන් අතර තත්ත්වය ද මීට වෙනස් නැත. ඔවුන්ට අද උපාධිය ප‍්‍රදානය කරන්නට දැයි ඇසුවොත් බොහෝ දෙනෙක් අධ්‍යයන කටයුතු නැතිවම වුව එය ලබාගැනීමට සූදානම්ය. අධ්‍යාපන ක්ෂේත‍්‍රවල ප්රමිතිය සඳහා කිසියම් ආයතනයක් පත්කර තිබෙන්නේ එහෙයිනි. එහෙත් අද වනවිට ප‍්‍රමිති පරීක්ෂකයන් ද අසරණ වෙලාය. ඇතැම් බලධාරිහු ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව අපහාසයට උපහාසයට ලක්කරමින් කටයුතු කරති. මේ නිසා වඩාත් අර්බුදයට යන්නේ එහි ස්වාධීනත්වය බව ඔවුහු නොදනිත් ද?
2012 දී පමණ ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලේඛකාධිවරයාට අත්බෝම්බ ප‍්‍රහාරයක් පවා එල්ල විය. අද මෙන්ම විවිධ බලපෑම් කළේය. අවසානයේදී ප්රශ්න මැදම මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා මහතා වෛද්‍ය සභාවේ සභාපතිත්වයට පත්කළේය. අප දන්නා තරමට මහාචාර්ය ෆොන්සේකා පෞද්ගලික අධ්‍යාපනයට විරුද්ධ වූවෙක් නොවේ. ඔහුට එදා තනතුර ප‍්‍රදානය කළේ ද සයිටම් ආයතනයට අනුමැතිය ගැනීමටය. එහෙත් සයිටම්හි ප්රමිතිය වඩා නරක තත්ත්වයක ඇති බව සභාපතිවරයා ප්රමුඛ නිලධාරිහු අවබෝධ කරගත්හ. ඒ නිරීක්ෂණ චාරිකාවකින් පසුව තත්ත්වය සියැසින්ම දැකීමෙනි. ඉතින් පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය ගැන අන්තවාදී අදහසක් නොදැරූ මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා පවා මීට අනුමැතිය නොදුන්නේ මන්දැයි නැවත සිතා බැලිය යුතුය. ප්රමිතිය හදාගැනීමට සයිටම් සූදානම් නම් ප්රශ්නයක් නැත.
වෛද්‍ය ශිෂ්‍ය ප‍්‍රවේශය මතු නොව සියලූ අංශවල සිසුන්ගේ උසස් අධ්‍යාපන සිහිනයට හානි පමුණුවන ප්රධාන බාධකය වී තිබෙන්නේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලවලට ඇතුළත් කරගන්නා සංඛ්‍යාව සීමිත වීමය. මෙය ඉතාමත් සංවේදී ප‍්‍රශ්නයකි. මන්දයත් ඉසෙඩ් අගයට ප්රමාණවත් පරිදි සමීප වූවන්ට පවා මේ ඉඩකඩ ප්රශ්නය නිසා බැටකන්නට සිදුවන හෙයිනි.
මෙය තර්කයක් හැටියට අතිශය සාධාරණය. ප්රශ්නයක් හැටියට මානුෂිකය. සයිටම් සාධාරණීකරණයට ඇතැමුන් භාවිත කරන්නේ මේ තර්කනයයි. එහෙත් සයිටම් සම්බන්ධයෙන් ගත්කල එය පූර්ණ සත්‍යයක් නොවේ. සයිටම් ආයතනයට බඳවාගත් අතිබහුතර සිසු සිසුවියෝ මෙසේ ඉසෙඞ් ලකුණු සීමාවේ සිටියෝ නොවෙති. හොඳින් විමසා බැලූවහොත් එය නිරීක්ෂණය කළහැකිය. මෙහි ඇත්තේ මුදල පිළිබඳ සාධකයයි. ඇත්ත වශයෙන් ආණ්ඩුවට අධ්‍යාපන ප‍්‍රතිපත්තිය සකසාගැනීමට නිවැරැදි වුවමනාවක් තිබේ නම් සයිටම් ප්රශ්නය හොඳම ප‍්‍රවේශයයි. රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියේ ඉඩකඩ ඇහිරීමේ පාපයට වන්දි ගෙවමින් උසස් අධ්‍යාපන සිහිනය බොඳ වන සිසු සිසුවියන්ට සාධාරණ පිළිතුරක් දීමට රජයට වගකීමක් ඇත. ඒ වෙනුවෙන් සියලූ පාර්ශ්ව එකට එකතු වී වහ වහා නිශ්චිත ක්රමවේදයක් සැකැසිය යුතුවේ. එහෙත් එයට මුවා වී සයිටම් මුට්ටිය දාගැනීමට කිසිසේත් අනුමත කළ නොහැකිය. සරලවම කියන්නේ නම් මුදල සාධකයක් විය යුතු නැත. අවශ්‍ය වන්නේ මුදල වෙනුවට කුසලතාව මත උසස් අධ්‍යාපනය ලබාදෙන වැඩපිළිවෙළකි. නොඑසේව කුසලතාවෙන් හීන පුද්ගලයන්ට මුදල් බලයෙන් දොරටු විවර වන ක්රමයක් නොවේ.
