Sunday, August 27, 2017
Monday, July 24, 2017
මේ උමතුව පරාජය කළ යුතුය
සයිටම් විරෝධී අරගලය හමුවේ රජය හැසිරෙන්නේ උමතුවෙනි. දින කිහිපයකට පෙර වෛද්‍ය ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරි කමි‍ටුවේ කැඳවුම් කරු රයන් ජයලත් නොනිල හමුදා යොදවා පැහැර ගැනීමට තැත් කළ රජය ඊයේ ලිප්ටන් වට රවුමේ සාමකාමි උද්ඝෝෂණයක යෙදුනු සරසවි සිසුන් සාමය කඩ වෙතැයි කියා පහර දී පලවා හැරියේය. ඊට පෙර සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය තුලදී සිසුනට අමානුෂික ලෙස පහර දී සිසු නායකයන් සිර ගත කර ඇත. මාතර දී සිසුවෙකු පැහැර ගැනීමට උත්සාහ කළේය.
රෝගීන් නොමැතිව මැස්සන් ඇහිරෙමින් පාඩු පිට පාඩු ලබමින් තිබූ නෙවිල් ප්‍රනාන්දු රෝහල රජයට පවරාගත්තේ රජයේ වියදමින් රෝහල පවත්වාගෙන යන අතරේ ලාබය නෙවිල් ප්‍රනාන්දුගේ සාක්කුවට වැටෙන ලෙසය. එපමණක් නොව පෞද්ගලික අධ්‍යාපනයට සමාජයෙන් එල්ල වූ විරෝධතාවට පිලිතුරක් ලෙස ඉදිරිපත් කලේ සයිටම් හොර කඩය කොටස් , වෙළඳ පලේ විකුණන බවය. රජය සිතා සිටිනුයේ එක්කෝ මේ රටේ ජනතාව අමු මෝඩයන් පිරිසක් බවයි. නො එසේනම් රජය කරවන්නේ කිසිත් නොතේරෙන අමුම ගොන් මැට්ටන් පිරිසකි.පිස්සන් රැලකි.
නෙවිල් ප්‍රනාන්දු නම් තක්කඩි වෙලෙන්දාගේ අධ්‍යාපන කඩය ආරක්ෂා කිරීම සඳහා මොවුන් මේ තරම් පිලිකුල් සහගත ලෙස., අමන ලෙස හැසිරෙන්නේ මන්ද?
මෙය නිසැකවම සයිටම් හොර උපාධි කඩය පිළිබඳ ප්රශ්නයක් නොවේ. එය වර්තමාන රජයේ අධ්‍යාපනය පෞද්ගලීකරණය කිරීම සඳහා වූ වැඩ පිලිවෙල ආරක්ෂා කිරීම හා බැඳුනු දෙයකි. සයිටම් පරාජය යනු තම අධ්‍යාපන වෙලඳාම් කරණයේ පරාජයයි. සයිටම් කඩයේ ප්‍රමිතිය රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වලටත් වඩා උසස් යැයි ඊනියා උසස් අධ්‍යාපන ඇමති කියන්නේ ඒ නිසාය. පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල හා බැඳුනු අධික ලාභය තුලින් රජයේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතියේ මානව සම්පත සූරාගෙන ඒවා වැසී යන තත්වයට පත් කිරීම මොවුන්ගේ අරමුණක් බව නිසැකය. රජයේ විශ්ව විද්‍යාල මුදල් හිඟ කමින් පීඩා විඳිත්දී සයිටමයට මිලියන සිය ගණන් ආධාර දෙන්නේත් , පාඩු පිට දුවන රෝහල් රජයට පවරා ගන්නේත් ඒ සඳහාමය.
නිදහස් අධ්‍යාපනය , වනසා දමන මේ කුමන්ත්‍රණය, මේ උමතුව පරාජය කළ යුතුය. එය ,නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් පල ලැබු මෙරට සියලු වෘත්තිකයන්ගේ, බුද්ධිමතුන්ගේ අද දවසේ අනිවාර්ය වගකීමයි. ඒ වෙනුවෙන් අපගේ සියලු බේද හැර දා එක් විය යුතුය. එක්ව සටන් කළ යුතුය. මේ කූට අධ්‍යාපන වෙලෙන්දන් අවසාන වශයෙන්ම පරාජය කළ යුතුය. එම වගකීම තවත් පරම්පරාවකට පැවරිය නොහැක.
Tuesday, June 27, 2017
ශ්‍රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය අවශ්‍යයිද?
ශ්‍රී ලංකාවේ මෑත ඉතිහාසය තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල යන සංකල්පය
ආන්දෝලනාත්මක මාතෘකාවක් බවට පත්ව ඇත. සැබැවින්ම, එය ජාතික ප්රශ්නයක් බවට
පත් වී ඇතිබව කිවහොත් වඩාත් නිවැරදිය. කෙසේ වුවත්, ශ්‍රී ලංකාවේ පෞද්ගලික
වෛද්‍ය විද්‍යාල ස්ථාපිත විය යුතුද, නොවිය යුතුද යන්න පිළිබඳ සමාජයේ විවිධ
මත පවතින බව දැකිය හැක. විද්වතුන් අතර පවා පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය
පිළිබඳ එකිනෙකට වෙනස් ප්‍රතිපත්ති සහ මතවාද පවතින බව පෙනේ. එසේ නම්, ශ්‍රී
ලංකාව තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ස්ථාපිත කිරීම නිසා ඇතිවිය හැකි
ප්‍රතිඵල පිළිබඳව තර්කානුකූලව සිතා බැලීම කාලෝචිත දෙයක් ලෙස සැලකිය හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල හා සබැඳි, අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවය පිළිබඳ පවතින පොදු දුර්මත කිහිපයක් පහතින් දක්වා ඇත. මෙම ලිපිය තුළදී එම දුර්මත වල පවතින සත්‍ය, අසත්‍යතාවය එකින් එක සාකච්ඡාවට බඳුන්වනු ඇත.
මෙහිදී, ශ්‍රී ලංකාවේ උසස් පෙළ විභාගයෙන් සමත් වන සහ එයින් විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළු වන ශිෂ්‍යයන් සංඛ්‍යාව එකින් එක සසඳා බලමු. සාමාන්‍යයෙන්, එක් වසරකදී උසස් පෙළ විභාගයට කළා අංශයෙන් පෙනී සිටින ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගෙන් 70,000 ක් පමණ විභාගය සමත් වේ. එනම්, S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වඩා සුදුසුකම් ලබයි. ඉන් සිසුන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළත් කර ගනී. එනම්, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන්නන් අතරින් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් කරගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 10% ක් පමණි. මෙහිදී, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන සිසුන්ගෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවන්නේ දහයෙන් එකකට පමණක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සාමාන්‍යයෙන්, වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විභාගය සමත්වන්නන් ගණන 21,000 ක් පමණ වේ. ඉන් ආසන්න වශයෙන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු කරගැනීම සිදුවේ. එනම්, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ විභාගය සමත්වන සිසුන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් 33% ක් විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු වේ. මෙහිදී, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වන සෑම සිසුන් 3 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙකුට විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුලත් වීමට හැකියාව ලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. එමෙන්ම, වසරකදී වෛද්‍ය විද්‍යාල වලට බඳවාගන්නා සිසුන් ගණන ආසන්න වශයෙන් 1325 ක් පමණ වන බැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වන සෑම සිසුන් 5 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙක් වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයෙක් වේ. මෙම කරුණු සලකා බලන විට, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමතුන්ගෙන් 6.3% කට පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකියාව ලැබේ.
සැබැවින්ම, විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට පවතින අවස්ථා සීමා වී ඇත්තේ, ජීව විද්‍යා අංශයට වඩා කළා අංශය තුළය. මෙතරම් විශාල සිසුන් සංඛ්යාවක් කළා අංශය තෝරාගන්නේ, ශ්‍රී ලංකාව තුළ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් අධ්‍යාපනය ලබාගත හැකි පාසල් ගණන සහ පහසුකම් අඩුවීම හේතුවෙනි.
වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව පිළිබඳව මදක් සලකා බලමු. වසරකදී ජීව විද්‍යා අංශයෙන් B සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වැඩි ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව 2388 ක් පමණ වේ. එනම්, මෙම සංඛ්‍යාවෙන් ආසන්න වශයෙන් 55% ක් පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලබයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් A 3 ක් ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන්, ඉතාම ස්වල්ප දෙනෙකුට හැර අන් සියළු දෙනාට වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවේ. එබැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන් විශාල ප්‍රතිශතයකට වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා පිවිසීමට අවස්ථාව ලැබේ. සැබැවින්ම, අනෙක් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාළා වලට ඇතුළු වන්නේ ආසන්න වශයෙන් 700 ක් පමණි. ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වල ඇතැම් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාලා වලට සිසුන් ඇතුළත් වන්නේ නැති තරම්ය. මෙසේ සලකා බලන විට, ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලබාගැනීමට පවතින අවස්ථා දැඩිව සීමාවීමක් දක්නට නොලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ලෝකයේ දියුණු රටවල ශ්‍රී ලංකාවටත් වඩා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා සීමිත වේ. අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයට සමාන අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානියේ (United Kingdom) වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අවස්ථා කෙබඳු දැයි මදක් විමසා බලමු. එක්සත් රාජධානිය තුළ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීම සඳහා අවම සුදුසුකම වන්නේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීමය. උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අයගෙන් ද වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලැබෙන්නේ 5 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි. එක්සත් රාජධානියේ ඇති හොඳම විශ්ව විද්යාලයක් වන ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියෙන් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට ඇතුළු විය හැක්කේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අය 17 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි.
ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ හාවඩ් විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීම සඳහා අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් පාඨමාළාව සඳහා තෝරාගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 2% ක් (7000 කින් 165 ක්) පමණි. ඉන්දියාවේ පවතින All India Institute of Medical Sciences නැමැති වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළු වීමට අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් 0.08% කට පමණක් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට වාසනාව (90,000 කින් 72 කට) ලැබේ. එසේ නම්, ලෝකයේ අනෙක් රටවල් සැලකූ විට, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා ශ්‍රී ලංකාවටත් වඩා සීමාසහිත සහ තරඟකාරී බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
උසස් පෙළ විභාගය සුදුස්සන් තෝරාගැනීම සඳහා දුර්වල ක්‍රමවේදයක්ද?
දැනට සිදුකර ඇති පර්යේෂණ වලින්, ශ්‍රී ලංකාවේ ජීව විද්‍යා අංශයේ උසස් පෙළ ප්‍රශ්න ගුණාත්මක බවින් ඉහළ මට්ටමක පවතින බව පෙන්වා දී ඇත. බුද්ධිමය හැකියාව (Cognitive ability) මැන බැලීම සඳහා යම් ප්‍රශ්න පත්‍රයක් කොතරම් සමත්ද යන්න සෙවීමට එහි අසීරුතා දර්ශකය (Difficulty index) නම් අගයක් ගණනය කරනු ලැබේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, 2015 ජීව විද්‍යාව බහුවරණ ප්‍රශ්න පත්‍රයේ 90% කටත් වඩා ප්‍රශ්න මෙම දර්ශකයේ නිර්දේශ කරන පරාසය තුළ පවතින බව සොයාගෙන ඇත.
එමෙන්ම, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයේ විෂය නිර්දේශයෙන් සහ විභාගයෙන් පුළුල් පරාසයක විෂය ක්ෂේත්‍රයක් ආවරණය වන බවද පර්යේෂණ වලින් තහවුරු වී ඇත. විශේෂයෙන්ම, මෙම විෂය නිර්දේශය තුළින් වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී ඉගෙනගන්නා විෂයයන් ගණනාවක මූලික කරුණු ආවරණය වේ. එමෙන්ම, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වීම සඳහා ඉහළ කැපකිරීමක් සහ අධිෂ්ඨාන ශක්තියක් අවශ්‍ය වේ. එයද, අනාගත වෛද්‍යවරයෙකු සඳහා තිබිය යුතු ගුණාංගයන් ලෙස දැක්විය හැක.
ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින අධ්‍යාපන ක්‍රමයට බොහෝදුරට සමාන අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානිය තුළ සිදුකරන ලද පර්යේෂණ වලින් හෙලිවී ඇත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා විභාගයේ ප්‍රතිඵල සමග වෛද්‍ය පීඨයකදී සිසුවෙකු දක්වන කුසලතාවය සමානුපාතික වන බවයි. එනම්, ඉහළ කුසලතා ඇති ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙකු බිහිකිරීම සඳහා තෝරාගත යුත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ඇති සිසුන් බව ද ඔබට අවබෝධ වනු ඇත.
සැමට සාධාරණය ඉටුවන ඇතුළත් කරගැනීමේ ක්‍රියාවලියක් ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය තුළ පවතිනවාද?
උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමට යමෙකුට ඇති අයිතිය සාධක දෙකක් මත රඳා පැවතිය යුතු බව ලෝක මානව හිමිකම් ප්‍රකාශනයේ (Universal Declaration of Human Rights) 26.1 වගන්තියෙහි සඳහන් වේ. එම සාධක දෙක කුසලතාවය සහ සමානාත්මතාවය වේ. ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීමේ ක්‍රමවේදය ඉහත කරුණු සමග කොතරම් ගැලපෙනවා දැයි මදක් විමසා බලමු.
උසස් පෙළ විභාගයේ ප්‍රතිඵල අනුව දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීම ඇතැම් අයගේ විවේචනයට ලක්වීම රහසක් නොවේ. මෙම ක්‍රමයේ යම් යම් අඩුපාඩු පැවතියත්, බොහෝදුරට සමානාත්මතාවය රැකදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව පවතී. විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළත් කරගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 40% ක් උසස් පෙළ විභාගයේ සමස්ථ ලංකා ප්‍රතිඵල අනුව ද, 55% ක් දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ද, ඉතිරි 5% අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලින් ද තෝරාගැනීම දැනට පවත්නා ක්‍රමයයි. දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයේදී විශ්ව විද්‍යාලයට තෝරාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 55% ක් එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයේ ජනගහණ අනුපාතය අනුව බඳවාගැනීම සිදුවේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වලට සිසුන් බඳවාගැනීමේදී සමස්ථ ලංකා කුසලතාවය මත පදනම්ව පමණක් සිසුන් බඳවාගන්නේ යැයි මොහොතකට සිතමු. එවිට, මන්නාරම, මුලතිවු, මොණරාගල වැනි දිස්ත්‍රික්ක වලින් එකඳු සිසුවෙක් වත් වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු නොවේ. එසේ නම්, ශ්‍රී ලංකාවේ අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලට පවා යම් සමානාත්මතාවයක් ලබාදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව ලැබී තිබෙනවා නොවේද? තවද, දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ඇතුළු වන වෛද්‍ය සිසුන්ගේ උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල දිස්ත්‍රික්කයෙන් දිස්ත්‍රික්කයට වෙනස් වුවද, වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී සමාන පහසුකම් ඇතිව ඉගෙනගන්නා විට ඔවුන්ගේ කුසලතාවයන් බොහෝදුරට සමාන බව ද පෙනී යන කාරණයකි.
වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට සිසුන් ඇතුළත් කරගැනීම සඳහා සුදුසු ක්‍රමවේදය කුමක්ද?
විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව දක්වන පරිදි උසස් පෙළ විභාගය සමත් වූවා යැයි සැලකීමට අවශ්‍ය වන අවම සුදුසුකම වන S සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීම, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට සුදුසුකමක් ලෙස සැලකීමට හැකියාව තිබෙනවාද? මෙය අතීතයේදී නම් නිවැරදි විය හැකි සංකල්පයකි. නමුත්, වර්තමානයේදී සිසුන් ලබාගන්නා උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල සහ ඔවුන්ගේ හැකියාවන් වසරින් වසරට වැඩිදියුණු වන බව පෙනේ. එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයන්ගේ අවම කුසලතාවයන් ද වසරින් වසර ඉහළ යන බව පෙනේ. මෙය කුසලතා උද්ධමනය (Grade inflation) ලෙස හැඳින්වේ. එමනිසා, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීම සඳහා අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ C සාමාර්ථ 3 ක් කිරීම තවදුරටත් වළංගු සංකල්පයක් නොවන බව කිව හැක. කුසලතා උද්ධමනයට සමානුපාතිකව වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීමට අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම නිර්ණය කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවයක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ශ්‍රී ලංකාවට නුසුදුසු වන්නේ ඇයි?
සැබැවින්ම, ශ්‍රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සුදුසුද සහ එහි අවශ්‍යතාවයක් තිබේද යන්න සලකා බැලිය යුතුය. ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයේ පවතින වෙනත් රටවල් අතරින් සුවිශේෂී තැනක් අයත්කර ගැනීමට හේතුවී ඇත්තේ, රටට මහඟු දායාදයන් දෙකක් වූ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවය බවට කිසිඳු විවාදයක් නොමැත. සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය මැනීමට භාවිතා කරන ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ දර්ශක අනුව දකුණු ආසියාවේ පළමු ස්ථානය සහ ලෝකයේම රටවල් 190 ක් අතරින් 76 වන ස්ථානය අයත්කරගෙන සිටින්නේ ශ්‍රී ලංකාවයි. එනමුත්, ශ්‍රී ලංකාවට අවශ්‍ය වෛද්‍යවරුන් බිහිකරන්නේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 8 ක් මගින් පමණි. අපේ අසල්වැසි ඉන්දියාවේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 217 ක් සහ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල 249 ක් පවතී. නමුත්, සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය නිර්ණය කරන දර්ශක වලට අනුව ඉන්දියාවට අයත්ව ඇත්තේ දකුණු ආසියාවේ තුන්වන ස්ථානය සහ ලෝකයෙන් 112 වන ස්ථානයයි. එසේ නම්, අප කලයුත්තේ ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින ගුණාත්මක නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමය රැකගැනීම නොවේද? එහි අඩුපාඩු ඇත්නම්, ඒවා නිවැරදි කරගනිමින් තවත් ගුණාත්මකභාවය වැඩිදියුණු කරගැනීමට කටයුතු කරගැනීම නොවේද?
ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දැඩි හිඟයක් පවතිනවාද?
දැනට ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වූ වෛද්‍යවරුන් 25,600 ක් පමණ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්රයේ සේවය කරන අතර, එයින් 70% ක් පමණ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ සේවය කරයි. එමනිසා, ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහණයෙන් පුද්ගලයන් 1000 කට එක් වෛද්‍යවරයෙක් බැගින් ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් ද රටක පැවතිය යුතු වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතයක් පිළිබඳව ප්‍රකාශයට පත්කර නැත. නමුත්, යම් රටක පැවතිය යුතු සහ පවතින වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය සාධක කිහිපයක් මත රඳා පවතී. ඒවා නම්:
එමෙන්ම, වසරකට නව වෛද්‍යවරුන් 1500 බැගින් ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වීම එනම්, සෞඛ්‍ය සේවයට එකතු වීම සිදුවේ. එමනිසා, තව වසර 5 කින් පමණ ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වී සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන 35,000 ට ආසන්න වනු ඇත. වසර 2020 දී, වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය පුදගලයන් දහසකට 1.6 ක් වනු ඇතැයි අනුමාන කෙරේ.
අනාගතයේදී මෙවැනි වෛද්‍යවරුන් සංඛ්යාවක් ශ්‍රී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය සේවාවට අන්තර්ග්‍රහණය කරගැනීම සිතන තරම් පහසු දෙයක් නොවනු ඇත. මක්නිසාද, රටේ වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාව වැඩිවන වේගයට සාපේක්ෂව සෞඛ්‍ය සේවයේ භෞතික සම්පත් සහ අනෙකුත් යටිතළ පහසුකම් වර්ධනය වන්නේ ඉතා සෙමිනි. එමෙන්ම, ශ්‍රී ලංකාවේ දළ ජාතික නිෂ්පාදනය වර්ධනය වීමද එතරම් සතුටුදායක මට්ටමක නොපවතින අතර, දැනට දළ ජාතික නිෂපාදනයෙන් සෞඛ්‍යයට වෙන්කරන්නේ 3.5% ක් පමණි.
වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර සිටීමෙන් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය වැඩිවෙනවාද?
සෞඛ්‍ය සේවයේ කාර්ය මණ්ඩල ව්‍යුහය මදක් සංකීර්ණ වී ඇති සෙයක් පෙනේ. වෛද්‍යවරුන්, හෙදියන්, භෞත චිකිත්සකයන් වැනි සේවා ගණ අතර අනුපාතය නිසි ප්‍රමාණයට වඩා වෙනස් ව පවතී. දැනටත් එක් වෛද්‍යවරයෙකුට සිටින්නේ හෙදියන් දෙදෙනෙකු බැගින්ය. එය ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ අනුමත අගයට වඩා බෙහෙවින් අඩු අගයකි. ඒ අනුව, වෛද්‍යවරුන්ට සාපේක්ෂව හෙද කාර්ය මණ්ඩලයේ සහ අනෙකුත් සම සෞඛ්‍ය සේවා ගණ වල විශාල හිඟයක් පවතී. එමනිසා, දැනට සිටින වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව අනෙකුත් සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය වැඩිකරගැනීම සැලකිල්ලට ගතයුතු කාරණයක් වී හමාරය. සෞඛ්‍ය සේවය වැඩිදියුණු කලයුත්තේ සමස්ථයක් වශයෙන් ගෙන මිස, වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාව පමණක් ඉහළ දැමීමෙන් නොවේ.
2015 වසරේදී ශ්‍රී ලංකාවේ දිස්ත්‍රික්ක කිහිපයක ජනගහණයේ පුද්ගලයන් 1000 කට සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන පහතින් දක්වා ඇත.
ඒ අනුව, සෞඛ්‍ය සේවයේ සිටින වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව, රට පුරා වෛද්‍යවරුන්ගේ ව්‍යාප්තිය ගැටළුවක් වී ඇති බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
අනෙකුත් ක්ෂේත්‍ර පෞද්ගලිකකරණයට ලක්වන පමණින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය විය යුතුද?
පෞද්ගලිකකරණය යනු ලෝකයේ නවතම ප්‍රවණතාවය නොවේ. බොහොමයක් සංවර්ධිත රටවල් සහ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ක්‍රමයෙන් පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය, නිදහස් අධ්‍යාපනයට පරිවර්තනය කිරීම නවතම ප්‍රවණතාවය බවට පත්වෙමින් පවතී. ක්‍රමයෙන් අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය වීමේදී ඇතිවන තරඟකාරීත්වයත් සමග එහි ගුණාත්මකභාවය රඳවාගැනීම සිදු නොවන අතර, අසල්වැසි ඉන්දියාව වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීම නිසා සිදුකරගෙන ඇති අනර්ථය එයට හොඳම නිදසුනකි.