නිදහස් අධ්‍යාපනය යටතේ වෛද්‍යවරයකු බිහිකිරීමට සුවිසල් මුදලක් රාජ්‍යය වැය කරන බව ඇතැම් විචාරකයෝ පවසති. විශේෂයෙන්ම එම මුදල මහජන බදු මුදල් නිසා කිසිදා නිමා නොවන බැඳීමකින් එකී වෛද්‍යවරුන් පොදු ජනතාව සමඟ තියුණු ලෙස බැඳී පවතින බවට මත දක්වති. පෞද්ගලික රෝහල්වල ප්රතිකාර කිරීම් ගැන දොස් දකිති. එහෙත් මා දන්නා තරමින් නම් ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියෙන් වෛද්‍යවරුන් බිහිවන්නේ අඩුම පිරිවැයකිනි. තවද රජයේ වෛද්‍යවරුන්ට පෞද්ගලික රෝහල්වල සේවය කිරීමට බැරි ඇයි? එය රජය විසින් පිළිගනු ලැබූ තත්ත්වයකි. බදු මුදලින් උගෙන ගත් පුද්ගලයා පෞද්ගලික රෝහල්වල ප්රතිකාර කිරීම වැනි කරුණු මත සමස්ත වෛද්‍ය ක්ෂේත්රයේ ගුණාගුණ තක්සේරු කිරීමට යාම නොමනාය. එසේ මැනීමට අවශ්‍ය නම් ඊට ලොව පිළිගත් දර්ශක ඕනෑ තරම් තිබේ. විශේෂයෙන්ම මානව හිමිකම් දර්ශක, අධ්‍යාපන දර්ශක ආදිය එන්න එන්නම කඩාවැටෙද්දී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය දර්ශක පවතින්නේ ඉතා ඉහළ තත්ත්වයක බව මේ විවේචකයන්ට නොපෙනෙන්නේ මන්ද? මෙරට ළදරු මරණ අනුපාතය අඩුය. ආයු අපේක්ෂාව වැඩිය. ඇතැම් බෝවන රෝග වසංගත රෝග අප හමාර කර තිබෙන්නේ අසල්වැසි සුවිසල් ඉන්දියානු ලොකු අයියාට ද පෙරය. ජාත්‍යන්තර පරිමාණයේ මෙවැනි ජයග‍්‍රහණ අපට අත්පත් කරගැනීමට හැකිවුණේ දේශීය වෛද්‍යවරුන් නිසා නොවේද? මෙම ජයග‍්‍රහණත් සමස්ත සෞඛ්‍ය සේවයත් රදාපවතින්නේ කොළඹට සීමා වී පෞද්ගලික රෝහල් මතම සිය පැවැත්ම තහවුරු කරගත් වෛද්‍යවරුන් අතළොස්සක් මත නොවේ. විවේචකයන් මෙම අතළොස්සක් වෛද්‍යවරුන් මත සිය තර්කය ගොඩනඟාගන්නේ බුද්ධිවිෂයක වංකභාවය නිසා මිස අන් හේතුවක් නිසා නොවේ. රජයේ රෝහල්වල දිග පෝලිම් පවතින බව ද ඇතැම් ශල්‍යකර්මවලට ලැයිස්තුවේ දිගු කලක් සිටීමට වන බව ද අපි පිළිගනිමු. ඇත්තය. එම තත්ත්ව වහ වහා වෙනස් කළ යුතුය. එහෙත් ඒ ප්රමිතියක් නැති වෛද්‍ය කඩ කඩිමුඩියේ නීත්‍යනුකූල කිරීමෙන් නම් නොවේ. කළයුත්තේ උසස් තත්ත්වයේ ප‍්‍රමිතියෙන් යුතු වෛද්‍යවරුන් වැඩි වැඩියෙන් බිහිකිරීමය.
පසුගිය කාලයේ සිදු වූ ආර්ථික විපරිවර්තන සමඟ මේ වනවිට ලංකාවේ සමාජය කිසියම් ආර්ථික වර්ධනයක් අත්පත් කරගෙන තිබේ. සරලව කිවහොත් මැදි ආදායම් ලැබීමේ තත්ත්වයට පත්වීම සමඟ මධ්‍යම පන්තියත් ඉහළ මධ්‍යම පන්තියත් සිය කටයුතුවලදී වාණිජමය මෙහෙයවීම්වල බලපෑමට වැඩි වැඩියෙන් ලක්වේ. නිදහස් අධ්‍යාපනය යන සටන් පාඨය යට කරගෙන අධ්‍යාපනයේ නිදහස යන සටන් පාඨය වැඩි හඬකින් නැඟෙන්නේ ඒ නිසාය. මේ සූදානම් වන්නේ අධ්‍යාපනයත් වෙනත් උපභෝග පරිභෝග භාණ්ඩ මෙන් හෝල්සේල් දැමීමටය. එසේ උත්සාහ දරන ඇතැමුන් නඟන තව තර්කයක් වන්නේ ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලින් ලංකාව පහළ මට්ටමේ සිටින බවය.
ඔවුන් පෙර පරිදිම හිතාමතාම පටලවන්නේ ශ්‍රේණිගත කිරීම හා ප‍්‍රමිතියයි. ශ්‍රේණිගත කිරීම හා ප්රමිතිය යනු කාරණා දෙකකි. ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලින් ඉහළට ඒමට නම් නොබෙල් ත්‍යාග ලැබීම ආදී බරපතළ සාධක මුල් තැනට එයි. අපේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියෙන් එවන් නිර්මාණ බිහි නොවීමේ දුක්ඛදායක කතාව පසුපස ඇත්තේ රාජ්‍ය අධ්‍යාපනයට වැය කරන මුදලේ හිඟතාවයයි. මේ වනවිට ලංකාවේ ඇත්තේ විද්‍යා විෂයවලට වියදමක් නොකරන තත්ත්වයකි. වැය කරන ප‍්‍රමාණයත් තවත් කප්පාදු කරමින් සිටී. මේ නිසා පර්යේෂණ කිරීමට ඇති හැකියාව පහළ මට්ටමකට වැටේ. එහෙත් එයින් එම විශ්ව විද්‍යාල ප‍්‍රමිතියෙන් පහළ වැටී ඇති බවට කිසි ලෙසකින් අදහස් වන්නේ නැත.