සැබැවින්ම, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යන්න අනෙක් පාඨමාළා වලින් හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයකි. එය ගණුදෙනු කරන්නේ මිනිස් ජීවිත සහ මරණය සමගය. වෛද්‍යවරයෙකුට රෝගියෙකුගේ ජීවිතය සම්බන්ධව වගකීමෙන් යුතුව තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථා එමටය. ඇතැම් විටෙක, වෛද්‍යවරයෙකුට කිසිඳු පුද්ගලයෙකුගේ අධීක්ෂණයකින් තොරව තනිවම තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථාද දක්නට ලැබේ. එමනිසා, එහි ගුණාත්මකභාවය රඳාපැවතීම සඳහා උසස් සායනික පුහුණුවක්, න්‍යාය දැනුමක්, සහ ඉහළ කුසලතාවයක් අවශ්‍ය වේ. එබැවින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යනු සංකීර්ණ ක්‍රියාදාමයක් වන අතර, එහි සායනික පුහුණුවෙන් 95% ක් පමණ සිදුවන්නේ රජයේ රෝහල් වල වාට්ටු තුළදීය. එමෙන්ම, ශ්‍රී ලංකා සෞඛ්‍ය සේවාවේ ඉතාම වැදගත් අංගයක් වන රෝග වැළැක්වීමේ සත්කාර (Preventive healthcare) මුළුමනින්ම පාහේ සිදුවන්නේ රාජ්‍ය සෞඛ්‍ය ආයතන හරහා පමණි. පෞද්ගලික ව්‍යාපාරයකට, පුද්ගලයෙකුට, හෝ පෞද්ගලික ආයතනයකට එසේ ඉහළ මට්ටමක ගුණාත්මකභාවයක් පවත්වා ගැනීම ඉතාම අපහසුය. පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සැලකීමේදී, ඉහළ ලාභයක් සහ ඉහළ ගුණාත්මකභාවය යන දෙකම එකවර පවත්වා ගත නොහැක. මක්නිසාද, ඉන් එකක තත්ත්වය ඉහළට යනවිට අනෙක පහත් තත්ත්වයකට ඇදවැටීම නිතැතින්ම සිදුවන දෙයකි.
ලෝකයේ මානව සංවර්ධන දර්ශකය (Human development index) ඉහළ අගයක් ගන්නා ජර්මනිය, නෝර්වේ, ස්වීඩනය, ඩෙන්මාර්කය, ඕස්ට්‍රියාව, ෆින්ලන්තය, ප්‍රංශය, ස්පාඤ්ඤය වැනි රටවල පවතින එක් ගුණාංගයක් වන්නේ නිදහස් අධ්‍යාපනයයි. පහත සඳහන් රටවල් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය අනුව ලෝකයේ අයත්කරගෙන සිටින ස්ථානයන් සහ එහි පවතින පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල සංඛ්‍යාවන් මදක් සසඳා බලන්න.
ඉහත රටවල් වල පවතින අතලොස්සක් වන රාජ්‍ය නොවන වෛද්‍ය විද්‍යාල සියල්ල පෞද්ගලික ඒවා නොවන අතර, භාරකාර මණ්ඩලයක් මගින් පාලනය වන, ලාභ නොලබන පුණ්‍ය ආයතන ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ.
පහත සඳහන් දකුණු ආසියානු රටවල් හතර තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල විශාල ප්‍රමාණයක් පවතින අතර, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ ශ්‍රේණිගත කිරීම අනුව ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන් ලෝකයේ අයත් කරගෙන සිටින ස්ථාන මදක් සසඳා බලන්න. වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමෙන් ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන්ට අයත්ව ඇති ඉරණම ඔබට මනාව වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්‍රමිතිය සහ නිර්දේශිත අවම ගුණාංග පිළිබඳ විශ්වාසනීය තොරතුරු නොමැති තරම්ය. එමෙන්ම, පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්‍රමිතිය ආරක්ෂා කිරීම සහ නිර්ණය කිරීම සඳහා සාර්ථක යාන්ත්‍රණයක් ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඇති බවක් නොපෙනේ. ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, ලෝකයේ ඉහළ පෙලේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වල ශාඛාවන් ශ්‍රී ලංකාවේ විවෘත කල පමණින් පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය දියුණු වේද? ඔවුන්ගේ මව් විශ්ව විද්‍යාලයේ පවතින ප්‍රමිතිය, එයට අනුබද්ධ මෙරට පවතින ශාඛාවේද එලෙසම පවතින බවට කිසිඳු සහතිකයක් කිසිවෙකුට දිය නොහැක.
එමෙන්ම, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක ප්‍රමිතිය පවත්වා ගැනීමට තවත් බාධාවක් වන්නේ ඉහළ සුදුසුකම් ඇති ගුණාත්මක සිසුන් බඳවාගැනීමට ඇති අපහසුතාවයයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලැබ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට සුදුසුකම් නොලබන සෑම සිසුවෙකුටම පෞද්ගලිකව වෛද්‍ය උපාධියක් ලබාගැනීමට තරමේ ආර්ථික තත්ත්වයක් නොමැත. එමනිසා, පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි ලබාදෙන ආයතනයකට ප්‍රමාණවත් තරමේ ආර්ථික ශක්තියක් ඇති සිසුන් පමණක් තෝරාගැනීමට සිදුවේ. එහිදී, පෞදගලික වෛද්‍ය උපාධියක් ලැබීමට අවශ්‍ය අවම උසස් පෙළ සුදුසුකම සැලකිය යුතු ලෙස පහත දැමීමට අදාළ ආයතනයට සිදුවේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින දේශපාලනික සහ පරිපාලනමය පසුබිමේ පවතින දූෂණ, අතපෙවීම්, සහ බලපෑම් කිරීම් හමුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයක ප්‍රමිතියට සිදුවන බලපෑම කෙසේ වේදැයි ඔබට වැටහෙනු ඇත. අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමට අසල්වැසි ඉන්දියාව ගත් අදූරදර්ශී තීරණය හේතුවෙන් එරටට අත්වී ඇති ඉරණම මදක් විමසා බැලීමෙන් එය මනාව වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් වේද?
ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් විය හැක. මෙය සත්‍යයක් යැයි ඔබ සිතනවාද? සමහර දේශපාලකයන් සහ විද්වතුන්, වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර නිෂ්පාදනය කර පිටරට යැවීමෙන් විශාල විදේශ විනිමයක් ඉපැයීමට හැකියාව ඇතැයි මතයක් ප්‍රචාරය කරමින් සිටියි. සැබැවින්ම, ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙක් බිහිකිරීම යනු විශාල පිරිවැයක් දැරීමට සිදුවන ක්‍රියාවලියකි. එමනිසා, වෛද්‍යවරුන් හුදෙක් පිටරට යැවීමෙන් පමණක් විදේශ විනිමය ඉපැයීමට බලාපොරොත්තු වීම එතරම් සාර්ථක වියහැකි ක්‍රියාවලියක් නොවේ. එවැනි ක්‍රියාවලියකින් සිදුවිය හැකි තවත් අනර්ථයක් වන්නේ බුද්ධි ගලනය (Brain drain) හෙවත්, රටේ බුද්ධිමතුන් විදේශයන්ට ඇදීයාම ය. දැනට, විදේශ රටවල සේවය කරන වෛද්‍යවරුන් සැලකූ කල ඔවුන් උපයන ආදායමට සාපේක්ෂව ශ්‍රී ලංකාවට ලැබෙන විදේශ විනිමය ඉතාම අල්ප මට්ටමක පවතින බැවින්, වෛද්‍යවරුන් පිටරට යැවීම ආර්ථික වශයෙන් ලාභදායී ක්‍රමවේදයක් ලෙස සැලකිය නොහැක.
ශ්‍රී ලංකාව තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ආරම්භ කිරීම, රටේ මුදල් විදේශයන්ට ඇදීයාම වැළැක්වීමට හොඳ පිළියමක් බව ඇතැම් ව්‍යාපාරිකයන්ගේ, විද්වතුන්ගේ, සහ ඇතැම් දේශපාලකයන්ගේ මතයයි. නමුත්, ගෝලීයකරණය වීම තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අනිවාර්ය අංගයක් වී හමාරය. තවද, එසේ සිදුවීම සඳහා හේතුවන තවත් සාධක ගණනාවකට පිළිතුරු, රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ස්ථාපිත කිරීමෙන් නොලැබේ. රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල පිහිටුවීමෙන් වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අඩුකරගත හැකිබවට උපකල්පනය කිරීම නිවැරදි නොවන බවට හොඳම උදාහරණය ඉන්දියාවයි. ඉන්දියාව යනු ලෝකයේ වැඩිම පෞද්ගලික සහ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල පවතින රටයි. නමුත්, ලෝකයේ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා වැඩිම සිසුන් සංඛ්යාවක් විදේශගත වන රට වන්නේ ද ඉන්දියාවයි. එය ලෝකයේ හොඳම වෛද්‍ය විද්‍යාල වල සිටින ඉන්දියානු ශිෂ්‍යයන්ගේ ප්‍රතිශතය සලකා බැලීමෙන් වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල බිහිකිරීමෙන් විදේශ සිසුන් ආකර්ශණය කරගෙන විදේශ විනිමය ඉපැයීමට හැකි බව, සමාජයේ පවතින තවත් මතයකි. විදෙස් සිසුන් යම් රටකට ආකර්ශණය වීම සඳහා සාධක ගණනාවක් බලපාන බව පෙනේ. එනම්:
සැබැවින්ම, ශ්‍රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල අවශ්‍යද? බුද්ධිමත්ව මදක් සිතන්න.
මහාචාර්ය ඉන්දික කරුණාතිලක
MBBS (Colombo), DDMedEd (Dundee), MMedEd (Dundee), FHEA (UK), FCGPSL (Hon)
වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පිළිබඳ මහාචාර්ය
වෛද්‍ය අධ්‍යාපන දෙපාර්තමේන්තුව
වෛද්‍ය පීඨය – කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය
සටහන: වෛද්‍ය නාලක ප්‍රියන්ත
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල හා සබැඳි, අධ්‍යාපනය සහ සෞඛ්‍ය සේවය පිළිබඳ පවතින පොදු දුර්මත කිහිපයක් පහතින් දක්වා ඇත. මෙම ලිපිය තුළදී එම දුර්මත වල පවතින සත්‍ය, අසත්‍යතාවය එකින් එක සාකච්ඡාවට බඳුන්වනු ඇත.
- ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට ඇති අවස්ථාවන් අසාධාරණ ලෙස සීමාවීම දැකිය හැක.
- අ.පො.ස. උසස් පෙළ විභාගය යනු උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා සුදුස්සන් තේරීමට දුර්වල ක්‍රමවේදයකි.
- ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දැඩි හිඟයක් පවතී.
- වැඩිපුර වෛද්‍යවරුන් සිටීම වාසිදායක වේ.
- අනෙකුත් ක්ෂේත්‍ර ද පෞද්ගලිකකරණය වී තිබෙන නිසා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ද එසේ විය යුතුය.
- පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල රටක ආර්ථිකයට වාසිදායක වේ.
මෙහිදී, ශ්‍රී ලංකාවේ උසස් පෙළ විභාගයෙන් සමත් වන සහ එයින් විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළු වන ශිෂ්‍යයන් සංඛ්‍යාව එකින් එක සසඳා බලමු. සාමාන්‍යයෙන්, එක් වසරකදී උසස් පෙළ විභාගයට කළා අංශයෙන් පෙනී සිටින ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ගෙන් 70,000 ක් පමණ විභාගය සමත් වේ. එනම්, S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වඩා සුදුසුකම් ලබයි. ඉන් සිසුන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාල වලට ඇතුළත් කර ගනී. එනම්, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන්නන් අතරින් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් කරගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 10% ක් පමණි. මෙහිදී, කළා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත්වන සිසුන්ගෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවන්නේ දහයෙන් එකකට පමණක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සාමාන්‍යයෙන්, වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විභාගය සමත්වන්නන් ගණන 21,000 ක් පමණ වේ. ඉන් ආසන්න වශයෙන් 7000 ක් පමණ විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු කරගැනීම සිදුවේ. එනම්, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ විභාගය සමත්වන සිසුන්ගෙන් ආසන්න වශයෙන් 33% ක් විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළු වේ. මෙහිදී, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වන සෑම සිසුන් 3 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙකුට විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුලත් වීමට හැකියාව ලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත. එමෙන්ම, වසරකදී වෛද්‍ය විද්‍යාල වලට බඳවාගන්නා සිසුන් ගණන ආසන්න වශයෙන් 1325 ක් පමණ වන බැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළු වන සෑම සිසුන් 5 දෙනෙක් ගෙන් එක් අයෙක් වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයෙක් වේ. මෙම කරුණු සලකා බලන විට, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමතුන්ගෙන් 6.3% කට පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකියාව ලැබේ.
සැබැවින්ම, විශ්ව විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට පවතින අවස්ථා සීමා වී ඇත්තේ, ජීව විද්‍යා අංශයට වඩා කළා අංශය තුළය. මෙතරම් විශාල සිසුන් සංඛ්යාවක් කළා අංශය තෝරාගන්නේ, ශ්‍රී ලංකාව තුළ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් අධ්‍යාපනය ලබාගත හැකි පාසල් ගණන සහ පහසුකම් අඩුවීම හේතුවෙනි.
වසරකදී උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව පිළිබඳව මදක් සලකා බලමු. වසරකදී ජීව විද්‍යා අංශයෙන් B සාමාර්ථ 3 ක් හෝ එයට වැඩි ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාව 2388 ක් පමණ වේ. එනම්, මෙම සංඛ්‍යාවෙන් ආසන්න වශයෙන් 55% ක් පමණ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලබයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් A 3 ක් ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන්, ඉතාම ස්වල්ප දෙනෙකුට හැර අන් සියළු දෙනාට වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට හැකිවේ. එබැවින්, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලබාගන්නා සිසුන්ගෙන් විශාල ප්‍රතිශතයකට වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා පිවිසීමට අවස්ථාව ලැබේ. සැබැවින්ම, අනෙක් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාළා වලට ඇතුළු වන්නේ ආසන්න වශයෙන් 700 ක් පමණි. ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාල වල ඇතැම් සෞඛ්‍යය ආශ්‍රිත උපාධි පාඨමාලා වලට සිසුන් ඇතුළත් වන්නේ නැති තරම්ය. මෙසේ සලකා බලන විට, ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලබාගැනීමට පවතින අවස්ථා දැඩිව සීමාවීමක් දක්නට නොලැබෙන බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ලෝකයේ දියුණු රටවල ශ්‍රී ලංකාවටත් වඩා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා සීමිත වේ. අපේ අධ්‍යාපන ක්‍රමයට සමාන අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානියේ (United Kingdom) වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ලැබීමට ඇති අවස්ථා කෙබඳු දැයි මදක් විමසා බලමු. එක්සත් රාජධානිය තුළ වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීම සඳහා අවම සුදුසුකම වන්නේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීමය. උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අයගෙන් ද වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට වරම් ලැබෙන්නේ 5 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි. එක්සත් රාජධානියේ ඇති හොඳම විශ්ව විද්යාලයක් වන ඔක්ස්ෆර්ඩ් සරසවියෙන් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට ඇතුළු විය හැක්කේ උසස් පෙළ A සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගත් අය 17 දෙනෙකුගෙන් එක් අයෙකුට පමණි.
ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයේ හාවඩ් විශ්ව විද්‍යාලයේ වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීම සඳහා අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් පාඨමාළාව සඳහා තෝරාගන්නේ ආසන්න වශයෙන් 2% ක් (7000 කින් 165 ක්) පමණි. ඉන්දියාවේ පවතින All India Institute of Medical Sciences නැමැති වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළු වීමට අයදුම්පත් ඉදිරිපත් කරන අවම සුදුසුකම් ලැබූවන්ගෙන් 0.08% කට පමණක් වෛද්‍ය විද්‍යාව හැදෑරීමට වාසනාව (90,000 කින් 72 කට) ලැබේ. එසේ නම්, ලෝකයේ අනෙක් රටවල් සැලකූ විට, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයට පිවිසීමට ඇති අවස්ථා ශ්‍රී ලංකාවටත් වඩා සීමාසහිත සහ තරඟකාරී බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
උසස් පෙළ විභාගය සුදුස්සන් තෝරාගැනීම සඳහා දුර්වල ක්‍රමවේදයක්ද?
දැනට සිදුකර ඇති පර්යේෂණ වලින්, ශ්‍රී ලංකාවේ ජීව විද්‍යා අංශයේ උසස් පෙළ ප්‍රශ්න ගුණාත්මක බවින් ඉහළ මට්ටමක පවතින බව පෙන්වා දී ඇත. බුද්ධිමය හැකියාව (Cognitive ability) මැන බැලීම සඳහා යම් ප්‍රශ්න පත්‍රයක් කොතරම් සමත්ද යන්න සෙවීමට එහි අසීරුතා දර්ශකය (Difficulty index) නම් අගයක් ගණනය කරනු ලැබේ. උදාහරණයක් වශයෙන්, 2015 ජීව විද්‍යාව බහුවරණ ප්‍රශ්න පත්‍රයේ 90% කටත් වඩා ප්‍රශ්න මෙම දර්ශකයේ නිර්දේශ කරන පරාසය තුළ පවතින බව සොයාගෙන ඇත.
එමෙන්ම, උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයේ විෂය නිර්දේශයෙන් සහ විභාගයෙන් පුළුල් පරාසයක විෂය ක්ෂේත්‍රයක් ආවරණය වන බවද පර්යේෂණ වලින් තහවුරු වී ඇත. විශේෂයෙන්ම, මෙම විෂය නිර්දේශය තුළින් වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී ඉගෙනගන්නා විෂයයන් ගණනාවක මූලික කරුණු ආවරණය වේ. එමෙන්ම, ජීව විද්‍යා අංශයෙන් උසස් පෙළ සමත් වීම සඳහා ඉහළ කැපකිරීමක් සහ අධිෂ්ඨාන ශක්තියක් අවශ්‍ය වේ. එයද, අනාගත වෛද්‍යවරයෙකු සඳහා තිබිය යුතු ගුණාංගයන් ලෙස දැක්විය හැක.
ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින අධ්‍යාපන ක්‍රමයට බොහෝදුරට සමාන අධ්‍යාපන ක්‍රමයක් පවතින එක්සත් රාජධානිය තුළ සිදුකරන ලද පර්යේෂණ වලින් හෙලිවී ඇත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා විභාගයේ ප්‍රතිඵල සමග වෛද්‍ය පීඨයකදී සිසුවෙකු දක්වන කුසලතාවය සමානුපාතික වන බවයි. එනම්, ඉහළ කුසලතා ඇති ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙකු බිහිකිරීම සඳහා තෝරාගත යුත්තේ උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ඇති සිසුන් බව ද ඔබට අවබෝධ වනු ඇත.
සැමට සාධාරණය ඉටුවන ඇතුළත් කරගැනීමේ ක්‍රියාවලියක් ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය තුළ පවතිනවාද?
උසස් අධ්‍යාපනය ලැබීමට යමෙකුට ඇති අයිතිය සාධක දෙකක් මත රඳා පැවතිය යුතු බව ලෝක මානව හිමිකම් ප්‍රකාශනයේ (Universal Declaration of Human Rights) 26.1 වගන්තියෙහි සඳහන් වේ. එම සාධක දෙක කුසලතාවය සහ සමානාත්මතාවය වේ. ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීමේ ක්‍රමවේදය ඉහත කරුණු සමග කොතරම් ගැලපෙනවා දැයි මදක් විමසා බලමු.
උසස් පෙළ විභාගයේ ප්‍රතිඵල අනුව දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට විශ්ව විද්‍යාල වලට තෝරාගැනීම ඇතැම් අයගේ විවේචනයට ලක්වීම රහසක් නොවේ. මෙම ක්‍රමයේ යම් යම් අඩුපාඩු පැවතියත්, බොහෝදුරට සමානාත්මතාවය රැකදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව පවතී. විශ්ව විද්‍යාලයට ඇතුළත් කරගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 40% ක් උසස් පෙළ විභාගයේ සමස්ථ ලංකා ප්‍රතිඵල අනුව ද, 55% ක් දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ද, ඉතිරි 5% අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලින් ද තෝරාගැනීම දැනට පවත්නා ක්‍රමයයි. දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයේදී විශ්ව විද්‍යාලයට තෝරාගන්නා සිසුන් සංඛ්‍යාවෙන් 55% ක් එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයේ ජනගහණ අනුපාතය අනුව බඳවාගැනීම සිදුවේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ විශ්ව විද්‍යාල වලට සිසුන් බඳවාගැනීමේදී සමස්ථ ලංකා කුසලතාවය මත පදනම්ව පමණක් සිසුන් බඳවාගන්නේ යැයි මොහොතකට සිතමු. එවිට, මන්නාරම, මුලතිවු, මොණරාගල වැනි දිස්ත්‍රික්ක වලින් එකඳු සිසුවෙක් වත් වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු නොවේ. එසේ නම්, ශ්‍රී ලංකාවේ අඩු පහසුකම් පවතින දිස්ත්‍රික්ක වලට පවා යම් සමානාත්මතාවයක් ලබාදීමට දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට හැකියාව ලැබී තිබෙනවා නොවේද? තවද, දිස්ත්‍රික් කෝටා ක්‍රමයට ඇතුළු වන වෛද්‍ය සිසුන්ගේ උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල දිස්ත්‍රික්කයෙන් දිස්ත්‍රික්කයට වෙනස් වුවද, වෛද්‍ය විද්‍යාලයේදී සමාන පහසුකම් ඇතිව ඉගෙනගන්නා විට ඔවුන්ගේ කුසලතාවයන් බොහෝදුරට සමාන බව ද පෙනී යන කාරණයකි.
වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට සිසුන් ඇතුළත් කරගැනීම සඳහා සුදුසු ක්‍රමවේදය කුමක්ද?
විශ්ව විද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව දක්වන පරිදි උසස් පෙළ විභාගය සමත් වූවා යැයි සැලකීමට අවශ්‍ය වන අවම සුදුසුකම වන S සාමාර්ථ 3 ක් ලබාගැනීම, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළත් වීමට සුදුසුකමක් ලෙස සැලකීමට හැකියාව තිබෙනවාද? මෙය අතීතයේදී නම් නිවැරදි විය හැකි සංකල්පයකි. නමුත්, වර්තමානයේදී සිසුන් ලබාගන්නා උසස් පෙළ ප්‍රතිඵල සහ ඔවුන්ගේ හැකියාවන් වසරින් වසරට වැඩිදියුණු වන බව පෙනේ. එක් එක් දිස්ත්‍රික්කයන්ගේ අවම කුසලතාවයන් ද වසරින් වසර ඉහළ යන බව පෙනේ. මෙය කුසලතා උද්ධමනය (Grade inflation) ලෙස හැඳින්වේ. එමනිසා, වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීම සඳහා අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම S සාමාර්ථ 3 ක් හෝ C සාමාර්ථ 3 ක් කිරීම තවදුරටත් වළංගු සංකල්පයක් නොවන බව කිව හැක. කුසලතා උද්ධමනයට සමානුපාතිකව වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළුවීමට අවශ්‍ය අවම සුදුසුකම නිර්ණය කිරීම කාලීන අවශ්‍යතාවයක් බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ශ්‍රී ලංකාවට නුසුදුසු වන්නේ ඇයි?