මේ වනවිට සයිටම් ප්රශ්නය පවතින්නේ ජනප‍්‍රිය උදාහරණයකින් පැවසුවහොත් දඬවම්ලාගේ සක්විතිලාගේ ප්රශ්නය වගේය. දඬුවම්ලාට සක්විතිලාට හසු වන මිනිසුන්ට එහි ඇති අනීතික බව මහ බැංකුව පැවැසුවේ කල්තියාය. ඒ වෙනුවෙන්ම වූ නිවේදන අවස්ථා කීපයකදීම පළ කෙරිණි. එහෙත් ඔවුහු දැන දැනම අමාරුවේ වැටුණහ. සයිටම් ආයතනය ගැනත් ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව නිවේදන පළ කළේ මහ බැංකුව වගේමය. එහෙත් දරුවන්ගේ අනාගතය පිළිබඳ සිහිනයෙන් මායාවකට හසු වූ මවුපියෝ ඒවා සත පහකට මායිම් නොකළහ. නිවේදන ද නොසලකා හැරිණි. දැන් ඔවුන් පත්ව සිටින්නේ දඬුවම්ලාට සක්විතිලාට හසුව අසරණ වූ මිනිසුන්ගේ මට්ටමටය. කෙසේ වුවද සියල්ල සිදුවන්නේ හොඳට යැයි සිතා දැන් කළයුත්තේ සයිටම් ප්රශ්නය මුල්කරගත් පුළුල් සමාජ සංවාදය මෙරට නිදහස් අධ්‍යාපනයේත් නිදහස් සෞඛ්‍යයේත් උන්නතිය පිණිස භාවිත කිරීමය.
නොඑසේව ආර්ථික දෘෂ්ටිකෝණවලින් ප්රශ්නය විග්රහ කර ආණ්ඩුවට සිය වගකීමෙන් මිදීමට එය අවභාවිත කිරීම නොවේ. එහෙත් තවමත් අප දකින්නේ දිනපතා වීදි බසින විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් හා ඊට එරෙහිව නැ‍ගෙන පොලිස් බාධක හා ජල ප‍්‍රහාරයි. ආණ්ඩුව මේ සෙල්ලම් කරන්නේ රටේ ජීවනාලිය බඳු අනාගත පරපුර සමඟය. ජීවිතයේ හොඳම සමයේ මෙසේ මහමඟ අතරමංව රජයෙන් අවතක්සේරුවට ලක්වීම පුරවැසි සමාජයකට යහපත් නොවේ. රජය දැන්වත් මේ සෙල්ලම නතර කළ යුතුය.
- ශ්රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයේ වන හා පාරිසරික විද්‍යා අධ්‍යයනාංශයේ
ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය මහාචාර්ය හිරාන් අමරසේකර-
උපුටාගැනීම ලංකාදීප පුවත්පත
මෙවර දියත්ව ඇත්තේ නිදහස් අධ්‍යාපනයත් නිදහස් සෞඛ්‍යයත් යන ක්ෂේත්ර දෙකේම සුරක්ෂාව පිණිස ඒකාබද්ධ වූ සටනකි. උදාහරණයකට විශ්ව විද්‍යාල වෛද්‍ය සිසුවෝ වනාහි සාම්ප‍්‍රදායිකවම වාමාංශික ආභාෂයකින් පෙළගැසුණ පිරිසක් නොවෙති. ජාතික මට්ටමින් මතු නොව ජාත්‍යන්තර මට්ටමෙන් වුව මැන බැලූව ද අතිශයින්ම දුෂ්කර උසස් පෙළ විභාගයෙන් ඉහළම ලකුණු ලබා පැමිණියෝය. සරසවි පීඨ අතරෙහි ද දුෂ්කරතම ඉලක්කය ජයගත් වෛද්‍ය පීඨ අටක සිසුවෝ වසරක පමණක් කාලයක් තිස්සේ දැන් සිටින්නෝ අනවරත අරගලයකය. පිරිසක් අට්ටාලවලය. පිරිසක් මහමඟය. පොදුවේ ගත්කල සියල්ලෝ විරෝධතාවකය. එහෙත් පුදුමසහගත තත්ත්වය නම් මේවාට විසඳුම් සෙවිය යුතු පාලකයන් එය නොසලකා හැර එක ආයතනයක් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට ගන්නා උත්සාහයයි.
සයිටම් ආයතනයට පදනම වැටුණේ පසුගිය රජය අවධියේදීය. එහෙත් 2015 ජනවාරි 8 ඒ රජය පරාජය කර නව රජයක් බලයට පත්කරන්නට ජනතාව කටයුතු කළහ. ඉතින් දැන් ප‍්‍රශ්නයට විසඳුම සෙවිය යුත්තේ කවුද? වත්මන් රජයයි. ආරම්භයේ පටන්ම සයිටම් ආයතනය ක‍්‍රියා කළේ වංචනිකව බව සියල්ලෝ දනිති. එය ගුණාත්මකව පහළ අඩියක බව දනිති. සයිටම් වෙනුවෙන් යම් මතවාදයක සිටින අතළොස්සක් වේ නම් ඔවුහු යම් ප‍්‍රතිලාභයක් ලැබුවෝය. මෙහිදී සැබැවින්ම සයිටම් මවුපියෝ අසරණය. ඔවුන් සිය දුවා දරුවන් මීට සම්බන්ධ කළේ ආයතනයෙන් කළ යම් දැනුම්වත් කිරීම් හා ප‍්‍රචාරණ කටයුතු විශ්වාස කිරීමෙනි. එසේ බලද්දී අද්‍යතන අධ්‍යාපන ප්රශ්නය පැහැදිලි ලෙස කඳවුරු දෙකකට බෙදී ඇත්තේ ප‍්‍රමාණාත්මකව රටේ සාතිශය බහුතරය සයිටම්විරෝධී අරගලයක පාර්ශ්වකරුවන් කරමිනි.
වෛද්‍ය පීඨයක් පිහිටුවීමේදී මූලික අවශ්‍ය අංගයක් වන්නේ රෝහලකි. එහෙත් සයිටම් ආයතන ප‍්‍රධානියා කළේ තමා සන්තකයේ තමාට අයත්ව තිබූ රෝහලත් විකුණා දමා ඒ මුදල අධ්‍යාපන ආයතනයක් වෙනුවෙන් ආයෝජනය කිරීමය. සිසුන් ඇතුළත් කිරීම ගැන ද පැහැදිලි දත්ත නැත.
එය ආරම්භ කළ අවධියේ 2011 දී 300 ක් පමණ ද 2012 දී හාරසිය හතළිස් ගණනක් ද බඳවා ගත් බව කියයි. මෙරට රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වෛද්‍ය පීඨ අටටම වර්ෂයකට බඳවාගන්නේ දළ වශයෙන් එක්දහස් දෙසීයක පමණ පිරිසකි. කථිකාචාර්යවරුන් සියයක් පමණ සිටින කොළඹ වෛද්‍ය පීඨයට පවා වසරකට බඳවාගන්නේ සිසුන් දෙසීයක් පමණය. එවැනි සීමාකිරීමක් වන්නේම වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයේ ඇති භාරදූරභාවය නිසාය.
වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය දෙන්නට අවශ්‍ය වන්නේ විශිෂ්ට ගුරුවරුය. ඊළඟට වැදගත්ම කරුණ වන්නේ සායනික පුහුණුවයි. රටකට රෝගීන් වැඩියෙන් බිහිවේවායි කවරෙක්වත් පතන්නේ නැත. එහෙත් සිසුන්ට අධ්‍යයනය සඳහා අදාළ රෝහලේ විවිධ වර්ගවල රෝගීන් සිටිය යුතුවේ. වෛද්‍ය සභාවේ නිර්දේශය එයයි. රෝගීහු වනාහි අසරණයෝය. තමා සායනික වශයෙන් පරීක්ෂාවට ලක්වන්නේ කාගේ අතින්දැයි ඔවුහු නොදනිති. අප කතාකරන්නේ සැබැවින්ම ජීවිතයත් මරණයත් අතර ප‍්‍රශ්නයකි. අහස් යානාවක් පදවන්නකු කළ යුතු නොකළ යුතු කරුණු රැසක් පවතින්නාක් මෙන් රෝග විනිශ්චය ද කළ යුතු නොකළ යුතු සංකීර්ණ කරුණු රැසකින් සමන්විතය. ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව සයිටම් පාලනාධිකාරියට අවධාරණය කළේ එම සංවේදී කරුණට අදාළ නිර්දේශ මත පිහිටා කටයුතු කළ යුතු බවය. එහෙත් ප්රශ්නය වූයේ සයිටම් එම නිර්ණායක මත පිහිටා කටයුතු නොකිරීමය. ඔවුන් එම නිර්ණායක මත පිහිටා කටයුතු කරන්නේ නම් ප්රශ්නයක් නැත.
ලංකාව වැනි රටවල වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය මතු නොව ඕනෑම අධ්‍යයන ක්ෂේත‍්‍රයකට පිවිසෙන සිසු සිසුවියන් වැඩිපුර උනන්දු වන්නේ ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයකට නොව සහතිකයකටය. රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලවල සිටින සිසු සිසුවියන් අතර තත්ත්වය ද මීට වෙනස් නැත. ඔවුන්ට අද උපාධිය ප‍්‍රදානය කරන්නට දැයි ඇසුවොත් බොහෝ දෙනෙක් අධ්‍යයන කටයුතු නැතිවම වුව එය ලබාගැනීමට සූදානම්ය. අධ්‍යාපන ක්ෂේත‍්‍රවල ප්රමිතිය සඳහා කිසියම් ආයතනයක් පත්කර තිබෙන්නේ එහෙයිනි. එහෙත් අද වනවිට ප‍්‍රමිති පරීක්ෂකයන් ද අසරණ වෙලාය. ඇතැම් බලධාරිහු ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව අපහාසයට උපහාසයට ලක්කරමින් කටයුතු කරති. මේ නිසා වඩාත් අර්බුදයට යන්නේ එහි ස්වාධීනත්වය බව ඔවුහු නොදනිත් ද?