සැබැවින්ම, ශ්‍රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සුදුසුද සහ එහි අවශ්‍යතාවයක් තිබේද යන්න සලකා බැලිය යුතුය. ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයේ පවතින වෙනත් රටවල් අතරින් සුවිශේෂී තැනක් අයත්කර ගැනීමට හේතුවී ඇත්තේ, රටට මහඟු දායාදයන් දෙකක් වූ නිදහස් අධ්‍යාපනය සහ නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවය බවට කිසිඳු විවාදයක් නොමැත. සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය මැනීමට භාවිතා කරන ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ දර්ශක අනුව දකුණු ආසියාවේ පළමු ස්ථානය සහ ලෝකයේම රටවල් 190 ක් අතරින් 76 වන ස්ථානය අයත්කරගෙන සිටින්නේ ශ්‍රී ලංකාවයි. එනමුත්, ශ්‍රී ලංකාවට අවශ්‍ය වෛද්‍යවරුන් බිහිකරන්නේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 8 ක් මගින් පමණි. අපේ අසල්වැසි ඉන්දියාවේ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල 217 ක් සහ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල 249 ක් පවතී. නමුත්, සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය නිර්ණය කරන දර්ශක වලට අනුව ඉන්දියාවට අයත්ව ඇත්තේ දකුණු ආසියාවේ තුන්වන ස්ථානය සහ ලෝකයෙන් 112 වන ස්ථානයයි. එසේ නම්, අප කලයුත්තේ ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින ගුණාත්මක නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමය රැකගැනීම නොවේද? එහි අඩුපාඩු ඇත්නම්, ඒවා නිවැරදි කරගනිමින් තවත් ගුණාත්මකභාවය වැඩිදියුණු කරගැනීමට කටයුතු කරගැනීම නොවේද?
ශ්‍රී ලංකාව තුළ වෛද්‍යවරුන්ගේ දැඩි හිඟයක් පවතිනවාද?
දැනට ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වූ වෛද්‍යවරුන් 25,600 ක් පමණ සෞඛ්‍ය ක්ෂේත්රයේ සේවය කරන අතර, එයින් 70% ක් පමණ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යාංශය යටතේ සේවය කරයි. එමනිසා, ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහණයෙන් පුද්ගලයන් 1000 කට එක් වෛද්‍යවරයෙක් බැගින් ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් ද රටක පැවතිය යුතු වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතයක් පිළිබඳව ප්‍රකාශයට පත්කර නැත. නමුත්, යම් රටක පැවතිය යුතු සහ පවතින වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය සාධක කිහිපයක් මත රඳා පවතී. ඒවා නම්:
- රටේ පවතින සෞඛ්‍ය සේවා පද්ධතියේ ස්වභාවය සහ එහි කාර්ය මණ්ඩලය වැඩිකිරීමට ඇති හැකියාව
- රටේ පවතින ආර්ථිකය සහ ආර්ථික වර්ධන වේගය
- රටේ පවතින රෝග වල ස්වභාවය
එමෙන්ම, වසරකට නව වෛද්‍යවරුන් 1500 බැගින් ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වීම එනම්, සෞඛ්‍ය සේවයට එකතු වීම සිදුවේ. එමනිසා, තව වසර 5 කින් පමණ ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ ලියාපදිංචි වී සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන 35,000 ට ආසන්න වනු ඇත. වසර 2020 දී, වෛද්‍ය-ජනගහණ අනුපාතය පුදගලයන් දහසකට 1.6 ක් වනු ඇතැයි අනුමාන කෙරේ.
අනාගතයේදී මෙවැනි වෛද්‍යවරුන් සංඛ්යාවක් ශ්‍රී ලංකාවේ සෞඛ්‍ය සේවාවට අන්තර්ග්‍රහණය කරගැනීම සිතන තරම් පහසු දෙයක් නොවනු ඇත. මක්නිසාද, රටේ වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාව වැඩිවන වේගයට සාපේක්ෂව සෞඛ්‍ය සේවයේ භෞතික සම්පත් සහ අනෙකුත් යටිතළ පහසුකම් වර්ධනය වන්නේ ඉතා සෙමිනි. එමෙන්ම, ශ්‍රී ලංකාවේ දළ ජාතික නිෂ්පාදනය වර්ධනය වීමද එතරම් සතුටුදායක මට්ටමක නොපවතින අතර, දැනට දළ ජාතික නිෂපාදනයෙන් සෞඛ්‍යයට වෙන්කරන්නේ 3.5% ක් පමණි.
වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර සිටීමෙන් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය වැඩිවෙනවාද?
සෞඛ්‍ය සේවයේ කාර්ය මණ්ඩල ව්‍යුහය මදක් සංකීර්ණ වී ඇති සෙයක් පෙනේ. වෛද්‍යවරුන්, හෙදියන්, භෞත චිකිත්සකයන් වැනි සේවා ගණ අතර අනුපාතය නිසි ප්‍රමාණයට වඩා වෙනස් ව පවතී. දැනටත් එක් වෛද්‍යවරයෙකුට සිටින්නේ හෙදියන් දෙදෙනෙකු බැගින්ය. එය ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ අනුමත අගයට වඩා බෙහෙවින් අඩු අගයකි. ඒ අනුව, වෛද්‍යවරුන්ට සාපේක්ෂව හෙද කාර්ය මණ්ඩලයේ සහ අනෙකුත් සම සෞඛ්‍ය සේවා ගණ වල විශාල හිඟයක් පවතී. එමනිසා, දැනට සිටින වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව අනෙකුත් සෞඛ්‍ය කාර්ය මණ්ඩලය වැඩිකරගැනීම සැලකිල්ලට ගතයුතු කාරණයක් වී හමාරය. සෞඛ්‍ය සේවය වැඩිදියුණු කලයුත්තේ සමස්ථයක් වශයෙන් ගෙන මිස, වෛද්‍යවරුන් සංඛ්‍යාව පමණක් ඉහළ දැමීමෙන් නොවේ.
2015 වසරේදී ශ්‍රී ලංකාවේ දිස්ත්‍රික්ක කිහිපයක ජනගහණයේ පුද්ගලයන් 1000 කට සිටින වෛද්‍යවරුන් ගණන පහතින් දක්වා ඇත.
ඒ අනුව, සෞඛ්‍ය සේවයේ සිටින වෛද්‍යවරුන්ගේ සංඛ්‍යාවට සාපේක්ෂව, රට පුරා වෛද්‍යවරුන්ගේ ව්‍යාප්තිය ගැටළුවක් වී ඇති බව ඔබට වැටහෙනු ඇත.
අනෙකුත් ක්ෂේත්‍ර පෞද්ගලිකකරණයට ලක්වන පමණින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය විය යුතුද?
පෞද්ගලිකකරණය යනු ලෝකයේ නවතම ප්‍රවණතාවය නොවේ. බොහොමයක් සංවර්ධිත රටවල් සහ සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවල් ක්‍රමයෙන් පෞද්ගලික අධ්‍යාපනය, නිදහස් අධ්‍යාපනයට පරිවර්තනය කිරීම නවතම ප්‍රවණතාවය බවට පත්වෙමින් පවතී. ක්‍රමයෙන් අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය වීමේදී ඇතිවන තරඟකාරීත්වයත් සමග එහි ගුණාත්මකභාවය රඳවාගැනීම සිදු නොවන අතර, අසල්වැසි ඉන්දියාව වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීම නිසා සිදුකරගෙන ඇති අනර්ථය එයට හොඳම නිදසුනකි.
සැබැවින්ම, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යන්න අනෙක් පාඨමාළා වලින් හාත්පසින්ම වෙනස් දෙයකි. එය ගණුදෙනු කරන්නේ මිනිස් ජීවිත සහ මරණය සමගය. වෛද්‍යවරයෙකුට රෝගියෙකුගේ ජීවිතය සම්බන්ධව වගකීමෙන් යුතුව තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථා එමටය. ඇතැම් විටෙක, වෛද්‍යවරයෙකුට කිසිඳු පුද්ගලයෙකුගේ අධීක්ෂණයකින් තොරව තනිවම තීරණ ගැනීමට සිදුවන අවස්ථාද දක්නට ලැබේ. එමනිසා, එහි ගුණාත්මකභාවය රඳාපැවතීම සඳහා උසස් සායනික පුහුණුවක්, න්‍යාය දැනුමක්, සහ ඉහළ කුසලතාවයක් අවශ්‍ය වේ. එබැවින්, වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය යනු සංකීර්ණ ක්‍රියාදාමයක් වන අතර, එහි සායනික පුහුණුවෙන් 95% ක් පමණ සිදුවන්නේ රජයේ රෝහල් වල වාට්ටු තුළදීය. එමෙන්ම, ශ්‍රී ලංකා සෞඛ්‍ය සේවාවේ ඉතාම වැදගත් අංගයක් වන රෝග වැළැක්වීමේ සත්කාර (Preventive healthcare) මුළුමනින්ම පාහේ සිදුවන්නේ රාජ්‍ය සෞඛ්‍ය ආයතන හරහා පමණි. පෞද්ගලික ව්‍යාපාරයකට, පුද්ගලයෙකුට, හෝ පෞද්ගලික ආයතනයකට එසේ ඉහළ මට්ටමක ගුණාත්මකභාවයක් පවත්වා ගැනීම ඉතාම අපහසුය. පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සැලකීමේදී, ඉහළ ලාභයක් සහ ඉහළ ගුණාත්මකභාවය යන දෙකම එකවර පවත්වා ගත නොහැක. මක්නිසාද, ඉන් එකක තත්ත්වය ඉහළට යනවිට අනෙක පහත් තත්ත්වයකට ඇදවැටීම නිතැතින්ම සිදුවන දෙයකි.
ලෝකයේ මානව සංවර්ධන දර්ශකය (Human development index) ඉහළ අගයක් ගන්නා ජර්මනිය, නෝර්වේ, ස්වීඩනය, ඩෙන්මාර්කය, ඕස්ට්‍රියාව, ෆින්ලන්තය, ප්‍රංශය, ස්පාඤ්ඤය වැනි රටවල පවතින එක් ගුණාංගයක් වන්නේ නිදහස් අධ්‍යාපනයයි. පහත සඳහන් රටවල් සෞඛ්‍ය සේවයේ ගුණාත්මකභාවය අනුව ලෝකයේ අයත්කරගෙන සිටින ස්ථානයන් සහ එහි පවතින පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල සංඛ්‍යාවන් මදක් සසඳා බලන්න.
ඉහත රටවල් වල පවතින අතලොස්සක් වන රාජ්‍ය නොවන වෛද්‍ය විද්‍යාල සියල්ල පෞද්ගලික ඒවා නොවන අතර, භාරකාර මණ්ඩලයක් මගින් පාලනය වන, ලාභ නොලබන පුණ්‍ය ආයතන ලෙස ක්‍රියාත්මක වේ.
පහත සඳහන් දකුණු ආසියානු රටවල් හතර තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල විශාල ප්‍රමාණයක් පවතින අතර, ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ ශ්‍රේණිගත කිරීම අනුව ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන් ලෝකයේ අයත් කරගෙන සිටින ස්ථාන මදක් සසඳා බලන්න. වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමෙන් ඔවුන්ගේ සෞඛ්‍ය සේවාවන්ට අයත්ව ඇති ඉරණම ඔබට මනාව වැටහෙනු ඇත.
සැබැවින්ම, ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්‍රමිතිය සහ නිර්දේශිත අවම ගුණාංග පිළිබඳ විශ්වාසනීය තොරතුරු නොමැති තරම්ය. එමෙන්ම, පෞද්ගලික උසස් අධ්‍යාපනයේ ප්‍රමිතිය ආරක්ෂා කිරීම සහ නිර්ණය කිරීම සඳහා සාර්ථක යාන්ත්‍රණයක් ශ්‍රී ලංකාව තුළ ඇති බවක් නොපෙනේ. ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, ලෝකයේ ඉහළ පෙලේ වෛද්‍ය විද්‍යාල වල ශාඛාවන් ශ්‍රී ලංකාවේ විවෘත කල පමණින් පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය දියුණු වේද? ඔවුන්ගේ මව් විශ්ව විද්‍යාලයේ පවතින ප්‍රමිතිය, එයට අනුබද්ධ මෙරට පවතින ශාඛාවේද එලෙසම පවතින බවට කිසිඳු සහතිකයක් කිසිවෙකුට දිය නොහැක.
එමෙන්ම, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක ප්‍රමිතිය පවත්වා ගැනීමට තවත් බාධාවක් වන්නේ ඉහළ සුදුසුකම් ඇති ගුණාත්මක සිසුන් බඳවාගැනීමට ඇති අපහසුතාවයයි. උසස් පෙළ ජීව විද්‍යා අංශයෙන් ඉහළ ප්‍රතිඵල ලැබ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාලයකට ඇතුළු වීමට සුදුසුකම් නොලබන සෑම සිසුවෙකුටම පෞද්ගලිකව වෛද්‍ය උපාධියක් ලබාගැනීමට තරමේ ආර්ථික තත්ත්වයක් නොමැත. එමනිසා, පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි ලබාදෙන ආයතනයකට ප්‍රමාණවත් තරමේ ආර්ථික ශක්තියක් ඇති සිසුන් පමණක් තෝරාගැනීමට සිදුවේ. එහිදී, පෞදගලික වෛද්‍ය උපාධියක් ලැබීමට අවශ්‍ය අවම උසස් පෙළ සුදුසුකම සැලකිය යුතු ලෙස පහත දැමීමට අදාළ ආයතනයට සිදුවේ.
ශ්‍රී ලංකාවේ පවතින දේශපාලනික සහ පරිපාලනමය පසුබිමේ පවතින දූෂණ, අතපෙවීම්, සහ බලපෑම් කිරීම් හමුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයක ප්‍රමිතියට සිදුවන බලපෑම කෙසේ වේදැයි ඔබට වැටහෙනු ඇත. අධ්‍යාපනය පෞද්ගලිකකරණය කිරීමට අසල්වැසි ඉන්දියාව ගත් අදූරදර්ශී තීරණය හේතුවෙන් එරටට අත්වී ඇති ඉරණම මදක් විමසා බැලීමෙන් එය මනාව වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් වේද?
ඇතැම් අය පවසන ආකාරයට, පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකයට ශක්තියක් විය හැක. මෙය සත්‍යයක් යැයි ඔබ සිතනවාද? සමහර දේශපාලකයන් සහ විද්වතුන්, වෛද්‍යවරුන් වැඩිපුර නිෂ්පාදනය කර පිටරට යැවීමෙන් විශාල විදේශ විනිමයක් ඉපැයීමට හැකියාව ඇතැයි මතයක් ප්‍රචාරය කරමින් සිටියි. සැබැවින්ම, ගුණාත්මක වෛද්‍යවරයෙක් බිහිකිරීම යනු විශාල පිරිවැයක් දැරීමට සිදුවන ක්‍රියාවලියකි. එමනිසා, වෛද්‍යවරුන් හුදෙක් පිටරට යැවීමෙන් පමණක් විදේශ විනිමය ඉපැයීමට බලාපොරොත්තු වීම එතරම් සාර්ථක වියහැකි ක්‍රියාවලියක් නොවේ. එවැනි ක්‍රියාවලියකින් සිදුවිය හැකි තවත් අනර්ථයක් වන්නේ බුද්ධි ගලනය (Brain drain) හෙවත්, රටේ බුද්ධිමතුන් විදේශයන්ට ඇදීයාම ය. දැනට, විදේශ රටවල සේවය කරන වෛද්‍යවරුන් සැලකූ කල ඔවුන් උපයන ආදායමට සාපේක්ෂව ශ්‍රී ලංකාවට ලැබෙන විදේශ විනිමය ඉතාම අල්ප මට්ටමක පවතින බැවින්, වෛද්‍යවරුන් පිටරට යැවීම ආර්ථික වශයෙන් ලාභදායී ක්‍රමවේදයක් ලෙස සැලකිය නොහැක.
ශ්‍රී ලංකාව තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ආරම්භ කිරීම, රටේ මුදල් විදේශයන්ට ඇදීයාම වැළැක්වීමට හොඳ පිළියමක් බව ඇතැම් ව්‍යාපාරිකයන්ගේ, විද්වතුන්ගේ, සහ ඇතැම් දේශපාලකයන්ගේ මතයයි. නමුත්, ගෝලීයකරණය වීම තුළ පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අනිවාර්ය අංගයක් වී හමාරය. තවද, එසේ සිදුවීම සඳහා හේතුවන තවත් සාධක ගණනාවකට පිළිතුරු, රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය ස්ථාපිත කිරීමෙන් නොලැබේ. රටක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල පිහිටුවීමෙන් වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා විදේශගත වීම අඩුකරගත හැකිබවට උපකල්පනය කිරීම නිවැරදි නොවන බවට හොඳම උදාහරණය ඉන්දියාවයි. ඉන්දියාව යනු ලෝකයේ වැඩිම පෞද්ගලික සහ රාජ්‍ය වෛද්‍ය විද්‍යාල පවතින රටයි. නමුත්, ලෝකයේ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය සඳහා වැඩිම සිසුන් සංඛ්යාවක් විදේශගත වන රට වන්නේ ද ඉන්දියාවයි. එය ලෝකයේ හොඳම වෛද්‍ය විද්‍යාල වල සිටින ඉන්දියානු ශිෂ්‍යයන්ගේ ප්‍රතිශතය සලකා බැලීමෙන් වටහාගත හැක.
පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල බිහිකිරීමෙන් විදේශ සිසුන් ආකර්ශණය කරගෙන විදේශ විනිමය ඉපැයීමට හැකි බව, සමාජයේ පවතින තවත් මතයකි. විදෙස් සිසුන් යම් රටකට ආකර්ශණය වීම සඳහා සාධක ගණනාවක් බලපාන බව පෙනේ. එනම්:
- රටක පවතින තත්ත්වය සහ පහසුකම්
- අදාළ උපාධියට ලෝකයේ පවතින පිළිගැනීම
- වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ ස්ථාවරත්වය
- උපාධිය ලබාගැනීමට අවශ්‍ය පිරිවැය
සැබැවින්ම, ශ්‍රී ලංකාවට පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල අවශ්‍යද? බුද්ධිමත්ව මදක් සිතන්න.
මහාචාර්ය ඉන්දික කරුණාතිලක
MBBS (Colombo), DDMedEd (Dundee), MMedEd (Dundee), FHEA (UK), FCGPSL (Hon)
වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය පිළිබඳ මහාචාර්ය
වෛද්‍ය අධ්‍යාපන දෙපාර්තමේන්තුව
වෛද්‍ය පීඨය – කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලය
සටහන: වෛද්‍ය නාලක ප්‍රියන්ත
Wednesday, June 21, 2017
සරසවි සිසුන්ට එල්ල කළ ම්ලේච්ඡ ප්‍රහාරය හෙලා දකිමු!
"නිදහස් අධ්‍යාපනය හා නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවාව රැකගනිමු " යන්න ප්‍රමුඛ සටන් පාඨය කර ගනිමින් නෙවිල් ප්‍රනාන්දුගේ සයිටම් හොර උපාධි කඩයට එරෙහිව අන්තර් විශ්ව විද්‍යාල ශිෂ්‍ය බල මණ්ඩලයේ හා වෛද්‍ය ශිෂ්‍ය ක්‍රියාකාරි කමි‍ටුවේ මෙහෙයවීමෙන් දිවයිනේ සියලු විශ්ව විද්‍යාලවල සිසු සිසුවියන්ගේ සහභාගිත්වයෙන් අද දින ( ජූනි 21 ) පැවත්වූ පා ගමනට ඊනියා යහපාලන ආණ්ඩුව විසින් පොලිසිය හා විශේෂ කාර්ය බලකාය යොදවා කළ ම්ලේච්ඡ හා නින්දිත පහරදීම "නිදහස් අධ්‍යාපනය උදෙසා වෘත්තියවේදින්" දැඩි පිළිකුලෙන් යුතුව හෙලා දකියි.
පොලිසිය, විශේෂ කාර්ය බලකාය හා කැරළි මර්ධන හමුදා යොදවමින් නිරායුධ සිසුන්ට එල්ල කළ බැටන් හා අධි පීඩන ජල ප්‍රහාර වලින් සිසු සිසුවියන් සියයකට ආසන්න ප්‍රමාණයක් තුවාල ලැබූ අතර ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ස්ථාපිත කිරීමට යැයි කියමින් බලයට පැමිණි යහපාලක නඩය විසින් කරනු ලබන මෙම ම්ලේච්ඡ ප්‍රහාර තුලින් යලි යලිත් ඉස්මතු වෙන්නේ ජනතාවගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රීය අයිතිවාසිකම් කෙරෙහි පාලකයින් දක්වන තුච්ඡ ආකල්පයයි.බැටන් ප්‍රහාර, කඳුලු ගෑස් හෝ වෙඩි උණ්ඩ වලින් ජනතාවගේ සාධාරණ අරගල මර්ධනය කිරීමට ආණ්ඩුව සිතන්නේ නම් එය බරපතල වරද්දාගැනීමක් බව අප ආණ්ඩුවට මතක් කර දෙමු.
මෙරට පොදු ජනතාවට ඉතුරුව ඇති එකම වත්කම වන නිදහස් අධ්‍යාපනය හා නිදහස් සෞඛ්‍යයට තර්ජනයක් එල්ලවන විට එයට එරෙහිව සෑම විටම පෙරමුණ ගනිමින් සටන් කළේ ලාංකීය ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය වන අතර වර්තමානයේ ද අධ්‍යාපනය මුදලට විකිණීමට එරෙහිව ඔවුන් කරගෙන යනු ලබන අරගලයට නිදහස් අධ්‍යාපනයේ ඵල ලැබූ වෘත්තීයවේදින් වන අපගේ සහෝදරාත්මක සහයෝගය පිළිගන්වන අතර සැම විටම ඔවුන් හා එක් වෙමින් මෙම අරගලය ජයග්‍රහණය කරා මෙහෙයවීමට අපගේ උපරිම සහයෝගය ලබා දෙන බවද මෙයින් ප්‍රකාශ කර සිටිමු.
මේ අවස්ථාවේදි ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය අරගලය තුල හුදකලා නොකර ,ඔවුන් වටා එක්වෙමින් ,ඔවුන්ට ලබා දිය යුතු ධෛර්ය හා සහය ලබා දීම සියලු ලාංකීය වෘත්තිකයන්ගේ , නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ඵල ලැබූ සියලු වෘත්තිකයන්ගේ හා සියලු ශ්‍රී ලාංකික ජනතාවගේ වගකීම වන බවද අප අවධාරණය කර සිටිමු.එසේම මෙම තීරණාත්මක අවස්ථාවේදී විවිධ අභූත හේතු දක්වමින් අරගලයෙන් පලා යාමට උත්සාහ නොකර අප භුක්ති විඳි නිදහස් අධ්‍යාපනය රටේ මතු පරම්පරාවන්ටත් උරුම කර දීමේ මෙම අරගලය ශක්තිමත් කිරීමට එක් වන මෙන් අප සියලු දෙනාගෙන්ම ඉල්ලා සිටිමු.