2012 දී පමණ ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලේඛකාධිවරයාට අත්බෝම්බ ප‍්‍රහාරයක් පවා එල්ල විය. අද මෙන්ම විවිධ බලපෑම් කළේය. අවසානයේදී ප්රශ්න මැදම මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා මහතා වෛද්‍ය සභාවේ සභාපතිත්වයට පත්කළේය. අප දන්නා තරමට මහාචාර්ය ෆොන්සේකා පෞද්ගලික අධ්‍යාපනයට විරුද්ධ වූවෙක් නොවේ. ඔහුට එදා තනතුර ප‍්‍රදානය කළේ ද සයිටම් ආයතනයට අනුමැතිය ගැනීමටය. එහෙත් සයිටම්හි ප්රමිතිය වඩා නරක තත්ත්වයක ඇති බව සභාපතිවරයා ප්රමුඛ නිලධාරිහු අවබෝධ කරගත්හ. ඒ නිරීක්ෂණ චාරිකාවකින් පසුව තත්ත්වය සියැසින්ම දැකීමෙනි. ඉතින් පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය ගැන අන්තවාදී අදහසක් නොදැරූ මහාචාර්ය කාලෝ ෆොන්සේකා පවා මීට අනුමැතිය නොදුන්නේ මන්දැයි නැවත සිතා බැලිය යුතුය. ප්රමිතිය හදාගැනීමට සයිටම් සූදානම් නම් ප්රශ්නයක් නැත.
වෛද්‍ය ශිෂ්‍ය ප‍්‍රවේශය මතු නොව සියලූ අංශවල සිසුන්ගේ උසස් අධ්‍යාපන සිහිනයට හානි පමුණුවන ප්රධාන බාධකය වී තිබෙන්නේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලවලට ඇතුළත් කරගන්නා සංඛ්‍යාව සීමිත වීමය. මෙය ඉතාමත් සංවේදී ප‍්‍රශ්නයකි. මන්දයත් ඉසෙඩ් අගයට ප්රමාණවත් පරිදි සමීප වූවන්ට පවා මේ ඉඩකඩ ප්රශ්නය නිසා බැටකන්නට සිදුවන හෙයිනි.
මෙය තර්කයක් හැටියට අතිශය සාධාරණය. ප්රශ්නයක් හැටියට මානුෂිකය. සයිටම් සාධාරණීකරණයට ඇතැමුන් භාවිත කරන්නේ මේ තර්කනයයි. එහෙත් සයිටම් සම්බන්ධයෙන් ගත්කල එය පූර්ණ සත්‍යයක් නොවේ. සයිටම් ආයතනයට බඳවාගත් අතිබහුතර සිසු සිසුවියෝ මෙසේ ඉසෙඞ් ලකුණු සීමාවේ සිටියෝ නොවෙති. හොඳින් විමසා බැලූවහොත් එය නිරීක්ෂණය කළහැකිය. මෙහි ඇත්තේ මුදල පිළිබඳ සාධකයයි. ඇත්ත වශයෙන් ආණ්ඩුවට අධ්‍යාපන ප‍්‍රතිපත්තිය සකසාගැනීමට නිවැරැදි වුවමනාවක් තිබේ නම් සයිටම් ප්රශ්නය හොඳම ප‍්‍රවේශයයි. රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියේ ඉඩකඩ ඇහිරීමේ පාපයට වන්දි ගෙවමින් උසස් අධ්‍යාපන සිහිනය බොඳ වන සිසු සිසුවියන්ට සාධාරණ පිළිතුරක් දීමට රජයට වගකීමක් ඇත. ඒ වෙනුවෙන් සියලූ පාර්ශ්ව එකට එකතු වී වහ වහා නිශ්චිත ක්රමවේදයක් සැකැසිය යුතුවේ. එහෙත් එයට මුවා වී සයිටම් මුට්ටිය දාගැනීමට කිසිසේත් අනුමත කළ නොහැකිය. සරලවම කියන්නේ නම් මුදල සාධකයක් විය යුතු නැත. අවශ්‍ය වන්නේ මුදල වෙනුවට කුසලතාව මත උසස් අධ්‍යාපනය ලබාදෙන වැඩපිළිවෙළකි. නොඑසේව කුසලතාවෙන් හීන පුද්ගලයන්ට මුදල් බලයෙන් දොරටු විවර වන ක්රමයක් නොවේ.
නිදහස් අධ්‍යාපනය යටතේ වෛද්‍යවරයකු බිහිකිරීමට සුවිසල් මුදලක් රාජ්‍යය වැය කරන බව ඇතැම් විචාරකයෝ පවසති. විශේෂයෙන්ම එම මුදල මහජන බදු මුදල් නිසා කිසිදා නිමා නොවන බැඳීමකින් එකී වෛද්‍යවරුන් පොදු ජනතාව සමඟ තියුණු ලෙස බැඳී පවතින බවට මත දක්වති. පෞද්ගලික රෝහල්වල ප්රතිකාර කිරීම් ගැන දොස් දකිති. එහෙත් මා දන්නා තරමින් නම් ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියෙන් වෛද්‍යවරුන් බිහිවන්නේ අඩුම පිරිවැයකිනි. තවද රජයේ වෛද්‍යවරුන්ට පෞද්ගලික රෝහල්වල සේවය කිරීමට බැරි ඇයි? එය රජය විසින් පිළිගනු ලැබූ තත්ත්වයකි. බදු මුදලින් උගෙන ගත් පුද්ගලයා පෞද්ගලික රෝහල්වල ප්රතිකාර කිරීම වැනි කරුණු මත සමස්ත වෛද්‍ය ක්ෂේත්රයේ ගුණාගුණ තක්සේරු කිරීමට යාම නොමනාය. එසේ මැනීමට අවශ්‍ය නම් ඊට ලොව පිළිගත් දර්ශක ඕනෑ තරම් තිබේ. විශේෂයෙන්ම මානව හිමිකම් දර්ශක, අධ්‍යාපන දර්ශක ආදිය එන්න එන්නම කඩාවැටෙද්දී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය දර්ශක පවතින්නේ ඉතා ඉහළ තත්ත්වයක බව මේ විවේචකයන්ට නොපෙනෙන්නේ මන්ද? මෙරට ළදරු මරණ අනුපාතය අඩුය. ආයු අපේක්ෂාව වැඩිය. ඇතැම් බෝවන රෝග වසංගත රෝග අප හමාර කර තිබෙන්නේ අසල්වැසි සුවිසල් ඉන්දියානු ලොකු අයියාට ද පෙරය. ජාත්‍යන්තර පරිමාණයේ මෙවැනි ජයග‍්‍රහණ අපට අත්පත් කරගැනීමට හැකිවුණේ දේශීය වෛද්‍යවරුන් නිසා නොවේද? මෙම ජයග‍්‍රහණත් සමස්ත සෞඛ්‍ය සේවයත් රදාපවතින්නේ කොළඹට සීමා වී පෞද්ගලික රෝහල් මතම සිය පැවැත්ම තහවුරු කරගත් වෛද්‍යවරුන් අතළොස්සක් මත නොවේ. විවේචකයන් මෙම අතළොස්සක් වෛද්‍යවරුන් මත සිය තර්කය ගොඩනඟාගන්නේ බුද්ධිවිෂයක වංකභාවය නිසා මිස අන් හේතුවක් නිසා නොවේ. රජයේ රෝහල්වල දිග පෝලිම් පවතින බව ද ඇතැම් ශල්‍යකර්මවලට ලැයිස්තුවේ දිගු කලක් සිටීමට වන බව ද අපි පිළිගනිමු. ඇත්තය. එම තත්ත්ව වහ වහා වෙනස් කළ යුතුය. එහෙත් ඒ ප්රමිතියක් නැති වෛද්‍ය කඩ කඩිමුඩියේ නීත්‍යනුකූල කිරීමෙන් නම් නොවේ. කළයුත්තේ උසස් තත්ත්වයේ ප‍්‍රමිතියෙන් යුතු වෛද්‍යවරුන් වැඩි වැඩියෙන් බිහිකිරීමය.
පසුගිය කාලයේ සිදු වූ ආර්ථික විපරිවර්තන සමඟ මේ වනවිට ලංකාවේ සමාජය කිසියම් ආර්ථික වර්ධනයක් අත්පත් කරගෙන තිබේ. සරලව කිවහොත් මැදි ආදායම් ලැබීමේ තත්ත්වයට පත්වීම සමඟ මධ්‍යම පන්තියත් ඉහළ මධ්‍යම පන්තියත් සිය කටයුතුවලදී වාණිජමය මෙහෙයවීම්වල බලපෑමට වැඩි වැඩියෙන් ලක්වේ. නිදහස් අධ්‍යාපනය යන සටන් පාඨය යට කරගෙන අධ්‍යාපනයේ නිදහස යන සටන් පාඨය වැඩි හඬකින් නැඟෙන්නේ ඒ නිසාය. මේ සූදානම් වන්නේ අධ්‍යාපනයත් වෙනත් උපභෝග පරිභෝග භාණ්ඩ මෙන් හෝල්සේල් දැමීමටය. එසේ උත්සාහ දරන ඇතැමුන් නඟන තව තර්කයක් වන්නේ ලෝක ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලින් ලංකාව පහළ මට්ටමේ සිටින බවය.
ඔවුන් පෙර පරිදිම හිතාමතාම පටලවන්නේ ශ්‍රේණිගත කිරීම හා ප‍්‍රමිතියයි. ශ්‍රේණිගත කිරීම හා ප්රමිතිය යනු කාරණා දෙකකි. ශ්‍රේණිගත කිරීම්වලින් ඉහළට ඒමට නම් නොබෙල් ත්‍යාග ලැබීම ආදී බරපතළ සාධක මුල් තැනට එයි. අපේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියෙන් එවන් නිර්මාණ බිහි නොවීමේ දුක්ඛදායක කතාව පසුපස ඇත්තේ රාජ්‍ය අධ්‍යාපනයට වැය කරන මුදලේ හිඟතාවයයි. මේ වනවිට ලංකාවේ ඇත්තේ විද්‍යා විෂයවලට වියදමක් නොකරන තත්ත්වයකි. වැය කරන ප‍්‍රමාණයත් තවත් කප්පාදු කරමින් සිටී. මේ නිසා පර්යේෂණ කිරීමට ඇති හැකියාව පහළ මට්ටමකට වැටේ. එහෙත් එයින් එම විශ්ව විද්‍යාල ප‍්‍රමිතියෙන් පහළ වැටී ඇති බවට කිසි ලෙසකින් අදහස් වන්නේ නැත.