සයිටම් වෙද කඩය අහෝසි කරනු
නිදහස් අධ්‍යාපනය සුරකිනු.
------නිදහස් අධ්‍යාපනය උදෙසා වෘත්තියවේදින්-----
Saturday, June 17, 2017
සයිටම්; වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයේ අනාගත ව්‍යසනය
ඕනෑම රටක ස්ථාපිත වෛද්‍ය සභාවක්‌, වෛද්‍ය විද්‍යාලයක තිබිය යුතු යෑයි සම්මත කර ගත් අවම ප්‍රමිතිය නොපවතින්නේ නම් රාජ්‍ය හෝ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් ලියාපදිංචි කිරීම තරයේම ප්‍රතික්‍ෂේප කරනු ලැබේ. වර්තමාන ජනාධිපති මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහතා සෞඛ්‍ය ඇමැතිව සිටි කාල පරිච්ඡේදයේදී වෛද්‍ය සභාවේ මෙම මතයට හිස නමමින් "සයිටම්" හි අඩුපාඩු සොයා බැලීමට පංච පුද්ගල කමිටුවක්‌ පත් කරන ලද අතර ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවද මහාචාර්ය රිෂ්වි ෂෙරීෆ් මහතා ඇතුළු කමිටුව පත් කිරීමට පියවර ගත්තේය. මෙම කමිටු වාර්තා දෙක මඟින්ම ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ මතය එක හෙළාම සහතික කරන ලද අතර මහාචාර්ය රිෂ්වි ෂෙරීෆ් මහතාගේ කමිටු වාර්තාව මින් ඉතා වැදගත් වාර්තාවක්‌ ලෙස සැළකිය හැක. "සයිටම්" සම්බන්ධයෙන් තීන්දු තීරණ ගන්නා ඕනෑම අයකු මෙම වාර්තාව මැනවින් අධ්‍යයනය කළ යුතුය. ශ්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාව, රජයේ වෛද්‍යවරුන් සහ වෛද්‍ය පීඨ ශීෂ්‍යයන් සමාජයට දැනෙන තරමින් නොවූවත් වරින් වර පත්වූ සෞඛ්‍ය අමාත්‍යවරුන් සම`ග මෙම ගැටලුව විසඳා ගැනීමට ඔවුන්ගේ පාර්ශවයෙන් කළ හැකිව තිබූ සෑම දෙයක්‌ම කරමින් පසුවූහ. කෙසේ නමුත් වර්තමානය වන විට මෙම ගැටලුව අධිකරණය දක්වා යැම තුළ 2010 වසරේ පටන් ඉහත පාර්ශව නිහඬව ගෙන ගිය මෙම සටනට අලුත් මුහුණුවරක්‌ සහ උද්වේගකාරී බවක් ලැබී තිබේ. මන්ද අධිකරණයකින් ලැබෙන තීන්දුව තීරණාත්මක වන බැවිනි. මේ ප්‍රශ්නය විසඳා ගැනීමට ඔවුන් සැබවින්ම 2010 වසරේ සිට කටයුතු කරමින් සිටි ආකාරය නොදන්නා බොහෝ පිරිසක් වටහා ගෙන ඇත්තේ එදා නිශ්ශබ්දව සිට අද හදිසියේම මෙම සටනට උරදී ඇති බවකි. නමුත් සත්‍යය එය නොවේ.
මෙම අර්බුදයේදී අති විශාල කැප කිරීමක්‌ කරනු ලබන්නේ රජයේ වෛද්‍ය පීඨවල ඉගෙනුම ලබන ශිෂ්‍යයන්ය. රාජ්‍ය වෛද්‍ය පීඨවල ඉගෙනුම ලබන ශිෂ්‍යයන් මධ්‍යම පන්තිය හෝ ඊට අඩු පන්තියක්‌ නියෝජනය කරන දරුවන්ය. තවත් ආකාරයට කියනවා නම් කුඩාකල පටන් තම දෙමාපියන්ගේ දුක දැන හඳුනාගෙන ඒ නිසාම වැර වීරිය දරමින් අධ්‍යාපනය හදාරා කුසලතාවය මතම වෛද්‍ය පීඨයට පැමිණි දරු දැරියන් පිරිසකි. ඔවුන් වෛද්‍ය පීඨයට පැමිණි පසු අවබෝධ කර ගන්නා කාරණයක් තිබේ. එනම් තමා වැනි දරුවකුට මෙවැනි තැනකට ඒමට හැකි වූයේ මෙරටේ තවමත් සුරැකිව පවතින නිදහස් අධ්‍යාපනයට පිං සිදු වන්නට බවයි. ඔවුන් අවබෝධ කර ගන්නා නිදහස් අධ්‍යාපනය "සයිටම්" පාර්ශවයේ සිටගෙන සිටිනා දේශපාලඥයන් ව්‍යාජ ලෙස විග්‍රහ කරන නිදහස් අධ්‍යාපනය නොවේ. තමා වෙනුවෙන් එතෙක්‌ සුරැකිව පැවැති එම නිදහස් අධ්‍යාපනය තවමත් පාසලකට ඇතුළත් නොවූ තම සහෝදර සහෝදරියන් වෙනුවෙන්ද ආරක්ෂා කර තැබීමට ඔවුන් තිරව අදිටන් කර ගැනීම සාධාරණය. සැබවින්ම ගත් විට අද රජයේ වෛද්‍ය පීඨවල පළමු වසරේ ඉගෙනුම ලබන ශිෂ්‍යයකුට වුවද තමාට රැකියාව හිමිකර ගැනීම වෙනුවෙන් "සයිටම්" අභියෝගයක්‌ නොවේ. එවැනි තත්ත්වයක් තුළ ඔවුන් මේසා කැපවීමක්‌ කරමින් සටන් කරනුයේ අනාගතයේ යම් දිනක වෛද්‍ය විද්‍යාලයට ඇතුළත් වීමට කුසලතාවය ඇති තම සහෝදර සහෝදරියන් වෙනුවෙන් බව ඉතා පැහැදිලිය.
වෛද්‍ය ක්ෂේත්රයේ විද්වතුන් මෙන්ම මෙරට බුද්ධිමතුන් ද ''සයිටම්''වලට එරෙහිව කරුණු කාරණා ඉදිරිපත් කළේ අද ඊයේ නොවේ. රජයේ වෛද්‍ය පීඨයකට හෝ රජයේ වෛද්‍ය වෘත්තියට කිසිදු සම්බන්ධයක්‌ නැති ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ දේශපාලන විද්‍යා අධ්‍යයනාංශයේ කථිකාචාර්ය අනුරුද්ධ ප්‍රදීප් කර්ණසූරිය මහතා රචිත "පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල විලාසිතාවය සහ යථාර්ථය" පොත තුළින් පොදුවේ පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයකින් රටකට වන අයහපත ගැනද එමෙන්ම "සයිටම්" හි වංචනික පටන්ගැන්මේ පටන් අද දක්වා එය රැකගැනීමට කරන වංචනික ප්‍රයෝගයන් ගැනද මැනවින් කරුණු දක්වා ඇත. ඔහුට අනුව,
"දියුණු රටවල ලාභ අපේaක්‍ෂිත පුද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ඇත්තෙන්ම නැති තරම් වන අතර, ඒවා දැකිය හැකි වන්නේ නීතියක්‌, ප්රමිතියක් හෝ වර්ධික අධ්‍යාපන ප්‍රතිපත්තියක්‌ නැති දුප්පත් රටවල් අතලොස්‌සකයි."
"ඉන්දියාවේ වෛද්‍ය විද්යාලයක් ආරම්භ කිරීම සහ පවත්වාගෙන යැම සම්බන්ධයෙන් වූ ඉතාමත්ම දීර්ඝ සහ විස්‌තරාත්මක කොන්දේසි මාලාවක්‌ සංග්‍රහ කොට නීති ගත කොට තිබියදීත්, එරට මේ වන විට පුද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල ක්‍රියාත්මක වෙමින් ඇත්තේ, ඒ සියලු නීතිමය විධිවිධානයන්ගෙන් සූක්‍ෂ්ම ලෙස රිංගමින් ඉතාමත්ම වංචනික ආකාරයෙන් බව ලෝකයේ කීර්තිමත් මාධ්‍ය ආයතන දෙකක් වන NDTV සහ රොයිටර්ස්‌ ආයතන ගවේෂනාත්මක වැඩසටහන් ගණනාවක් ම`ගින් සාක්‍ෂි සහිතවම පෙන්වා දී ඇත.''
"සයිටම්" ඇතුළුව තවත් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල මෙරට ස්ථාපිත කිරීම තුළ රජය පෙන්වා දෙන තරම් රටට ඵලදායීත්වයක්‌ හිමි නොවන බව බුද්ධිමතුන්ගේ අදහසයි. මෙරට ශිෂ්‍යයන් පිටරට නොගොස්‌ මෙරටම වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය හැදෑරීම තුළ පිටරටට ඇදී යන විදේශ මුදල් මෙරට රඳවා ගත හැකැයි මතයක් ඇති නමුත් හුදු සමාජ සේවයක්‌ මත නොව ලාබ ලැබීමේ පරමාර්ථයෙන් ආරම්භ කරන විදේශීය පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල එයින් ජනිත වන ලාභය එරටට රැගෙන යන තත්ත්වයක් තුළ සැබෑ ලෙසම මෙරටට සැළකිය යුතු විදේශ විනිමයක් ඉතුරු වෙයිද? යන පැනය විමසා සිටින ඔවුන් පහත සඳහන් කරුණු කෙරේ අවධානය යොමු කරති.
01. ''සයිටම්'' ආයතනය වැනි පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල වලින් ලබාදෙන ඉහළ වැටුප් සහ දීමනා මත රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලවල සිටින දක්‍ෂ කථිකාචාර්යවරුන් එම ආයතනවලට ඇදීයැම නොවැළැක්‌විය හැකි හේතුවක්‌ වන බැවින් තවදුරටත් රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාල පවත්වාගෙන යාමේ දැඩි අසීරුතාවක්‌ අනාගතයේදී ඇතිවනු ඇත. දැනගැනීමට ඇති පරිදි ජයවර්ධනපුර වෛද්‍ය පීඨයට පමණක් එවැනි දක්‍ෂ කථිකාචාර්යවරුන් මේ වන විට පහළොවක්‌ පමණ අහිමි වී තිබේ. නැඟෙනහිර සහ රජරට වෛද්‍ය පීඨවල දැනට පවතින ගුරු හි`ගය පියවනවා වෙනුවට ''සයිටම්'' වෙනුවෙන් පෙනී සිටින මැති ඇමැතිවරුන් නිරන්තරයෙන් පවසනුයේ නැගෙනහිර සහ රජරට වෛද්‍ය පීඨවලට වඩා ''සයිටම්'' ඉහළ තත්ත්වයක පවතින බවය.