මේ වනවිට සයිටම් ප්රශ්නය පවතින්නේ ජනප‍්‍රිය උදාහරණයකින් පැවසුවහොත් දඬවම්ලාගේ සක්විතිලාගේ ප්රශ්නය වගේය. දඬුවම්ලාට සක්විතිලාට හසු වන මිනිසුන්ට එහි ඇති අනීතික බව මහ බැංකුව පැවැසුවේ කල්තියාය. ඒ වෙනුවෙන්ම වූ නිවේදන අවස්ථා කීපයකදීම පළ කෙරිණි. එහෙත් ඔවුහු දැන දැනම අමාරුවේ වැටුණහ. සයිටම් ආයතනය ගැනත් ශ්රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව නිවේදන පළ කළේ මහ බැංකුව වගේමය. එහෙත් දරුවන්ගේ අනාගතය පිළිබඳ සිහිනයෙන් මායාවකට හසු වූ මවුපියෝ ඒවා සත පහකට මායිම් නොකළහ. නිවේදන ද නොසලකා හැරිණි. දැන් ඔවුන් පත්ව සිටින්නේ දඬුවම්ලාට සක්විතිලාට හසුව අසරණ වූ මිනිසුන්ගේ මට්ටමටය. කෙසේ වුවද සියල්ල සිදුවන්නේ හොඳට යැයි සිතා දැන් කළයුත්තේ සයිටම් ප්රශ්නය මුල්කරගත් පුළුල් සමාජ සංවාදය මෙරට නිදහස් අධ්‍යාපනයේත් නිදහස් සෞඛ්‍යයේත් උන්නතිය පිණිස භාවිත කිරීමය.
නොඑසේව ආර්ථික දෘෂ්ටිකෝණවලින් ප්රශ්නය විග්රහ කර ආණ්ඩුවට සිය වගකීමෙන් මිදීමට එය අවභාවිත කිරීම නොවේ. එහෙත් තවමත් අප දකින්නේ දිනපතා වීදි බසින විශ්ව විද්‍යාල සිසුන් හා ඊට එරෙහිව නැ‍ගෙන පොලිස් බාධක හා ජල ප‍්‍රහාරයි. ආණ්ඩුව මේ සෙල්ලම් කරන්නේ රටේ ජීවනාලිය බඳු අනාගත පරපුර සමඟය. ජීවිතයේ හොඳම සමයේ මෙසේ මහමඟ අතරමංව රජයෙන් අවතක්සේරුවට ලක්වීම පුරවැසි සමාජයකට යහපත් නොවේ. රජය දැන්වත් මේ සෙල්ලම නතර කළ යුතුය.
- ශ්රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයේ වන හා පාරිසරික විද්‍යා අධ්‍යයනාංශයේ
ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය මහාචාර්ය හිරාන් අමරසේකර-
උපුටාගැනීම ලංකාදීප පුවත්පත
Tuesday, May 23, 2017
සයිටම් විරෝධී අරගලය හා අප එක් විය යුත්තේ ඇයි
ලාංකීය ජනතාව හෙට දිනයේ ජීවත් වන ස්වරූපය අද දවසේ තීන්දු කරන තීරණාත්මක සාධකය බවට දැන් පත් ව ඇත්තේ සයිටම් විරෝධී අරගලයයි. එහෙයින්ම එය වඩා ශක්තිමත් කිරීමේ කිරීමේ කටයුත්ත කිසිසේත්ම පමා කළ නොහැක. සයිටම් විරෝධී අරගලයේ ජයග්‍රහණය යනු වෙන කිසිවක්ම නොව ,එම ආයතනය අහෝසි කිරීම හෝ රජයට පවරා ගැනීම මගින් නිදහස් අධ්‍යාපනයේ අයිතිය ජනතාවට තහවුරු කිරීමයි.වසර ගණනාවක් පුරා අනවරත සයිටම් විරෝධී අරගලයක නිරතවන ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය ,දැන් එය ලාංකීය ජනතාවගේ ඇස් අරවන පොදු අරගලයක් බවට පත් කර ඇත,මෙම අරගලය ජයග්‍රහණය දක්වා රැගෙන යාම මේ වටා එක් වෙමින් සිටින සියලු බලවේග වල ප්‍රමුඛතම කාර්යය බවට පත් වී ඇත.
මෙය තවත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් හෝ එහි ප්රමිතිය පිළිබඳව ප්රශ්නයක් හෝ නොවේ. මෙය නිදහස් අධ්‍යාපනය හා නිදහස් සෞඛ්‍යය යන ක්ෂේත්ර විකුණා දැමීම සඳහා මෙරට බලයට පත් සියලු ආණ්ඩු විසින් කරගෙන යනු ලබන දීර්ඝ කාලීන ක්‍රියාවලියක එක් තීරණාත්මක සන්ධිස්ථානයකි.මෙම දීර්ඝ පුද්ගලීකරණ ක්‍රියාවලියේදී ඊට අවශ්‍ය වන මතවාදය සමාජය තුල වංචාකාරිව ස්ථාපිත කිරීමේ ආණ්ඩුවේ කූඨ දේශපාලන ක්‍රියාවක තීරණාත්මක අවස්ථාවකට අපි මුහුණ දෙමින් සිටිමු.මෙය ව්‍යාජ අර්ථකථනවලට ලක් කොට ජනතාවගේ අවධානය වෙනත් පැතිවලට හැරවීමට ගන්නා උත්සාහයන්ට අපි නො‍රැවටෙමු.