02. ලාභ ලැබීමේ අරමුණින් ආරම්භ කරන එකිනෙක පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාල අතර තරගයක්‌ ඇතිවීම අනිවාර්යයෙන්ම සිදුවනු ඇත. මෙහිදී තමන් වෙත සිසුන් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට ඔවුන් පාඨමාලා ගාස්‌තුවේ සිට නොයකුත් ක්‍රම අනුගමනය කිරීමට පෙළඹේ. එමෙන්ම වෛද්‍ය අධ්‍යාපනය බලාපොරොත්තු වන සිසුවාටද MBBS උපාධිය මිස එහි ගුණාත්මකභාවය වැදගත් නොවනු ඇත. එම නිසා ශිෂ්‍යයන් ද තෝරා ගන්නේ අඩු පිරිවැයකින් MBBS උපාධිය ලබාදෙන වෛද්‍ය ආයතනයයි. මේ තුළ වෛද්‍ය අධ්‍යාපනයේ ගුණාත්මකභාවය සුරැකේද? ගුණාත්මකභාවය කෙසේ වෙතත්, සෑම පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්‍යාලයක්‌ම තම ආයතනයේ වෛද්‍ය උපාධියට අදාළව අවසන් පරීක්‍ෂණය සමත් වන සිසුවාට උසස් ප්‍රතිඵලයක්‌ සමඟ උපාධිය පිරිනමා පිටකරනු ලබන්නේ තම ආයතනයේ කීර්ති නාමය හා පැවැත්ම සළකා ගෙනය. නමුත් එසේ ඉහළින්ම සමත් වන සිසුවා වෛද්‍ය වෘත්තියට කෙතරම් ගැළපෙනවාද යන්න සිතා ගත හැක්කේ මාලබේ ''සයිටම්'' ආයතනයේ අධ්‍යාපනය ලබා වෛද්‍ය උපාධියට අදාළව ඔවුන්ම පැවැත්වූ අවසන් පරීක්‍ෂණය සමත් සිසුන්ගේ ප්‍රතිඵල හොඳින් සමීක්‍ෂණය කිරීමෙනි. එම ආයතනයේ අවසන් වසර විභාගයට පෙනී සිටි සිසුන්ගෙන් 63% ක් පමණ දෙවන පංතියේ ඉහළ සාමාර්ථය ලබා ඇත. නමුත් රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලයක අවසන් වසර විභාගයෙන් වරකට එහි ප්‍රථම පංතියේ සාමාර්ථයක්‌ ලබා ගන්නේ සිසුන් දෙදෙනකු වගේ සංඛ්යාවක් වන අතර දෙවන පංතියේ ඉහළ සාමාර්ථයක්‌ ලබාගන්නේ සාමාන්‍යයෙන් 10% ක ප්‍රතිශතයකි. ඉහත ප්‍රතිශතයන් සසඳා බැලීමේදී රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලයක අවසන් වසර විභාගයේ දෙවන පංතියේ ඉහළ සාමාර්ථයක්‌ ලබාගන්නා පිරිස එවැනි අඩු ප්‍රතිශතයක පැවතීම මඟින් වටහා ගත යුත්තේ වෛද්‍යවරයකු සතුව තිබිය යුතු ගුණාත්මක බව හොඳින්ම ඇගයීමට උත්සාහ කරන බව නොවේද? අනෙක් අතට රජයේ වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් රජයේ රෝහල්වල ක්‍රමවත් සායනික පුහුණුවක් සඳහා යොමු කරවනුයේ තමන් සෛද්ධාන්තික අධ්‍යාපනය ලබන වසරට සමගාමීවයි. සෛද්ධාන්තික සහ සායනික යන පුහුණු දෙකම එකිනෙකට සමගාමීව ලබාගැනීම තුළ ලබන ගුණාත්මකභාවය, මනුෂ්‍ය ශරීරයට වැලඳෙන සියලුම රෝග සහිත රෝගීන් සහ හදිසි අනතුරු රෝගීන් නොමැති වූ රෝහලකින් පුහුණුව ලබන ''සයිටම්'' ශිෂ්‍යයන් තුළ පවතී ද යන්න විමසා බැලිය යුතුව ඇත. රජයේ වෛද්‍යවරුන්, වෛද්‍ය පීඨ ශිෂ්‍යයන් සහ බුද්ධිමත් රටට ආදරය කරන පි§සගේ නොනවතින අරගලය හමුවේ "සයිටම්" හි අවසන් වසර සමත් සිසුන් පවා වෛද්‍යවරයකු සේ සැළකිය හැකි තත්වයට ගෙන ඒමට මේ වනවිට නොයෙකුත් යෝජනා ඉදිරිපත් වී ඇත. මෙසේ නොවන්නට ''සයිටම්'' සිසුන් මෙම ඌණ පූර්ණය සහිතවම රජයේ වෛද්‍යවරයකු ලෙස ලියාපදිංචි වීමට අධිකරණ නියෝගයක්‌ පවා මේ වන විට ලබාගෙන තිබීම කෙතරම් අවධානම් සහිත තත්ත්වයක්‌ද?
03. ඕනෑම අයකුට මනෝමය වශයෙන් නොයෙකුත් සැළසුම් සකස්‌ කරමින් එම සැළසුම් ක්‍රියාත්මක වන්නේ නම් තවදුරටත් මෙපමණ සංඛ්යාවක් වෛද්‍ය වෘත්තියේ ඇබෑර්තු ඇතැයි අනුමාන කළ හැකිය. එහෙත් රටකට පවතින ආර්ථික හැකියාව අනුව සාමාන්‍යයෙන් රජයකට වසරක්‌ තුළදී සත්‍ය වශයෙන්ම ලබාදිය හැකි පත්වීම් ප්‍රමාණය මත පවතින ඇබෑර්තු සංඛ්‍යාව තීරණය කළ යුතුය. වෛද්‍ය වෘත්තියට අදාළව විද්වත් ආයතනයක්‌ මේ වනවිටත් එක්‌රැස්‌ කර ඇති දත්ත අනුව කිසිදු පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් ආරම්භ නොවන තත්වයක් තුළ වුවද, රාජ්‍ය වෛද්‍ය පීඨවලින් වසරකට පිටවන වෛද්‍ය සිසුන් සංඛ්‍යාව සහ විදේශීය විභාග සමත්ව පැමිණි සිසුන් සංඛ්‍යාව අනුව දැනටමත් වෛද්‍ය වෘත්තියේ අතිරික්‌තයක්‌ ඇති වෙමින් පවතින අතර තව වසර දෙක තුනක්‌ තුළ මෙය වෛද්‍ය ක්‍ෂේත්‍රයට දැනෙන තරමේ ප්රශ්නයක් වනු ඇත. මෙවැනි තත්වයක් තුළ තවත් එක් පෞද්ගලික වෛද්‍ය විද්යාලයක් හෝ ඇති කරන්නේ නම් නුදුරු අනාගතයේදී වසර පහක්‌ පමණ දුෂ්කර අධ්‍යාපනයක්‌ හමාර කිරීමෙන් පසුව වුවද අනාගත වෛද්‍ය ශිෂ්‍යයන්ට සීමාවාසික පුහුණුව සඳහා වසර කීපයක්‌ පොරොත්තු ලේඛනයේ සිටීමටත් නැවත තම පත්වීම ලබා ගැනීමට පෙර MBBS උපාධිධාරියකු ලෙස තවත් වසර කිහිපයක් රැකියා විරහිතව කල් ගෙවීමටත් සිදුවන තත්වය නොවැළැක්‌විය හැකිය.
http://scholar.sjp.ac.lk/
ඒ.එන්. වීරසූරිය
http://www.divaina.com/2017/06/18/feature34.html
Thursday, June 15, 2017
මේ තරම් ආතල්ද සයිටම්
මේ තරම් ආතල්ද සයිටම්
හිතන්නටවත් බැරි නිසා
මම ගියා සයිටම් එකේ
ලොක්කෙකු සොයා...
හිතන්නටවත් බැරි නිසා
මම ගියා සයිටම් එකේ
ලොක්කෙකු සොයා...
ආණ්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලයේ
ඇඳක් යට පැදුරක් එලා
හො‍ටු හූරමින් බලයි ඔහු
ආණ්ඩුවේ දොස්තර දිහා...
ඇඳක් යට පැදුරක් එලා
හො‍ටු හූරමින් බලයි ඔහු
ආණ්ඩුවේ දොස්තර දිහා...
සයිටමේ රෝහලට නුඹ
නොගියේ ඇයිදැයි කියා
මා ඇසූ විට හිනැහුනා ඔහු
මං පණට ආදරෙයි කියා...
නොගියේ ඇයිදැයි කියා
මා ඇසූ විට හිනැහුනා ඔහු
මං පණට ආදරෙයි කියා...
Wednesday, June 14, 2017
සයිටමයේ අයිටම්
සයිටම් නරක එහි ප්‍රමිතිය අඩු නිසා හෝ නැති නිසා යැයි කීම බොළඳ හා ඊටත් වැඩියෙන් කුහක තර්කයකි. ඊනියා ප්රමිතියක් තිබුණත් සයිටමයට එකඟ විය නොහැක.
මක් නිසා ද යත් එයින් අප නිදහස් අධ්‍යාපනය යැයි හඳුනා ගනු ලබන දෙය විනාශ කර දමන බැවිනි. සයිටම් මුදලාලි නොහොත් නෙවිල් ප්‍රනාන්දු යනු විශ්ව විද්යාලයක් ඇරඹීමට සුදුසු විද්‍යාර්ථියෙක් නොව කූට වෙලෙ‍ඳෙක් වන බැවිනි. සයිටමය යනු තරුණයන්ගේ සිහින ගසා කෑමට සාදා ගත් කෙමණකි. එම කෙමණට අසුවන උන් කුඩමසුන් සේ විනාශ ය කරා යති. වෙනසකට ඇත්තේ උන් වෙදුන් වී රටේ ජනතාවත් සමගම විනාශයට යාමට තැත් කිරීමයි.
ප්‍රමිතිය ගැන කතා කිරීම අමන කමකි.මක් නිසාද යත් සයිටම් වාදින්ම එයට ඉතා හොඳ පිළිතුරක් දෙන බැවිනි. ඔවුන් කියන්නේ රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාල වල උගැන්වූ මහාචාර්යවරුන් 14ක් හෝ 15ක් දැනටමත් සයිටම් හි සේවය කරන බවත් සමහර රජයේ වෛද්‍ය විද්‍යාලවල මහාචාර්යවරුන් ඇත්තේ ඊට අඩුවෙන් බවත්ය. සයිටම් ආයතනය නිදහස් අධ්‍යාපනයට එල්ල කරන නියම තර්ජනය ඇත්තේ එහිය.තම මුදල් බලය යොදවමින් රාජ්‍ය විශ්ව විද්‍යාලවල සේවය කරන ඇදුරන් එයට ඇද ගැනීමය. මෙය වඩාත් උග්‍රවන්නේ රජයේ සරසවි ඇදුරන්ට අඩු වැටුප් හා ඉතා අයපත් කොන්දේසි යටතේ සේවය කිරීමට සිදුව ඇති නිසා සයිටම් මුදලාලිලාට ඉතා පහසුවෙන් ඔවුන් ඇද ගත හැකි වීමය. .
එසේම රජය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් අධ්‍යාපනයට යොදවන මුදල් කප්පාදු කරමින් පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාල දියුණු කිරීමට මිලියන සිය ගණන් කප්පම් දෙන තත්වයක් තුල මෙය තවත් උග්‍ර වනු ඇත.
ඉතා විශාල ආයෝජන සහිත පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල ඉදිරියේදී ගෙන ඒමට රජය දරණ උත්සාහයේ අනිවාර්ය ප්‍රතිපලය වනුයේ රජයේ විශ්ව විද්‍යාල පද්ධතිය ක්‍රමයෙන් විනාශ වීමය. පාලකයින්ට අවශ්‍ය වී ඇත්තේද එයයි.
මේ සයිටම් විරෝධී සටන , හුදු නෙවිල් ප්‍රනාන්දු මුදලාලිට එරෙහි සටනක් නොව නිදහස් අධ්‍යාපනය රැක ගැනීමේ සටනක් කර ගත යුත්තේ ඒ නිසාය.
Subscribe to:
Posts (Atom)