ආර්ථික වශයෙන් වරප්‍රසාදිත සුළු ජනගහන ස්ථරයක ධනය ආරක්ෂා කරන ආණ්ඩුව රටේ ආර්ථික යාන්ත්‍රණයෙන් එලියට විසිවන මිලියන ගණනක් අවවරප්‍රසාදිත ජනයාගේ ආරක්ෂාව සහතික කරන අවම වගකීම් වලින් පවා පැන යාමට දරන නිර්ලජ්ජිත උත්සාහයක් මෙයින් ගම්‍ය වේ. තමන් වෙළී සිටින ආර්ථික අර්බුදයෙන් ගැලවීමට මහජනයා බිල්ලට තියන ආණ්ඩුව අනුගමනය කරමින් සිටින්නේ ලෝකයේ බොහෝ රටවල මහජනයා මත විනාශකාරි ප්‍රතිපල ඇති කළ ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියකි.ඉතිරිව ඇති සීමිත රාජ්‍ය ආයතන දුර්වල කොට විකුණා දැමීම , නිදහස් අධ්‍යාපනය, නිදහස් සෞඛ්‍ය වැනි මිලියන ගණනක් වන දරිද්‍රතාවෙන් බැට කන ජනයාගේ අතවශ්‍ය සේවා හැකිතාක් විකුණා දැමීම මෙම ප්‍රතිපත්තියේ මූලික පියවරයන්ය.දූෂිත වංචාකාරි ආයතනයක් වන සයිටම් ආයතනය වෙනුවෙන් ආණ්ඩුව මරාගෙන මැරෙන ප්‍රතිපත්තියක සිට ක්‍රියාත්මක වන්නේ ඒ නිසාය. සියල්ල විකුණා දැමූ පසු වෙළඳපොලේ ක්‍රියාත්මක වන ඉල්ලුම හා සැපයුම පිළිබඳ න්‍යාය නමැති අරුම පුදුම න්‍යායකින් ශ්රී ලංකාව ස්ථීට වශයෙන්ම සමෘද්ධිමත් වන බවට ගල් පැලෙන බොරු කියන්නේද ඒ නිසාය.
පසුගිය දශක කීපයක් තිස්සේ අධ්‍යාපනය ,සෞඛ්‍ය වැනි අති මූලික සේවාවල පවා සැලකිය යුතු කොටසක් සැඟවුණු හැඩ රටාවකින් ඉබේම මෙන් පුද්ගලීකරණය වන්නට ආණ්ඩු විසින් කල්පනාකාරිව ඉඩ හැර ඇත. අලුතින් තබන පුද්ගලීකරණ පියවරයයන් කපටි ආකාරයකට සාධාරණීකරණය කරන්නට මෙතෙක් සිදුව ඇති පුද්ගලීකරණය ආණ්ඩුව විසින් යොදා ගනිමින් සිටී. මේ මොහොතේ සිදු කරන අයුක්තිය පෙර සිට කරන ලද අයුක්තිසහගහත ක්‍රියාවලීන් මගින් යුක්තිසහගත බවට පත් වන්නේ නැත.
අරගලයකදී සිදුවන නොවැලක්විය හැකි සිදු වීම වලට මුවා වී ,සිදු වෙමින් පවතින සමාජ අසාධාරණය නොදැකිය යුතු දෙයක් ලෙස සිතන අයට අර්බුදයේ හේතුවත් අරගලයේ අරමුණත් පැහැදිලිව වටහා දීම සඳහා ඉදිරියට පැමිණිය යුතුම වූ මොහොතක අප පැමිණ සිටිමු. මේ දක්වා ධෛර්ය සම්පන්න හා ආත්ම පරිත්‍යාගශීලී අරගලයක යෙදී සිටින සිසුනුත් , අලුතින් සටනට එක්වෙමින් සිටින වැඩ කරන ජනතාවත් ඔවුන් සමග උරෙන් උර ගැටෙමින් සහය දෙන දේශපාලන හා සමාජ බලවේගත් සමග එක පෙලට සිටගන්නට අප තීන්දු කළේ ඒ නිසාය.
නිදහස් අධ්‍යාපන උදෙසා වෘත්තීයවේදින් වන අප සියලු පක්ෂ හා පාට බේදවලින් තොරව නිදහස් අධ්‍යාපනයේ අයිතිය සු‍රැකීම අපගේද වගකීමක් බව අවබෝද කරගෙන සිටිමු. නිදහස් අධ්‍යාපනය හරහා වඩාත් හොඳ වරප්‍රසාද ලබා ගත් ඇතැම් පිරිස් පවා ප්‍රමිතිගත පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය පිළිබඳ කරුණට කැමත්තක් දක්වන බව තවමත් පෙනෙන්නට තිබේ. ඇති හැකි අයගේ අධ්‍යාපන අයිතිය නැති වන බවට බොරු කියමින් ඊට මුවා වී නැති බැරි අයගේ අධ්‍යාපන අයිතිය නැති කර දමන තැනට පත් වීමට තරම් මේ රටේ උගත් හා බුද්ධිමත් යැයි කියා ගන්නා ඇතැමුන් චින්තනමය වශයෙන් දුර්වල හා ප්‍රතිගාමී වී තිබේ. එවන් මොහොතක උගත් වෘත්තිකයන් වන අප හට නිදහස් අධ්‍යාපනය සු‍රැකීමට ඇති කාර්යයන් සයිටම් සටනට පමණක් සීමා කිරීමට නොසිතමු. නිදහස් අධ්‍යාපනය හා නිදහස් සෞඛ්‍යය ජනතාව සතු අයිතියකි. එය ඔවුන්ගෙන් උදුරා ගන්නට කිසිවෙකුටත් අයිතියක් නැත.
සයිටම් පරාජය කරමු
නිදහස් අධ්‍යාපන අයිතිය රැක ගැනීම සඳහා පෙළ ගැසෙමු
එක්ව සටන් වදිමු
---- නිදහස් අධ්‍යාපනය උදෙසා වෘත්තීයවේදින්------
Professionals for Free Education
Tuesday, May 16, 2017
Subscribe to:
Posts (Atom)